Ieder jaar wordt er door de Raad van Kerken te Dokkum een minikerkenpad georganiseerd voor leerlingen van groep zeven of acht van de basisscholen. Zowel christelijke als openbare scholen doen mee.
Vier kerken openen op een ochtend hun deuren om deze leerlingen te ontvangen. Dit jaar waren het de volgende kerken: de Rooms-Katholieke Kerk (bij de Bargemerk), de Martinikerk (PKN) aan de Grote Markt, de Herberg (PKN) en de Christelijke Gereformeerde Kerk De Oase.
Wegens allerlei andere activiteiten voor scholen in Noordoost Friesland (onder andere een survival te Oostmahorn), hadden zich slechts twee scholen aangemeld, namelijk De Bron en de openbare Burgerschool. Voorgaande jaren waren het er zes scholen. Het doel van deze minikerkenpad is om kinderen kennis te laten maken met wat er op zondag en door de week allemaal in de betreffende kerken te doen is.
Het zijn niet ieder jaar exact dezelfde kerken die aan dit gebeuren hun medewerking verlenen, hoe graag ze dit ook willen. Volgend jaar maakt de doopsgezinde vermaning er weer deel van uit en valt een van de andere kerken weer af. Voor elke bezichtiging wordt een half uur uitgetrokken. Daarna zijn er vijftien minuten voor de groep om naar de volgende kerk te gaan.
Gedachtenishoekje
Op 3 juni komt bij De Oase de eerste groep van elf kinderen. Ze worden opgevangen door Anko van Wijk en Pieter Sijtsma. De groep wordt gesplitst en Anko neemt de helft mee naar de kerkzaal en Pieter de andere helft naar de kerkenraadskamer en later via de gang naar jeugdhonk Time Out.
Anko vertelt onder anderen wat er allemaal in de kerkzaal te zien is: het tegeltableau met een Bijbelse voorstelling, de liturgische kleden, wat er allemaal op het podium staat en waarom het daar staat (doopvont en avondmaalstafel). Hij vertelt over het gedachtenishoekje waarin steentjes liggen met daarop de namen van hen die het afgelopen jaar zijn geboren en zijn overleden.
En dan zijn er natuurlijk nog de raamdecoraties. Een paar kinderen mogen ook iets uit de Bijbel lezen en wel het gedeelte dat betrekking heeft op de raamdecoraties: de derde scheppingsdag en de hemelvaart van Christus en zijn wederkomst. Uiteraard vertelt hij er op eenvoudige wijze ook over. Vol aandacht luisteren de kinderen. Ook vertelt hij aan de hand van oude foto’s in die in twee bijzalen als muurdecoratie dienen, hoe het kerkgebouw aan de Stationsweg er voor de Tweede Wereldoorlog uitzag.
Explosie
Pieter vertelt in de kerkenraadskamer over waarom we kerk zijn en wat er zoal in de kerk te doen is op zondag: luisteren naar de verkondiging van het Woord van God, samen zingen, bidden en geld geven voor een goed doel. Voor de kinderen tot een jaar of tien is er kinderkerk, waar op hun niveau over de Here God verteld wordt. Na afloop van de kerkdienst is er voor iedereen koffie, thee of limonade en wordt er nog gezellig met elkaar gepraat.
Maar ook wordt aan de kinderen verteld wat er zoal door de week te doen is: er komen kinderen en jongeren bijeen om over de Here God te praten en van Hem en elkaar te leren. Er wordt door diverse commissies vergaderd. Op woensdag worden er taallessen gegeven aan Oekraïners. Op andere momenten oefenen de koren De Regenboog en de Blide Sjongers.
De afgelopen periode werden er zelfs examens in de kerkzaal gehouden voor leerlingen van scholengemeenschap Piter Jelles. Ook vertelt Pieter iets over het werk van de dominee, de ouderlingen en de diakenen.
Daarna gaan de deelnemers langs de schilderijen van Jan Kooistra. De kinderen herkennen over het algemeen wel het schilderij met het lege graf. ‘Is dat niet de opstanding van Jezus?’ Maar die van het Pinksterfeest? Een van de kinderen zei: ‘Het lijkt wel een explosie.’ Pieter moest hem helemaal gelijk geven.
Kleine Oase
Voor de meisjes is een kijkje in de Kleine Oase (het kinderdagverblijf) met al die kinderen een geweldig moment. Dan gaat het naar het jeugdhonk en kunnen ze in de chillhoek (zithoek) even lekker hangen. Na een kwartier wordt er gewisseld, zodat ieder kind hetzelfde kan meemaken.
Een halfuur is zo voorbij. De kinderen krijgen wat lekkers mee en dan komt de volgende groep er al aan. Voor de meeste kinderen van de openbare scholen is het allemaal nieuw. Een enkeling vertelt dat zijn opa en oma vroeger ook naar een kerk gingen. Ook zit een aantal kinderen met een islamitische achtergrond in de groep. Vorig jaar stelde iemand de vraag: ‘Meneer, wat is bidden?’ Mooi is dat om dan te vertellen op hun niveau wat bidden is. Maar ook voor diverse kinderen van de christelijke basisscholen is het de eerste keer dat ze een kerk van binnen zien.
Zo hebben Anko en Pieter de kinderen van groep zeven (in de leeftijd van tien en elf jaar) iets mogen laten horen en zien van wat er zoal in De Oase te zien en te horen valt. Ze zijn nieuwsgierig gemaakt. Het zaadje is weer gezaaid. Volgend jaar is onze kerk hopelijk weer aan de beurt. Want het is zulk prachtig werk: kinderen vertellen over de Here Jezus.
Pieter Sijtsma, Dokkum