We maken kennis met dominee Peter Roosendaal. 9 februari werd hij bevestigd als predikant van Nieuwe Pekela. Kersvers predikant, eerste gemeente, nieuwe woonplaats. We willen hem – en zijn gezin - graag nader leren kennen.

Zou u iets kunnen vertellen over uw levensloop?

Na acht jaar kinderloosheid ontvingen mijn ouders mij als oudste kind in hun gezin. Ik ben geboren in het ziekenhuis van Apeldoorn. Ruim een jaar later kwam mijn zusje Anja ter wereld. We groeiden op in Apeldoorn tussen de auto’s op het bedrijf van onze ouders. Al vrij jong wilde ik de Heere dienen en daarom ben ik na de havo de opleiding Godsdienst en Pastoraal Werk (GPW) in Ede gaan studeren. Na twee jaar heb ik de overstap naar de TUA gemaakt. De vooropleiding (Grieks en Latijn) meegerekend heb ik daar zeven jaar gestudeerd.

In 2008 zijn Heleen en ik getrouwd. We hebben twee meisjes gekregen: Hilde (2) en Rebekka (0).

Hoe bent u ertoe gekomen predikant te worden?Wat bracht u ertoe theologie te gaan studeren? Van aanvang al met oog op predikantschap?

Het verlangen naar het predikantschap heeft God al heel jong in mijn hart gelegd. Door de jaren heen heeft Hij dat verlangen steeds weer gevoed. De predikant uit mijn jeugd wees me op de opleiding in Apeldoorn. Tijdens de middelbare schooltijd mochten we bij allerlei opleidingen kijken. Ik heb toen met professor Hofman gesproken. Hij adviseerde me om de talen op niveau te brengen met het oog op de studie in Apeldoorn. Toen ik voor de deur van de TUA stond, wilde ik graag predikant worden, maar ik was nog lang niet zo zeker van die weg. Tijdens de studie groeide het verlangen naar de woordverkondiging. De kerkenraad in Apeldoorn-Oost gaf ons de gelegenheid om verschillende dingen in het pastoraat te doen. Ook daarin werd zichtbaar dat ik graag dominee wilde worden.

Kunt u iets over uw gezin vertellen?

Na ons huwelijk zijn wij in ons studentenhuis gaan wonen. Op de eerste verdieping hadden we twee medestudenten op kamers. Tijdens de eerste zwangerschap zijn de studenten verhuisd en na de bevalling woonden we samen met Hilde in Apeldoorn. Bijna twee jaar later kwam Rebekka. Heleen heeft een baan in Apeldoorn als diëtist. Ze is gespecialiseerd in de behandeling van mensen met overgewicht.

Hoe denkt u dat het leven als predikant(sgezin) zal zijn? Rol Heleen?

We zijn geen van tweeën opgegroeid in of in de buurt van een pastorie, dus het meeste blijft een verrassing. We kijken ernaar uit om deel te worden van de gemeente van Nieuwe Pekela. Zeker in het begin zullen mijn aandacht en tijd uitgaan naar de verkondiging en naar de kennismakingsbezoeken. Heleen zal een groot deel van de tijd voor de kinderen zorgen, daarnaast zal ze minimaal één dag in Apeldoorn gaan werken. De kinderen gaan dan naar onze ouders in Apeldoorn.

Van Apeldoorn (waar u altijd hebt gewoond) naar Nieuwe Pekela.  Hoe beleeft u die overgang?

Ik vind het lastig om Apeldoorn achter me te laten. Ik heb daar 28 jaar gewoond en nu stap je uit het sociale leven om een nieuw leven in Nieuwe Pekela op te bouwen. Dat is een spannende en een mooie uitdaging. Als de Heere maar voor ons uitgaat, dan hoeven we ‘slechts’ te volgen.

Het ambt van predikant is veelzijdig. Waar ligt voor u het zwaartepunt van uw werk?

Het ambt kent vele zwaartepunten. De verkondiging van Jezus Christus als de Gekruisigde vormt het hart van ons werk. Daarom wil ik zorgen dat er voldoende ruimte is voor het maken van de preken. Het lukt me echter alleen maar om goed te preken als er een goed contact met de gemeente is. Als je weet waar de mensen zijn, dan weet je ook waar de verkondiging mag landen.

Naast werken is er wellicht ook tijd voor hobby’s? Hebt u die?

Ik houd van orgelspelen en sporten.

Top drie boeken?

Uiteraard staat de Bijbel op nummer één. Dat is het Woord waaruit ik elke dag leef.

Daarnaast lees ik op dit moment erg graag uit Oepke Noordmans. Zijn boek ‘Herschepping’ en zijn meditatiebundel ‘Gestalte en Geest’ zijn indrukwekkend. De laatste vakantie ben ik erg geraakt door het boek ‘Parnassia’ van Josha Zwaan. De enorme spanning tussen de christelijke cultuur en haar Joods zijn, wordt treffend beschreven.

Top drie muziek?

Voor mij is J.S. Bach onovertroffen. Als organist ga je altijd naar hem terug om jezelf op te scherpen. Daarnaast ben ik dol op de Franse romantiek (zoals C. Franck). Ik vind dat groepen als ‘Sela’ en ‘Trinity’ op een hele mooie manier aan de weg timmeren als het om christelijke muziek gaat. In het Engelse taalgebied geldt dat voor ‘Sons of Korah’. Zij vertolken de psalmen zo letterlijk mogelijk. Daar luister ik ook graag naar.

Korte reactie:

Ontkerkelijking

Dat is heel erg moeilijk, vooral als het eigen gezinsleden betreft die de kerk achter zich laten. Tegelijk biedt de zoektocht naar echtheid die in onze cultuur gaande is, ook enorme kansen voor het evangelie.

CGK

Het is nooit te laat om Christelijk Gereformeerd te worden.

Samenwerking andere kerkverbanden

Ik vind het heel belangrijk om de ramen en deuren van de kerk goed open te houden. Waar dat mogelijk is, is het goed om samen te werken met kerken die Jezus als Heer belijden. Ik ben er geen voorstander van om twee goed functionerende gemeenten koste wat het kost in elkaar te schuiven. Tegelijkertijd vind ik dat je elkaar wel moet opzoeken voordat de portemonnee je daartoe dwingt. Het gesprek tussen kerken moet allereerst en allermeest geestelijk gevoerd worden.

Bent u bekend met het Kerkblad voor het Noorden? Bent u bereid uw bijdrage te leveren aan ons blad?

Ja, sinds het beroepingswerk schijn ik voor de lezer niet meer onbekend te zijn. Het wordt de hoogste tijd om een abonnement aan te vragen nu we naar Pekela verhuizen. Misschien mag ik ook eens een stukje schrijven. We gaan eerst maar eens in Nieuwe Pekela beginnen, daar ben ik tenslotte (boven alle andere taken) geroepen om dominee te zijn.

We danken ds. Roosendaal voor het beantwoorden van de vragen en wensen hem en zijn gezin een goede en gezegende tijd toe in Nieuwe Pekela.

Groningen     
N. Vennik