Herfst met vallend blad. Wat kunnen we genieten van de veelkleurigheid.
Als vanzelf komt er een loflied op de Schepper bij je boven. Als het
goed is. Maar bij heel wat mensen is het niet goed. Vroeger wisten ze
daar meer van. Althans er werd meer mee gerekend: o, die heeft last van
vallende bladeren. Bedoeld werd: depressieve gevoelens en uitingen
daarvan nemen weer toe. Slapeloosheid, onrust, somberheid. Ik kende ze
in mijn eerste gemeente. Altijd een moment om extra alert te zijn. Soms
om het even te delen. ?Het zullen wel weer moeilijke dagen zijn.? Soms
ging je er met familie en vrienden meer omheen staan. Om door de
depressie heen te dragen. Voor zover je dat ooit kunt, want
depressiviteit is een raar ding. We weten nu ook dat er een scala aan
oorzaken en achtergronden is. Meer medicatie is vandaag ook mogelijk.
Dus er zijn er die van de vallende blaadjes niet zoveel last meer
hebben. Dat zal. Maar ondertussen zijn er die leven in dat grijze
gebied. ?Normaal? is er niet zoveel aan de hand. Je bent ook niet echt
pati?nt, en toch...
Lees meer: Vallend blad
De FNV en een flink aantal oppositiepartijen hebben beloofd dat het een
hete herfst gaat worden. Nadat eerst de regering gebrek aan daadkracht
verweten werd, is juist het tonen van daadkracht het heikele punt
geworden. Helaas zijn daarbij ?verworven rechten? in het geding. En als
er iets in staat is om ons bij de voetbal en de buis weg te halen, dan
is het wel dat ons verworven rechten ontnomen worden.
En we hebben inmiddels nogal wat verworven rechten opgebouwd. Voedsel,
een warm huis en medische zorg zijn daarvan nog wel de meest basale
voorbeelden. Maar er zijn er inmiddels veel meer. Wat dacht u van een
auto, een tv, onderwijs, een computer, een wasmachine, een douche, een
koelkast, minstens eenmaal per jaar op vakantie, zwangerschaps- en
ouderverlof, recht op kinderopvang, een krant, lid van een
sportvereniging, recht op AOW op 65-jarige leeftijd, enz.
Het lijken misschien niet zulke spectaculaire zaken, maar voor een
groot deel van de Nederlanders zijn dit zaken die inmiddels bij een
soort minimumbestaan zijn gaan horen. Mis je ??n of meer van dit soort
dingen, dan zakt je bestaan dus onder dat ?minimum?. Eigenlijk heb je
dan geen leven meer; je grondrechten als mens zijn hier in het geding.
Lees meer: d?Eenvoudigen ?.
Er klinkt steeds vaker kritiek op subsidies voor religieuze
organisaties. Natuurlijk is dat niet nieuw. Hoe vaak heeft in het
verleden in het politieke debat niet de vraag geklonken of aan
christelijke organisaties wel overheidsgeld mocht worden verstrekt. De
gesprekken waren dan meestal gematigd van toon. Maar de laatste tijd is
er een kentering merkbaar. De debatten over overheidssubsidies aan
instellingen als Youth for Christ (Amsterdam) of Het Scharlaken Koord
(Haarlem) worden feller. De oorzaak hiervan is, dat politici er beducht
voor zijn, dat de hierboven genoemde organisaties op kosten van de
belastingbetaler aan het evangeliseren slaan. Al snel wordt er dan
geroepen: ?Waar is de scheiding tussen kerk en staat?? Net alsof daar
een scherpe streep tussen is te trekken. Scheiding tussen kerk en staat
wordt dan vaak zo opgevat, dat kerk en staat helemaal niets met elkaar
te maken zouden mogen hebben. Dat er geen interactie mag plaatsvinden
tussen overheidsinstanties en religieuze organisaties. Dat er geen
subsidies aan religieuze instellingen mag worden verleend. De overheid
moet neutraal blijven.
Lees meer: Scheiding tussen kerk en staat
Niet scheppen maar scheiden, dat is wat de Here God deed. Al eeuwenlang
blijkt de eerste zin van de Bijbel verkeerd vertaald te zijn. Aldus
aantredend hoogleraar uitlegkunde van het Oude Testament Van Wolde.
Citaat uit dagblad Trouw: ?Het traditionele beeld van God de Schepper
is onhoudbaar?. Verwacht van mij nou niet dat ik deze column gebruik om
het gelijk dan wel ongelijk aan te tonen van haar standpunt. Daar zijn
in de afgelopen dagen alweer pagina?s aan opvattingen over
volgeschreven. Wat ?k daaraan nog kan toevoegen is hetzelfde als uilen
naar Athene brengen. Bovendien ? en daar gaat het mij om - ik heb haar
publicatie niet gelezen en loop daardoor het gevaar zomaar wat te gaan
roepen. En dat is nu precies waar ik het w?l met u over wil hebben:
zomaar-wat-gaan-roepen.
Waar baseren wij ons op wanneer wij ons een mening vormen? Het begint
volgens mij met een krant. Maar het zou ook zomaar een ander dagblad
kunnen zijn. Of een actualiteitenprogramma. Maakt mij niet uit. En hoe
begint deze krant? Met een kop! En dan moet je opletten, een kop die de
hele kerkelijke wereld, zeker die van de theologen op zijn kop zal
zetten. ?Openingszin Bijbel klopt niet?. ?God schiep niet, hij
scheidde?.
Ik zie de journalist voor me. Ik hoor het gegniffel tijdens de
redactievergadering. Dit wordt ?m. De knaller van de week! Duw mevrouw
Van Wolde een microfoon onder de neus. Laat haar vervolgens over haar
unieke vondst vertellen en plaats dat prominent in de krant. Als dit
niet voor ophef zorgt, dan weet ik het niet meer. En, ja hoor. Het
artikel wordt gelezen en de rapen zijn direct gaar.
Lees meer: Scheppen en scheiden
Kamer
Een nieuwe gewoonte lijkt landbreed door te breken: op de man spelen.
De rellen bij Hoek van Holland zijn daar een extreem voorbeeld van. De
speciale agenten die hooligans in de hand moeten houden, waren bij de
laatsten met naam en toenaam bekend. Dat hebben ze geweten! Het laatste
redmiddel om hun vege lijf te redden was het trekken van pistolen. Met
fatale gevolgen. Het bleek ook tijdens de Algemene Beschouwingen. De
Minister-president werd onophoudelijk persoonlijk aangevallen. De
verwijten aan zijn persoon waren niet van de lucht. Nu zal het waar
zijn dat hij zijn dag niet had, zoals hij later verklaarde, maar dat
laat onverlet dat Kamerleden in woord en bejegening zich respectloos
opstelden en oordeelden. Er heerste een sfeer van woede en agressie,
die papieren vorm kreeg in een motie van wantrouwen. Dat laatste zal
wel wettig zijn en reglementair kunnen, maar het openbaart een
haatdragende houding en een spelen met onheilig vuur. Alles werd
geoorloofd geacht om maar te scoren voor eigen gelijk of eigen
populariteit. Inhoudelijk, zo was ieders oordeel, was het een weinig
diepgaand of verheffend debat. Er werd meer gelet op de poppetjes dan
op het spel. Het politieke ambacht dolf het onderspit op enkele
uitzonderingen na. Zoals vaker vormde Bas van der Vlies een welkome
uitzondering. Inhoudelijk en waardig voerde hij het debat.
Lees meer: Op de man spelen
