De auteurs zijn van Wake up! Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten zijn van mening dat het hoog tijd is dat (andere) christenen wakker worden. Ze moeten gaan beseffen dat leven naar de wil van God wezenlijk is, maar bovenal dat de dag heel dichtbij is dat Christus zijn Gemeente komt ophalen voor de hemelse bruiloft. Daarom: wake up!

De hoofdlijn van dit boek is dat God een strak plan heeft, met Jezus Christus als de definitieve Uitvoerder. De schaduwen uit de tijd voor Christus getuigen van Hem, die de Werkelijkheid is, terwijl het moment van de definitieve interpretatie bijna is aangebroken. Alleen als deze drie overeenstemmen is er sprake van de echte Waarheid.

Pluspunt van deze studie is: in Christus zijn de Schriften een eenheid. Positief is ook de nadruk die de schrijvers leggen op de praktijk van het christelijke leven. Ze maken daarbij terecht verschil tussen de vergeving van zonden door (het geloof in) Christus, en de verzoening die de hemelse Vader zijn kinderen geeft, als zij met berouw tot Hem komen. Die ontvangen zij dank zij de grote Hogepriester.

Het boek kent ook een negatieve lijn: kritiek op vrijwel alle andere christenen, die steeds weer wordt herhaald. Vooral orthodoxe kerken en pinkstergemeenten moeten het ontgelden. Ze brengen daarbij zeker zaken naar voren die hout snijden, maar snijden de banden met de traditionele kerken vrijwel geheel door.

Kijk maar naar de foto op de omslag. Daarop is in de verte een klein, vaag kerkje te zien, toonbeeld van de kerken. Voor de wereld, die woestijn is geworden, valt van de kerk geen vruchtbaarheid te verwachten. Die komt alleen van de Edele Olijfboom, waarvan Christus de wortel is. Allen die echt in Hem geloven, krijgen inzicht in Gods plan. Daarin hebben Israël en de Gemeente een zelfstandige plaats. Beide hebben een bijzondere rol, totdat ze eerdaags de beloofde eenheid zullen bereiken (Ef. 2,11-22).

De Joodse feesten

Het hoofdstuk over de zeven Joodse feesten is het belangrijkste deel van het boek. In die feesten zien de schrijvers Gods plan. De drie voorjaarsfeesten hebben hun vervulling gekregen in Christus en het Pinksterfeest in de komst van de Heilige Geest. De drie najaarsfeesten - het Bazuinenfeest, de Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest - krijgen hun vervulling in de opname van de Gemeente, de wederkomst en het Vrederijk.

Christenen zouden er goed aan doen al deze feesten - op eigen wijze - ook te vieren. Ze vertolken namelijk de diepe relatie tussen de hemelse Bruidegom en zijn Bruid. Die wordt volgens de auteurs ook uitgebeeld in het Joodse huwelijksritueel. Om dat te illustreren wijden ze ook daar een hoofdstuk aan.

In het laatste hoofdstuk denken ze na over Gods verbonden. Ze komen tot de conclusie dat het daarin eveneens gaat om Gods huwelijksverbond met Israël en de Gemeente. Om de innige gemeenschap, die de gelovigen nu en in de toekomst met hun Heer mogen beleven.

Speculatief

De schrijvers hebben liefde voor (de Schriften van) de Heiland. Met hun boek willen zij bewerkstelligen dat hun lezers Hem van harte zullen dienen en vol verlangen gaan uitzien naar zijn komst. Op die punten val ik hen bij. Toch heb ik hun boek met teleurstelling weggelegd, omdat het zo speculatief is.

Dan denk ik aan hun analysetechniek van het Oude Testament. Volgens hen heeft God met woordpatronen een geestelijk DNA in de Bijbelteksten verstopt. De lezer moet dan bij een bepaalde letter starten en (telkens een ander) aantal letters naar rechts tellen. Hij vindt dan een tekst, die de diepte van Gods plan doet oplichten. Het onderzoek naar deze patronen is pas mogelijk geworden door de computer. De auteurs zien dat niet als een probleem voor wie daarmee niet kan omgaan. Volgens hen gaat het hierin namelijk om een goddelijk extraatje, als waarmerk van de echtheid van de bijbelse boodschap.

