Ruim zes jaar woonden en werkten Wilke en Marlies den Hertog met hun kinderen in het kleine dorpje Khon Sawan. Nu maken ze een grote sprong naar het noorden van Thailand, om te gaan wonen en werken in Chiang Mai. Niet om het ‘platteland’ te ontvluchten, maar om mogelijk via anderen de bewoners van Thailand nog beter te bereiken.

De verhuizing van Khon Sawan naar Chaing Mai was om een aantal redenen nodig. De leeftijd van de kinderen maakt verhuizen naar een plek, waar een goede internationale middelbare school aanwezig is noodzakelijk. In Chiang Mai zijn verschillende van die scholen. Het beleid van OMF is ook dat je op een plek als Khon Sawan niet langer dan zes jaar werkt en verblijft.

 

Contact met kerken

In hun laatste nieuwsbrief vertellen Wilke en Marlies over hoe het leven in Chaing Mai eruit gaat zien, als ze op 5 januari verhuisd zijn:

‘Het werk wat we daar gaan doen is veelzijdig. Wilke hoopt betrokken te worden bij een theologische school, enerzijds om hun oud-leerlingen op te zoeken en te coachen, anderzijds om te helpen in het lesgeven. Tegelijk hopen we zo contacten te krijgen met heel veel kerken in het noorden. De drie noordelijke provincies van Thailand zijn namelijk de meest (met het evangelie) bereikte gebieden van Thailand, veertig procent van alle christenen in Thailand woont in de drie provincies rond Chiangmai!’

 

Uitdagen tot binnenlandse zending

Waarom gaan wij dan uitgerekend daarheen? Niet om daar te gaan helpen met kerkplanting, aangezien er genoeg Thaise christenen zijn die dat zelf kunnen doen. Waarom dan wel? Er lijkt bij de kerken in het noorden nog weinig visie te zijn voor hun rol in het bereiken van Thailand.

Lange tijd waren ze slechts de ‘ontvangende kant’, zendelingen kwamen kerken planten en die kerken probeerden te groeien door in hun eigen buurt het evangelie te verkondigen. Maar waar de kerken in het noorden nog weinig oog voor lijken te hebben, is het feit dat ze onderhand rijp zijn om zelf zendende kerken te worden. Wilke hoopt contacten te krijgen met veel kerken in het noorden en ze uit te dagen om samen na te gaan denken over welke rol er ligt voor de kerken om hun eigen land te bereiken. Hopelijk wordt dat dan ook snel concreet en kunnen we mensen gaan coachen en begeleiden om elders in Thailand aan het werk te gaan in het verspreiden van het evangelie en het planten van kerken.

We hopen en bidden dat er zo een groep Thaise leiders in het noorden een concrete visie krijgt voor Thailand. Er zijn daar in ieder geval duizenden christenen die de taal beheersen, de cultuur kennen en zo aan het werk kunnen. We zijn erg benieuwd of we iets mogen betekenen in het in beweging zetten van de kerken van het noorden.

 

Begeleiding van kinderen

Marlies hoopt mee te helpen met het coachen van de oud-leerlingen in hun werk in de kerken. Tegelijk heeft Marlies ook de opdracht gekregen om Child Safety Officer te worden. Dat betekent dat ze het aanspreekpunt is wanneer er zich voor kinderen onveilige of ongewenste situaties voordoen bij een van de gezinnen van OMF in Thailand. Daarnaast is Marlies onderdeel van het TCK-team. TCK staat voor Third Culture Kids, oftewel kinderen die niet in hun eigen cultuur opgroeien, maar ook niet deel zijn van de cultuur waarin ze wonen en zo hun eigen 'derde' cultuur hebben ontwikkeld. Dit team wil ouders ondersteunen bij veelvoorkomende problemen bij deze groep kinderen.’