Denken en doen

Zegt het u iets, deze data? 16 oktober is het Wereldvoedseldag. Een dag later is het Wereldarmoededag. Twee dagen die niet voor niets op elkaar volgen, immers honger heeft vrijwel altijd iets met armoede te maken.

Honger en armoede, laten we daar met zijn allen eens wat aan gaan doen. Vanuit onze christelijke motivatie. Concreet belijden wij dat alles wat wij van onze hemelse Vader hebben ontvangen, niet onze verdienste is, maar gekregen vanuit Zijn genade. Het is dan ook onze roeping om wat van dat gekregene door te geven aan hen die iets tekortkomen. Zo is het niet ons geld of goed, maar heeft het de hemelse Vader als afzender. Dat onderscheidt ons geefgedrag van de liefdadigheid van wereldse gevers.

Dat klinkt allemaal nogal hoog gegrepen zult u misschien denken. Maar laten we eens kijken hoe ver we kunnen komen. We hoeven en kunnen natuurlijk niet de hele wereld op onze nek te nemen. Laten we ons richten op het kringetje waarin we ons bevinden. De eerste cirkel is ons gezin en onze familie. De tweede onze woonomgeving, de derde ons dorp of stad, de vierde onze kerkelijke omgeving, de vijfde de rest, zeg maar onze blik naar de wereld.

Je zou denken dat het in onze geëmancipeerde samenleving niet veel meer voorkomt. Maar het tegendeel is waar, zegt Hanna van der Horst, campagneleider bij ontwikkelingsorganisatie Tear.

Omdat het een moeilijk bespreekbaar probleem is, lijkt het soms alsof het niet bestaat. Terwijl bijna de helft van de Nederlandse vrouwen weleens fysiek en/of seksueel geweld heeft ervaren. Daar wil met de campagne ‘Resister’ verandering in brengen. Vijf vragen over geweld tegen vrouwen en hoe we dat kunnen stoppen.

In een op dit moment regenachtig Cochabamba ben ik aan het nadenken waar ik in dit tweede artikel over zal schrijven. Het zou zo fijn zijn om te kunnen schrijven over gelegenheden waarin ik het Evangelie heb mogen delen, maar dat is tot nu toe niet echt gebeurd. Deze tijd is vooral gevuld met taallessen en oefenen in het spreken van Spaans. De taalschool heeft een christelijke achtergrond, hoewel niet alle leerkrachten christen zijn. Het merendeel van de studenten is zendeling, waardoor er snel iets gemeenschappelijks is. Er zijn studenten die maar voor korte tijd in Bolivia zijn, en er zijn zendelingen die voor lange(re) tijd in Bolivia hopen te blijven. Vanuit de taalschool wordt er elke week een Bijbelstudie georganiseerd in het Engels. In het gastenverblijf komt een kerk samen die kortgeleden gesticht is. Door toedoen van studenten gaat een aantal docenten van de taalschool daar nu ook naar toe! En tijdens een taalles heb ik zelfs met een docente een stukje uit de Spaanse Bijbel gelezen.

Maar Ik zeg u …(3)

Jezus heeft in zijn bergrede een zestal antithesen uitgesproken. Daarin stelt Hij zijn eigen onderwijs tegenover huichelachtig misverstaan van een oude uitspraak. De vorige keer kwam naar aanleiding van zijn eerste antithese (Mat.5,21-26) naar voren dat onterechte boosheid niet past bij kinderen van het Koninkrijk. Wel past bij hen de karaktertrek van zachtmoedigheid.

Jezus spreekt nogal uitvoerig over dit punt. Na zijn waarschuwing onderstreept Hij dat zijn discipelen zelf het initiatief moeten nemen voor de oplossing van een conflict. Dat is herkenbaar. Zo heeft toch ook zijn hemelse Vader gedaan? Heeft Hij niet het initiatief genomen zondaren te redden? Hoezo zouden zijn kinderen dan anders doen?