Anders dan met Pasen heeft het Kerstfeest geen directe Joodse wortels. Dat wil zeggen: er bestond niet een soort geboortefeest, en dat is wellicht de belangrijkste reden, dat zo’n feest in verband met geboorte van Jezus pas in veel later tijd tot stand is gekomen. De schriftelijke bronnen spreken vanuit de vierde eeuw, maar een eerdere viering is niet onmogelijk.

Probleem is ook dat er van de geboorte van Jezus geen exacte datum bekend is. Hooguit een globale tijd: de regering van keizer Augustus, en ook een bepaald jaargetijde, de zomertijd. Niet in de winter, want het is niet goed denkbaar dat de herders van Bethlehem ‘s winters met hun kudden in de kou zouden weiden. Toch springen twee data eruit: 6 januari en 25 december.

We vallen meteen maar met de deur in huis en citeren Marquardt: 'Inderdaad beschouw ik een christendom dat fysiek en theologisch afstand bewaart tot het Jodendom en Joden, als "ziek"'. Weldoordachte woorden van de Duitse theoloog Friedrich-Wilhelm Marquardt (1928-2002). Hij zegt niet zomaar iets. Hij heeft een opvatting die hij zich in de loop van zijn leven heeft eigen gemaakt.

We kennen de vier kenmerken van de kerk: één, heilig, algemeen (katholiek) en apostolisch. Marquardt noteert een vijfde kenmerk: de relatie tot Israël. En die relatie is geen extraatje. Die relatie doortrekt het één-heilig-algemeen-apostolisch volledig.

Drie boeken die zowel qua kaft als qua titel duidelijk bij elkaar horen: Missionair en marginaal (uit 2011); Tegendraads en bij de tijd (uit 2015) en Verbonden en vervreemd (uit 2018 dus). Drie boeken die afgelopen jaren verschenen van de hand van Wim Dekker, emeritus van de PKN die lang gewerkt  heeft voor de IZB (vereniging voor zending in Nederland). Boeken waarmee Dekker de krimpende kerk in Nederland wil helpen om de goede boodschap van Jezus Christus in deze tijd uit te dragen.

In zijn boek Verbonden en vervreemd «einde cursief» gaat Dekker in op de rede van Paulus op de Areopagus, die we kunnen lezen in Handelingen 17,22-31. Dekker stelt dat deze rede gevolgen heeft voor de missionaire praktijk. In dit boek gaat het aan de hand van deze rede van Paulus over de vraag wat het onopgeefbare is van het christelijk geloof. En op de vraag waarom je anderen daar (blijvend) mee lastig moet vallen.