Pinksteren: het is een feest, toch? Desondanks valt de aandacht daarvoor doorgaans tegen. Geen optocht door de stad met een groot wit kruis, geen concerten met prominente toehoorders. Nauwelijks media-aandacht. Zou dat komen omdat je met dit feest niet rustig achterovergeleund in je stoel kunt blijven zitten? Kleur bekennen dus. Actief zijn. Maar betekent die activiteit dan niet dat we bezig zijn met zelfredzaamheid om door onze goede werken geredde mensen te worden?

2017 is Reformatiejaar. Op verschillende manieren wordt aandacht besteed aan het feit dat Luther vijfhonderd jaar geleden zijn vijfennegentig stellingen publiceerde tegen de kerkelijke en theologische praktijk van zijn dagen. Er zijn Lutherboeken, Lutherlezingen, Lutherreizen en Luthersouvenirs, waaronder het befaamde Playmobil-poppetje. Serieus of ludiek: Luther staat momenteel in de belangstelling.

Ook tijdens de Vormingscursus van de CGK werd voor Luther plaats ingeruimd. Deze keer voor drie wat minder bekende kanten aan de reformator. We kennen hem als de theoloog die zich sterk maakte voor de leer van de rechtvaardiging door het geloof. Wij leven van genade en niet door eigen goede werken. Die genade is zichtbaar geworden in het kruis van Christus, dat in het middelpunt dient te staan van het leven van elke christen, van de kerk en van de theologie. Niet voor niets wordt Luthers theologie ook wel kruistheologie genoemd. Zij heeft veranderingen teweeggebracht op velerlei terrein, niet alleen in de kerk maar ook in de maatschappij. Luther trok zijn theologische opvattingen door naar de praktijk van alledag. Daarom had hij ook zo zijn ideeën over opvoeding en gezin, over de prediking en over het pastoraat. In dit artikel staat het eerste aspect centraal, de andere twee volgen later.

Valt de dag van de hemelvaart van Christus niet samen met de dag van zijn kruisiging? Waren diens laatste woorden op Golgota niet: 'Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest'? Zijn sterven was toch al een thuiskomen? Vanaf dat moment was Hij in het Vaderhuis.

Op Golgota is de overwinning behaald! 'Het is volbracht!' Zegevierend keerde Christus terug naar de hemel. De verkondiging van zijn overwinning kon beginnen. Allereerst in  het dodenrijk. Daar verkondigde Hij zijn overwinning aan de generaties die zich van Hem hadden afgekeerd, en in het dodenrijk waren opgesloten. Petrus spreekt in een van zijn brieven over deze prediking in de diepste krochten van het heelal (1Pet.3,9).

In deze rubriek vertellen mensen die een functie in de kerk bekleden, iets over hoe ze deze functie in praktijk brengen. Diverse aspecten mogen daarbij aan bod komen. Bijvoorbeeld wat het werk inhoudt, hoeveel tijd het kost, welke leuke of vervelende dingen ze tegenkomen, en nog veel meer.

Vandaag ‘de catecheet’. Aan het woord is Ina Brouwer, lid van de CGK te Winschoten.

Toen mij gevraagd werd om catechisatie te geven aan de kinderen en jongeren, moest ik daar eerst wel goed over nadenken, alvorens ik ja of nee wilde zeggen. Jaren geleden had ik wel een kinderclub geleid, samen met andere zusters uit de gemeente. Ik heb ook leiding gegeven aan een aantal Alphacursussen. Die beide dingen vond ik erg leuk en vooral ook leerzaam voor mezelf. Catechisatie geven aan kinderen is toch wel iets heel anders.