Als er in een kerkelijke gemeente een vacature is voor de functie van predikant, dan gaat die gemeente op zoek naar een nieuwe herder en leraar, vaak aan de hand van een profielschets (het bekende schaap met de vijf poten).

Gemeenteleden kunnen soms namen indienen en vervolgens gaat een beroepingscommissie aan de slag, al dan niet met een kerkenraadsafvaardiging in die commissie.

Wat er daarna precies gebeurt, daar kan ik alleen maar naar gissen, aangezien ik nooit in een beroepingscommissie heb gezeten.

Hoe de selectie in zijn werk gaat, welke criteria gehandhaafd worden, welke informatie een rol speelt, ik weet het niet. Dat is natuurlijk ook goed als het over personen gaat, uiterste zorgvuldigheid is dan absoluut noodzakelijk. Tegelijk kan het proces door die zorgvuldigheid voor buitenstaanders onduidelijk worden. Zo hoor ik weleens gemeenteleden in een vacante plaats zeggen dat ze 'maar niets horen' over het beroepingswerk.

Vanaf de andere kant kan ik wel iets zeggen. Als predikant word je soms benaderd door een commissie of je open staat voor een beroep of voor een gesprek over een mogelijk beroep. Soms krijgt dat dan een vervolg, soms ook niet. Soms word je gevraagd om ergens voor te gaan, om daarna met een commissie een gesprek te voeren. Soms leidt dat tot een beroep, soms ook niet.

Ook dat proces kan vrij onduidelijk zijn. Ik weet van een situatie waarin twee mogelijke kandidaten overgebleven waren en de commissie een van de twee aan de kerkenraad wilde voorstellen. De kandidaten vond men helemaal gelijkwaardig en nadat alle voors en tegens afgewogen waren, werd na gebed gekozen voor kandidaat X. Dat was de weg van de Heilige Geest, zo zei men. Vervolgens werd kandidaat X uiteindelijk toch niet beroepen, maar iemand anders, die eerder nog niet in beeld was. Zoiets kan gemakkelijk leiden tot frustratie en vervreemding.

Ik zou willen pleiten voor transparantie in het beroepingswerk. Maak als commissie duidelijk met wie je in gesprek bent of wilt gaan en houd de gemeente voortdurend op de hoogte. Uiteraard hoeft dat niet elke week en moet je niet alle persoonlijke informatie direct de wijde wereld in slingeren, maar blijf communiceren naar de gemeente én de kandidaten. Houd de communicatie zakelijk, transparant en vooral eerlijk. Dat is geestelijk omgaan met beroepingswerk.

 

Jurrian Oosterbroek, Dronten