Ik herinner me hem nog als de dag van gisteren. 'Jullie zijn een kerk, toch? Kunnen jullie me vertellen hoe ik de Heere Jezus kan vinden?' Een Arabische man is misschien wel de laatste van wie we deze vraag zouden verwachten. Als we het al verwachten van iemand.

We hebben soms het beeld van een wereld die niets meer van God wil weten. Dan denken we meer in termen van kerkverlating dan van kerkgroei. Om de pijn te verzachten hebben we het zelfs theologisch kloppend gekregen. Romeinen 3 zegt: 'Er is niemand die God zoekt'. Deze maatschappij is wat we kunnen verwachten. En toch... de vraag van een moslim aan mensen van ICF Utrecht: 'Mag ik bij jullie komen om de Heere Jezus te leren kennen?'

Het kerstfeest is één van de momenten waaruit blijkt dat ook de postmoderne mens diep religieus is. Hebben sociologen lange tijd gedacht dat met de wetenschappelijke ontwikkeling, geloof en religie gaan verdwijnen uit deze wereld, inmiddels is duidelijk dat dit zeer zeker niet het geval is. Ook - of misschien wel juist - mensen van onze tijd zijn op zoek naar de zin van het leven. Naar geborgenheid. Het kerstfeest is één van de momenten dat mensen iets van deze geborgenheid proberen te ervaren. Bij familie of soms toch ook de kerstnachtdienst. Kerstfeest: de tijd van de donkere dagen. De tijd dat de dagen weer gaan lengen. Mensen op zoek naar licht. Ook religieus licht. Misschien wel niet op de manier waarop wij dat willen. Maar toch.

Het Licht komt

Een wat pijnlijke opmerking hoorde ik van een collega: 'Mensen zijn op zoek naar zingeving en spiritualiteit. Maar het komt gewoon niet in ze op om dit te zoeken in de kerk'. Dat zien we om ons heen. Velen zoeken een zelf samengesteld religieus pakket. Boeddhabeelden kom je overal tegen. Centraal staan vaak tolerantie en liefde. Rituelen kennen daarin een plek, maar geboden en verboden zeker niet. Dat is verleden tijd, dat hoorde bij de kerk die wij (of onze voorouders) vaarwel hebben gezegd...

Een totaal andere variant vinden we in de jongeren die vanwege allerlei idealen op reis gaan naar Syrië voor de jihad. Gedreven door de zoektocht naar een zuivere vorm van het dienen van God en op zoek naar een samenleving, waarin geen ruimte meer is voor afgoderij in welke vorm dan ook.

Weer anderen zoeken hun geluk in het hier en nu, in geld, relaties en aanzien, omdat we toch nooit zeker kunnen weten wie God is. En als God dan toch bestaat en liefde is, waarom zou ik dan niet in de hemel mogen komen? Er is meer tussen hemel en aarde. Maar wat en waar?

Juist het Kerstfeest laat ons zien dat we niet hoeven te doemdenken. Het is waar dat de mens uit zichzelf niet God zoekt, dus dat we niet kunnen bouwen op onze geestelijke prestaties. We hoeven bij anderen - en ook bij ons zelf niet - geen religieus gevoel op te wekken. Kerst spreekt over het Licht

dat in de wereld kwam, niet over een wereld die verzocht om de komst van Christus. De Heere Jezus kwam naar ons toe en heeft onder ons gewoond. Het begint allemaal bij God en dat geeft ons ruimte om te vertrouwen. Onze redding hangt niet af van onze eigen inspanning, die weg snijdt Paulus in Romeinen 3 radicaal af. Onze redding hangt af van de keuze van God. Hij zond Jezus, Hij zendt Zijn Heilige Geest.

Het Licht laten schijnen

God  zendt Zijn Geest ook in de wereld van vandaag. De zoekende, onrustige wereld. Hij werkt onder Irakezen en Syriërs. De kranten schrijven: 'Zijn er straks nog christenen in het Midden Oosten?' Voorgangers vertellen dat juist vandaag vele harten worden geopend voor de Heere Jezus. Ook onder Arabische vluchtelingen in Nederland worden vragen gesteld over wie God nu echt is.

God werkt ook onder postmoderne Nederlanders, die op zoek zijn naar zingeving, maar de God van de Bijbel niet meer zien zitten. Misschien komen ze niet in duizendtallen. Misschien voegen ze zich niet in onze kerkelijk traditie, maar toch. Kerstfeest: het licht schijnt in de duisternis.

We hoeven geen religieus gevoel op te wekken. Wat God echter van ons vraagt is om het Licht te laten schijnen. Niet ons licht, maar Zijn licht. Dan is het nodig dat we eerst zelf door Hem zijn gevonden. Dat we gevuld zijn met het Licht van de Heilige Geest. En dan mogen we al biddend en denkend,  vormen zoeken die passen bij de zoekende mens van vandaag. Misschien moeten we dan wel eens wat loslaten van onze vertrouwde tradities. Zoals Paulus op de Areopagus niet citeerde uit de Schriften (Oude Testament), maar aanhaakte bij bekende Griekse gedichten. Met één doel: om hen de weg naar de Heere Jezus te wijzen. Kerst. Het begint bij God. Zijn licht schijnt. Dat Licht mogen we laten schijnen aan alle mensen. Biddend dat mensen van vandaag de Heere al zoekend en tastend mogen vinden, want Hij is niet ver van een ieder van ons (Hand. 17, 27).

Gezegende kerstdagen.

Joan Bonhof, Utrecht

 


Joan Bonhof is als evangelist verbonden aan ICF Utrecht (onderdeel van CKG Utrecht West)