In het voorjaar van 1988 was ik op Cyprus in Larnaca, om tien gastcolleges te geven in het kader van MERF (Middle East Reformed Fellowship= Gereformeerd Contact in het Midden Oosten) aan predikanten en evangelisten uit de landen om de Middellandse Zee. Dit keer kwamen ze uit Syrië, Libanon, Egypte en Soedan.
Ik zie ze nog vóór me: Dr. Kaleb Michail, die in klinieken van Caïro mensen helpt en van het evangelie vertelt; br. Wilson, 62 jaar, die eenvoudige boekjes schrijft voor de jeugd om hen te leren hun geloof te beleven in een moslimwereld. En dan George, die mijn Engelse colleges zo voortreffelijk vertaalde in het Arabisch. En wat konden ze zingen deze broeders. Eén lied vergeet ik nooit meer – het was Engels – : 'Keep me close to jour heart, my Lord' (=Neem mij maar dicht aan uw hart, mijn Heer). Heel hun ziel lag er in.
En dan was er.... David, David Dat, een neger, lang en diep bruin. Hij was evangelist in de miljoenenstad Kartoem in het toen nog ongedeelde Soedan. Hij had niet veel om z'n lijf en liep op blote voeten. Hij zat af en toe te rillen van de kou, want het was koud op Cyprus in januari. Hij had alles in Kartoem weggegeven aan de armen. We hebben hem heel wat toegestopt: schoenen en kousen aan zijn voeten en benen, een warme trui, ondergoed en overhemd. Ik had genoeg bij me.
Zijn vader was gestorven. Alleen zijn moeder leefde nog. Hij was enige zoon. Hij werkte in Kartoem, een stad met twee miljoen inwoners. Zijn gereformeerde kerk gaf hem de speciale opdracht om te werken onder de zwervers en daklozen, waarvan de meesten in kartonnen dozen leefden en sliepen.
David vertelde me, dat hij naar ze toe ging, met hen zijn brood deelde en hen kleren gaf, waarbij hij zelf bijna niets overhield. Wat had hij een honger, toen hij bij ons arriveerde. We hebben hem laten bunkeren! We schoven maar naar hem toe en hij at alles op met zijn lange, bruine vingers.
Maar, zei David, ik breng ze nog meer: eten, drinken, kleren en..... het evangelie. Ik kruip dicht bij ze in de kartonnen dozen en zeg hen: ‘Moet je horen, er is een Heiland, die leeft, een God die je lief wil hebben, je al het kwaad vergeeft en het reddend licht kan laten branden in je hart. Wil jij dat ook niet hebben?’
David Dat, de evangelist uit Kartoem, met het evangelie dat klinkt tot in kartonnen dozen. Want Jezus zei: 'Gaat heen in de gehele wereld – verkondigt het evangelie aan de ganse schepping´, dat is: aan blank en bruin, hier en daar.
Ik denk bij mijzelf, zou David nog leven en zijn werk kunnen doen? En bid dan: Help hem, Here God, deze getuige van U, en gebruik hem voor velen!
Hoogeveen
T. Brienen
Hebt u ook weleens een bijzondere ontmoeting gehad, stuur dan uw verhaal naar:
Redactie Kerkblad voor het Noorden
p/a Mw. K. Brouwer-Oolders
Groenland 15
9933 PA Delfzijl