Eén heil met meerdere woorden

U hebt op catechisatie, als het over zalig worden ging, vast wel de woorden langs zien komen: roeping, wedergeboorte, geloof, bekering, rechtvaardiging en heiliging. Ze gaan erover hoe de Heilige Geest mensen deel geeft aan het heil. Er is immers de ernstige realiteit dat wij met alle mensen vanwege onze zonde God kwijt zijn. Zo staat het er in ons natuurlijk bestaan met ons voor. We zijn verloren mensen.

Maar er is door Gods ingrijpen de genade van verlost worden. Dat is geen automatisme, als je maar naar de kerk gaat en zo, of nog anders religieuze interesse toont. Behouden worden is niet een kwestie van religie, maar van geloof in Jezus Christus. Religie kan wel populair zijn, geloven in een Borg hoort bij het evangelie dat niet naar de mens is. Bij dat evangelie komen al die woorden van dat bekende rijtje op hun plaats. Die veelheid van Bijbelse woorden schrikt mensen soms af! Het lijkt maar ingewikkeld… Moet je niet al die woorden als stations op een reis hebben meegemaakt? En als je er eens één hebt gemist? Wat dan… ?

In het kerkblad van 13 mei jl. schreef ik een commentaar onder de kop ‘Soft godsbeeld’. Het was naar aanleiding van een verslag in het ND (13 mei jl.) over een studiedag op de Theologische Universiteit van Apeldoorn. Hoofdspreker op die dag was dr. Gert-Jan Roest. In dezelfde column haalde ik ook een uitspraak aan van prof. Ad de Bruijne van de theologische Universiteit in Kampen.

Er werd op het commentaar gereageerd. Was ik er niet te fors ingegaan? Had ik me wel genoeg gerealiseerd dat ik reageerde op een krantenverslag? En aantal dagen later, 18 mei, schreef dr. Roest zelf een reactie in het Nederlands Dagblad. Een van de uitspraken uit het ND-verslag werd rechtgezet: ‘vergeving hoort wel tot het hart van de evangelieverkondiging’.

Tegen alle verdriet, vergankelijkheid en verschrikkingen in belijdt de kerk een werkelijkheid waarop niets valt aan te merken. Deze werkelijkheid is zoals de Schepper haar in het begin bedoelde en waarin zijn grootheid in volle glorie en schitterende luister tot uitdrukking komt: wat niemand ooit heeft gezien, waarvan niemand ooit heeft gehoord, en waarvan niemand zich ooit een voorstelling heeft kunnen maken.

God belooft dit leven aan degenen die bij Hem horen. Jezus vertelde zijn discipelen daarover: eeuwig leven bestaat in het kennen van de enige waarachtige God. Wie de Almachtige kent zoals Hij gekend wil zijn, deelt in het eeuwige leven.

Dit kennen is een kennen van het hart. Wie God zo kent, kan noch wil zonder Hem leven. Hij verlangt naar Hem, zoals een hert dorst naar water. Hij voelt zich veilig bij Hem, gaat steeds weer naar Hem toe, zowel in vreugdevolle momenten als in situaties van verdriet. Deze levenskennis die bewerkt en versterkt wordt door de Geest, is eeuwig leven.

‘Eet knoflook noch uien, want hun geur verraadt de boer in je’, sprak Don Quichot vermanend tegen zijn schildknaap Sancho Panza. Laat door de geur niet merken dat je een arme sloeber bent. Inmiddels is knoflook een basiselement in de Spaanse keuken geworden!
Eerder, in de Romeinse tijd, was de rijke keizer Nero zo dol op prei, dat hij Porrophagus genoemd werd, preivreter. Hij geloofde dat prei zijn stem verbeterde.