Vrucht dragen
Bij de boom gekomen is er geen appel te bekennen. Woedend loopt u naar de schuur, pakt een bijl en hakt de boom om. Nu geen appel - dan maar nooit meer een appel.
De buren, die het zien, beginnen ernstig aan uw verstandelijke vermogens te twijfelen. En terecht.
Deze week lazen we een dergelijk verhaal in de Bijbel.
Jezus, op weg naar Jeruzalem, krijgt honger. In de verte ziet hij een vijgenboom staan en Jezus gaat er naar toe om te eten. De evangelist Markus schrijft dan dat het nog geen vijgentijd is. Als er dan ook niets te eten valt, wordt Jezus zo boos dat hij de boom vervloekt. Als ze er de volgende dag langskomen, is de boom verdord.
Als je dit zo leest, dan verdenk je Jezus toch wel van onredelijk gedrag. Want hoe kan hij nu verwachten dat er iets aan die boom moet zitten, terwijl het nog veel te vroeg in het jaar is. Na het Bijbellezen hadden we het er over dat dit gedrag toch helemaal niet bij de Here Jezus past. Hij was altijd bezig met mensen beter te maken, doden op te wekken. Er staat zelfs geschreven: het geknakte riet zal Hij niet verbreken. Hij is altijd bezig om heel te maken. En dan verwoest hij een boom die niets verkeerds doet!
Waarom?
We kwamen er niet uit.