In hun visie is die boodschap: God heeft een wereldgeschiedenis van 7 x 1000 jaar gepland, naar analogie van de 7 dagen van de week. Daarvan zijn de eerste 6000 jaar (bijna) om. De laatste 1000 jaar - te identificeren met de sabbat - is de periode van het Vrederijk.

Voor hun kijk op de toekomst zijn de volgende teksten fundamenteel: Daniël 9,24-27; Matteüs 24,32-36 en 1 Tessalonicenzen 4,13-18. Zij noemen die keer op keer, zonder echte uitleg van deze teksten.

Daniël 9,24-27 - een raadselachtige profetie over 70 jaarweken – lezen zij zo: de eerste 69 weken werden afgesloten met de intocht van Jezus in Jeruzalem. Vervolgens stellen zij dat de geschiedenis leert dat binnenkort de zeventigste jaarweek begint. Aan het begin daarvan zal Christus’ Gemeente worden opgenomen en na 7 jaar met haar Heer terugkomen. Daarna zal de grote redding van Israël plaatsvinden. Dit is inlegkunde, want de profeet heeft het niet over een gat tussen week 69 en 70. Het overige van hun uitleg is hun invulling, onder andere vanuit de twee anderen genoemde teksten.

De geschiedenis is ook uitlegger in hun visie op de gelijkenis van de vijgenboom (Mt. 24,32-23). De nieuwe bladeren aan de boom zijn een profetie van de stichting van de staat Israël in 1948. De generatie die daarvan getuige is, zal ook het grote vervolg meemaken. Datzelfde argument klonk in 1980, met de aantekening dat een generatie ongeveer 40 jaar is. Conclusie toen: in 1988 staat de wederkomst gepland. Vanuit dit oogpunt kan die periode niet verder dan nu worden opgerekt. Geen wonder dat Wake up! Als boodschap heeft: het is al 5 voor 12 (geweest).

Naar mijn overtuiging bedoelt Jezus met de vijgenboom gewoon een voorbeeld uit de natuur. Als ik me daarin vergis en Hij er wel Israël mee bedoelt, is daarmee nog niet gezegd dat dit een voorspelling over de stichting van de staat Israël is. Hij verkondigt namelijk een ingrijpend gebeuren, dat zijn eigen tijdgenoten zullen meemaken. (De verwoesting van de tempel?)

De gedachte dat Paulus de leer van de Opname van de Gemeente verkondigt (1 Tess. 4,13-18), noem ik op grond van eigen studie van 1 Tessalonicenzen onjuist.

Conclusie

Vooraf dit: als dit boek nog een herdruk krijgt - van mij hoeft dat niet – verdient het aanbeveling dat ook de noten leesbaar worden afgedrukt. Nu heb ik die meestal overgeslagen, vanwege het kleine en vage lettertype.

Het verhaal lijkt wel helder, maar mij hebben Lamm en Vanbeckevoort niet kunnen overtuigen, dat zij de gelukkige ontdekkers van Gods profetische kalender zijn. Hun modellen wekken de schijn van een verbazingwekkend vondst en van een diep inzicht in de Waarheid. In werkelijkheid is het vrome fantasie en rekenkunde. Ze bergen het gevaar in zich dat de focus komt te liggen op met moment van Christus’ komst en op de gang van zaken daarna. Laten we ons er samen aan houden dat het God er om gaat dat de gelovigen leven als kinderen van de dag. En dat zijn kinderen, die de bruid van Christus zijn, uitzien naar de dag dat de Bruidegom komt. Om dan voor altijd samen te leven met Hem.

Amersfoort, D. Visser

Naar aanleiding van: Arno Lamm en Emile-André Vanbeckevoort, <<cursief>>Wake up! Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten<<einde cursief>>, een uitgave van Het Zoeklicht in Doorn, ISBN 9789064511851, 514 blz., november 2014, zesde druk, prijs € 24,95.