Tijdens de campervakanties leren mijn man Peter en ik de nodige lessen voor het leven. Zonder een woord te lezen of naar iemand te luisteren. Het gebeurt gewoon.
Zoals andere moderne westerse mensen laten we ons op onze wegen leiden door de techniek van Google Maps. Voor wie het niet weet, dat is een ingenieus computerprogramma dat via satellieten vanuit zeg maar ‘ver boven de wolkenhemel’ je op de door jou gekozen bestemming brengt. Als je tenminste nauwkeurig de aanwijzingen van de navigator opvolgt.
Dat laatste wil nog wel eens misgaan. Je mist een belangrijke afslag en dan zit je met je camper op een piepklein bergweggetje terwijl je onder de door de navigator bedoelde en zeker te verkiezen brede weg doorrijdt. En omkeren is voorlopig geen optie. Je moet de ingeslagen weg uitrijden.
Is het in het leven niet precies zo? Je maakt keuzes die bedoeld of onbedoeld tegen de gegeven adviezen of ‘wat goed is’ ingaan. In vroegere tijden werd het inslaan van ‘de brede weg’ gezien als kiezen voor allerlei wereldse geneugten en ‘de smalle weg’ was dan de juiste naar Gods wil, die leidde naar de hemel. Diverse schilderijen beelden dit uit. Zo duidelijk is het helaas niet. Verkeerde keuzes kunnen op elk gebied worden gemaakt en pas later blijkt dat het niet goed is.
In ons geval met de camper op het smalle bergweggetje was omkeren geen optie, hoe graag we ook wilden. We moesten doorgaan tot er een eind aan kwam of tot een afslag kwam, die ons uit die hachelijke situatie zou helpen. Afwachten dus en doorgaan. Zo is het met verkeerde keuzes immers ook. Zo gemakkelijk is het niet om te stoppen of te breken met gewoontes en relaties.
Gelukkig kwam er na een lange rit langs het ravijn een afslag, waarvan wij dachten dat het de oplossing zou zijn. Daar aangekomen zakte ons de moed in de schoenen. Het weggetje bleek nog steiler en smaller te zijn dan waar we vandaan kwamen en we besloten – we wisten wat we hadden gehad en niet wat we nog zouden krijgen – op dat kruispunt te keren. Maar zelfs dat was een hele spannende klus op een hellende weg met een ravijn achter je. Er waren namelijk honden op dat kruispunt en uit de camper stappen was ook geen fijne gedachte.
Vertaal het maar naar je leven. Fouten worden gemaakt, maar er zijn altijd keuzemomenten waarop je kunt omkeren, weg van het gevaar of de onveiligheid. En wat is er mooier dan daar de hulp van mensen én onze goede God bij te vragen. Hij is erbij.
Nel Noppe, Tzummarum