Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden( Ps.103,2).

 

De Heere heeft mij op latere leeftijd tot het wondere ambt van predikant geroepen. De weg naar het ambt was een wonderlijke weg. Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk. Het is mijn hartelijke behoefte God groot te maken. Het is goed om enige dingen te noemen waarin Gods goedheid en genade zichtbaar werden. In de gemeente van Scheveningen waren veel kinderen Gods. Veel heb ik met hen mogen delen. Bij veel sterfbedden heb ik gestaan en de grootheid van de Heere in het leven van Gods kinderen gezien. Ik denk aan een oude broeder die zó’n sterk heimwee naar de Heere had. Hij wilde zo graag sterven om bij Hem te zijn. Op een gegeven moment zei hij tegen mij; ‘De Heere is me toch niet vergeten?’ Toen een aantal maanden later het moment van sterven aanbrak, strekte hij zijn handen uit en keek vol heimwee naar het plafond. Het stervensuur brak aan. Hij stierf in de Heere!

Een bejaarde zuster die reeds in haar jeugd de Heere mocht liefhebben, heeft op mij een diepe indruk gemaakt. Zij was met veel wijsheid begiftigd. Zij raakte steeds meer haar eigen (!) vroomheid en wettische werken kwijt en leerde in die weg dat zij de grootste der zondaren was. Ze kon zo heerlijk getuigen van de goedheid Gods. ‘O dominee, de Heere is weer zo verrassend overgekomen.’ Dat spoorde haar aan om voor jongeren te bidden!

Aan haar ziekbed bespraken we samen het boek van Jean Taffin «cursief» De kenmerken der kinderen Gods «einde cursief». Elke keer bereidden we ieder afzonderlijk een hoofdstuk voor. Tijdens het bezoek spraken we erover. Toen haar einde naderde, werd ze door de Heere rijk vertroost. Psalm118: 9 berijmd ging helemaal voor haar open.

‘Ontsluit, ontsluit, voor mijne schreden, De poorten der gerechtigheid; Door deze zal ik binnentreden, En loven ’s HEEREN majesteit.'

Nog iets over de gemeente van Kerkwerve. In die gemeente waren veel jongeren. Heerlijk om met jongeren om te gaan en hen te wijzen op het bloed van Christus, dat reinigt van alle zonden. De Heere werkte via prediking, catechese en pastoraat. Gesprekken met de belijdeniscatechisanten die met geestelijke vragen worstelden, verbonden mij nog meer aan de Heere. De belijdenisdiensten waren onvergetelijk!

Was er direct in de wijngaard vrucht te zien? Nee! Wel mocht ik geloven dat de Heere grote dingen zou doen. Dit werd op de proef gesteld. God vraagt ons geduld te oefenen en in stille overgave te leven. Op Gods tijd kwamen de vruchten openbaar.

Zondag 14 december 2014, een Avondmaalszondag, brak aan. De Heere kwam over en gaf aan vijf mensen die nog nooit Avondmaal hadden gevierd, de geestelijke vrijmoedigheid er aan deel te nemen. Een kleindochter en een oma mochten samen met drie anderen de Heere grootmaken. En dat na veel strijd! Ik weet nu nog hoe diep mij dit geraakt heeft. Wat is de Heere goed, dat Hij vijf mensen tegelijk naar de dis des Verbonds leidde! Hem alleen de eer! Daarom: Vergeet geen van Zijn weldaden!

Vanaf 1 november 2015 verricht ik met vreugde veel pastoraal werk in de Andreas gemeente van Broeksterwoude. De Heere zij geprezen dat Hij mij nog steeds wil gebruiken!

 

Ds. G. J. Capellen