In het vorige artikel kwamen drie boeken aan de orde over mensen die in de hemel zouden zijn geweest, na eerst al of niet gestorven te zijn. Een neurochirurg,een dominee en een jongetje van amper vier. Medisch gezien geldt voor alle drie ‘gevallen’ dat het een wonder is dat deze mensen nog leven, en in geval van de neurochirurg en de predikant dat hun bestaan niet is veranderd in dat van een kasplantje.
We kunnen al die boeken sceptisch terzijde leggen. Misschien was die dominee Don Piper niet gestorven maar nam men dat onterecht aan. Dan heeft hij ‘alleen maar’ een bijna-dood-ervaring gehad. Oké, dat het jongetje van alles in de hemel zag wat hij niet kon weten, dat blijft dan nog wat kriebelen. Wat opvalt in de belevenissen van de neurochirurg is dat Jezus geen bijzondere plek in de hemel had. Dus ja, wat moet je daar dan weer mee? Het jongetje heeft Jezus wél gezien en wist ondermeer te vertellen dat Hij rechts van God zat. Hij zei ook tegen zijn ouders dat Jezus had gezegd dat hij zijn ouders moest vertellen dat kinderen heel belangrijk waren. En na deze hemelervaring was hij bezorgd over concrete mensen die gestorven waren of op sterven lagen. Hadden ze Jezus wel in hun hart? Want anders kwamen ze niet in de hemel.
De dominee, Don Piper, is niet verder gekomen dan de parelmoeren poort. Alhoewel dat een meer dan imponerende ervaring voor hem was, alleen al vanwege de klanken van muziek. Hij werd zich meer bewust van zijn taak om mensen tot geloof te brengen omdat ze anders de hemel zouden missen. De neurochirurg die, zoals hij het noemt, ‘in de Kern’ is geweest (vlakbij God) kwam terug met de boodschap dat we Gods geliefde kinderen zijn. Liefde en medeleven zijn de bouwstenen van het universum. Hij was enorm geroerd door zijn ervaring van Gods onmetelijke liefde en stelde dat wij ook liefdevol en meelevend zouden moeten zijn. Bij hem geen zorg over de vraag of je in Jezus gelooft. Jezus was feitelijk geen issue.
In een NCRV interview met Jacobine Geel (Schepper & Co) zei hij dat we via meerdere reïncarnaties kunnen komen tot onze bestemming van liefdevolle wezens. Dat komt dichtbij opvattingen waarin men reïncarnatie ziet als een leerproces. In elk leven leer je wat bij. Volgens mij is de komst van Christus en zijn Geest nu juist bedoeld om op een eenvoudiger manier tot onze bestemming te komen. Zijn juk is licht, zei Jezus. De weg naar de liefde loopt via Hem. Daar steekt het achtvoudige pad van Boeddha om verlicht te worden al zwaar bij af. Laat staan dat je zoveel levens moet leven om liefdevol te leren worden.
Waardering
Wat ik waardevol vind is dat Eben Alexander het materialistisch wereldbeeld ter discussie stelt. Dat wereldbeeld stelt dat de materie de verklaring en oorzaak is van alles, dus ook van geest en bewustzijn. De gedachte we zijn onze hersenen (o.a. Dick Swaab) is voor Alexander nu discutabel . Ik was blind, schrijft hij. “Ik had geloofd dat materie de kernrealiteit was en dat al het andere – gedachten, bewustzijn, ideeën, gevoelens, geest – daar simpelweg het product van was.”
Verder is een opstanding (van die predikant) uit de dood niet uit te sluiten. Waarom zouden we? Het Nieuwe Testament kent ook voorbeelden daarvan. Ook is niet uit te sluiten dat iemand een blik heeft geworpen in hemeldimensies die normaal gesproken niet zomaar toegankelijk zijn. Sprak Paulus niet over dergelijke ervaringen? Hij zei erbij dat hij niet wist of hij die ervaring in zijn lichaam opdeed of daarbuiten. Zijn ontmoeting met Jezus was ook buitengewoon. En laten we de openbaring aan Johannes op Patmos niet onvermeld laten.
Je kunt trouwens aan de getuigenissen uit de drie besproken boeken wel of geen geloof hechten. Niks dwingt je. Zoals je ook de getuigenissen die in de Bijbel zijn opgeslagen kunt geloven of niet. Getuigenissen die verwijzen naar geestelijke realiteiten, naar God en Zijn Geest. Je kunt geloven in een gesloten wereldbeeld, in een gesloten, koperen hemel. Je zult je dan ook nooit gaan afstemmen op wat God jou, ook persoonlijk, te zeggen heeft door zijn Geest en Woord. Je zult dan ook nooit een geestelijke relatie aangaan met Jezus want dat is onzin. En wat je gelooft, wordt zodoende waar. Dan blijft de geestelijke, bovennatuurlijke realiteit onzichtbaar en onervaarbaar. We blijven ziende blind. En horende doof.
Tegelijk blijft het ook zaak om kritisch deze verslagen te lezen. Het blijven interpretaties van beperkte mensen die hier en nu verslag doen van wat zij hebben beleefd.
Nynke Sikkema-Holwerda, Hoogeveen
N.a.v. Eben Alexander, Na dit leven, Een neurochirurg over zijn reis naar het hiernamaals, Uitgeverij Lev te Utrecht, 2013, 208 pagina’s, € 17,95; Todd Burpo, De jongen die in de hemel was, Uitgeverij Plateau te Barneveld, 2013, 215 pagina’s, € 12,95; Don Piper, 90 minuten in de hemel, Uitgeverij Gideon, 2011, 204 pagina’s, € 15,95