In Engelstalige landen wordt deze dag nog vaak 'sabbat' genoemd, als erfenis van de puriteinen (die een strenge naleving van de rustdag eisten). In kerken in ons eigen land speelt de vraag of de zondag primair bedoeld is voor rust of voor vreugde. Voor velen is deze dag bijna net zo gewoon als de andere dagen van de week. Wat duidelijk is, is dat de eerste dag van de week een enerverende geschiedenis heeft, en nog steeds de gemoederen kan bezighouden. Justo L. Gonzáles geeft daarvan een goede impressie. In 2019 verscheen een vertaling van zijn boek A Brief History of Sunday. From the New Testament to the New Creation. De vertaling die is verzorgd door Martin Strengholt, is prettig leesbaar.

Waarom zijn wij voorgoed verbonden met Israël? Omdat God voorgoed met zijn volk verbonden is! De HEER heeft Israël Zelf als volk uitgekozen om mensen uit de wereld te redden. Gods volk heeft dus een centrale plek in Gods plan. Daaraan kunnen, mogen en willen we niet voorbijgaan. Maar betekent dit dat de andere volken op een tweede plan staan? Vindt God niet-Joden minder waardevol of belangrijk dan Joden?

In dit artikel wil ik verder ingaan op de relatie tussen Israël en de Kerk. Uiteraard beperk ik me tot enkele hoofdzaken, want over deze thematiek is heel veel te zeggen. Voor wie verder wil lezen, verwijs ik naar het (online) Israëlmagazine Verbonden. 

Over moeilijke teksten in de Bijbel

Dit boek is een bundeling van Bijbelstudie en preken van de bekende veelschrijver Bram van de Beek. Het zijn soms korte, soms lange stukken. Maar ze gaan allemaal over moeilijke of ongemakkelijke teksten. Zo wil Van de Beek ons helpen om zicht te krijgen op hoe in de Bijbel over en door God gesproken wordt. God is geen lieve, zachte God. God is liefde – maar die liefde is soms niet te verdragen. Juist in de moeilijke teksten ontdekken we iets van hem: ‘De meeste moeilijkheden worden veroorzaakt doordat het beeld van God dat wij hebben overhoop wordt gehaald als we de Bijbel lezen. Het helpt ook niet ons godsbeeld bij te stellen.

Christus heeft het vierde gebod vervuld. Hij heeft gebracht waar dit gebod over spreekt. Tegelijkertijd ligt in dit gebod blijvend onderwijs verborgen: zorgen voor het welzijn van mens en samenleving, voor de dieren en onze leefomgeving.

Daar komt nog een ander aspect bij. Toen God had gezien dat zijn werk goed was ('Zie, het is zeer goed!'), gaf Hij het uit handen. Hij liet de aarde tot op zekere hoogte los en legde haar in de hand van de mens, die de zorg daarover kreeg. Zo mocht Israël op de zevende dag genieten en het gedane werk loslaten.

Tijdens hun tocht door de woestijn vanuit Egypte naar het beloofde land verzamelden de Israëlieten gedurende zes dagen achtereen manna. Op de zesde dag zelfs tweemaal zoveel. De zevende dag daarentegen was een dag van genieten van de gaven van de HERE God (Ex.16). Wat ze aan goeds ontvingen, was een geschenk van de HERE. Op die dag was er dan ook gelegenheid voor een gezamenlijke viering. Samen mochten de Israëlieten genieten van Gods goede gaven, en denken aan de bevrijding die Hij tot stand had gebracht.