Vorige week maandag overleed mijn tante Corrie. Corrie had een verstandelijke beperking, zoals dat heet. Ze was zestien jaar ouder dan ik, maar we hebben samen hartstochtelijk gekleurd toen ik klein was en daarna vooral veel geknuffeld. Tante Corrie was namelijk ontzettend enthousiast. Hoe lang of kort het ook geleden was dat ze je gezien had, je werd altijd zeer hartelijk begroet. Met een geweldige knuffel en een heerlijk vrolijk geschater.
Tegenwoordig mag je eigenlijk niet meer zeggen dat mensen een verstandelijke beperking hebben. Volgens mij is ‘anders begaafd’ de meest politiek correcte term. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit zoveel met die benaming had. Maar toen ik vorige week nadacht over mijn tante, bedacht ik mij dat ‘anders begaafd’ wel een term is die meer recht doet aan wie zij was. Want ondanks haar beperkte verstandelijke vermogens, was tante Corrie een geweldig mens waar veel mensen veel van geleerd hebben.
Haar gaven lagen in haar onvoorwaardelijke liefde, haar kinderlijke vrolijkheid en vooral haar leven zonder maskers of verborgen agenda. En kom daar maar eens om bij mensen die verstandelijk niet beperkt zijn. Toen ik zo nadacht over mijn tante en haar leven, ging ik iets begrijpen van wat de Here Jezus bedoelde toen Hij zei: <<cursief>>Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij>>einde cursief>>. Mijn tante was een kind in het lichaam van een volwassene. Haar gave was om dingen zonder klagen te ondergaan met grote dankbaarheid voor alle mensen die haar hielpen.
Tegenwoordig is er steeds minder ruimte voor mensen met een beperking. Door allerlei prenataal onderzoek ‘hoeft dat niet meer’. Wat een arme samenleving krijg je als er geen ruimte is voor mensen als mijn tante Corrie. Natuurlijk, er is veel verdriet geweest om haar beperking. Er zijn veel zorgen geweest bij de mensen om haar heen, vooral bij mijn opa en oma. Maar boven alles heeft Corrie liefde en vreugde gebracht in het leven van heel veel mensen.
Zo gezien was ze een zeer begaafd, een schitterend mooi mens. Een parel.
Dedemsvaart, Wouter Moolhuizen