Maar Ik zeg u …(2)

De pas in het ambt verkozen ouderling De Vries zou jou wel een bezoekje willen brengen. Maar je herinnert je opeens dat hij jaren geleden uitspraken heeft gedaan waarmee jij het niet eens was, en waarover je je toen vreselijk hebt opgewonden. Vriendelijk doch beslist laat je hem weten dat je geen prijs stelt op zijn komst. Je legt de telefoon neer en prevelt zoiets als 'dwaas'. En het voelt als een overwinning. Je hebt hem 'de waarheid' gezegd.

Ruziemaken is aan de orde van de dag. Kinderen maken ruzie, en ook ouderen verstaan die kunst. Boosheid levert tv op: Het familiediner, De rijdende rechter, en: Mr. Frank Visser doet uitspraak. Wat een verdeeldheid soms in dorpen, families, en gezinnen! Meer dan eens lijkt de wereld een wildernis waar de wet van de jungle heerst. Er vallen harde woorden, soms ook in de kerk. Meen niet dat die woorden geen pijn doen.

‘Het hele kerkkoor kwam in een gekleurde, dikke trui’

Een duurzame levensstijl laten zien is volgens ontwikkelingsorganisatie Tear een vorm van naastenliefde. Om dit bewustzijn onder kerken te stimuleren organiseert de organisatie op 7 oktober samen met Kerk in Actie de GroeneKerkendag.

Op de bonnefooi naar Kenia. Er lag enkel een uitnodiging van een Evangelische Gemeente te Naïrobi. Twee twintigplussers, Roan Drost uit Veenendaal (PKN) en Luuk Salomons uit Hoogeveen (CGK) gingen erheen.  

Zondag 16 juli. Luuk Salomons vertelt over die dag in Naïrobi. ‘De kerkdienst begon al om zeven uur ’s morgens en duurde tot twee uur ’s middags. Iedereen komt niet even op tijd hoor! Tijdens deze dienst en tijdens mijn hele reis keerde één bekend zinnetje (uit de film Lion King!) steeds weer terug. Omdat ik het ergens hoorde of omdat het als zin steeds in mijn hoofd was: “Hakuna matata.” Ik heb geen zorgen!’

Vertel!

Is het niet altijd hetzelfde? Ben je bevrijd uit een gevangenis, een oorlog of een slavernij wil het met de vrijheid helemaal niet lukken. De enkele teruggekeerde Jood op Amsterdam-Centraal in 1945, de bootvluchteling voor de poort van Ter Apel of Mozes bij het zien van de eerste oase na de Rode Zee. De Rode Zee had zich gesloten en vanuit Egypte (de wereld zonder God) was er geen dreiging meer. En ook de slavernij was weg.