Griepstuvers: Voetbal en de eeuwige jeugd
Erik Jan van onze kerk had het georganiseerd. Voetballen met asielzoekers. Op de officiële sportvelden van Hoogeveen, op vier zaterdagmiddagen. En natuurlijk deed ik mee, ik met mijn tweeënvijftig jaren. Natuurlijk.
Bij aankomst op het veld vroeg Erik Jan of ik scheidsrechter wilde zijn. Nee, liever niet. Ik wilde voetballen. Scheidsen – dat is voor mensen die met voetbal niet meer goed meekomen, vond ik.
We waren met ongeveer veertig man, waarvan tien gemeenteleden en de rest uit het AZC. Vier teams werden snel samengesteld, en met enkele gekleurde hesjes namen we de posities op de velden in. Het spel kon beginnen.