De Noord-Ierse acteur Liam Neeson vertelt tijdens een interview over zijn eigen leven. Veertig jaar geleden hoorde hij van een vriendin dat zij was verkracht door een zwarte man. Hij was zo kwaad dat hij een week lang bewust met een wapen rondliep om een zwarte man – maakt niet uit wie – te vermoorden. Neeson laat blijken allesbehalve trots te zijn op wat hem vier decennia geleden bewoog.
Maar zie hoe de ‘hele’ wereld over hem heen valt. In korte tijd wordt hij neergesabeld als een racist die wat hen betreft zijn laatste rol in welke film dan ook heeft gespeeld. Wat is er aan de hand? Wat gebeurt er? Een man is zo open en eerlijk om een zwarte (!? – mag ik dit woord nog gebruiken?) bladzijde uit zijn leven bekend te maken. Hij is er niet trots op. Hij opent zijn hart. En wat krijgt hij retour: zeer veel giftige reacties. Oh, wat zullen de harten van deze betweters rein en zuiver zijn. Hun valt natuurlijk ‘nooit niet iets’ te verwijten. Hun leven is vandaag nog eender als tien, twintig of veertig jaar geleden: altijd van onbesproken gedrag geweest!
Een staaltje non-pastoraat van de bovenste plank! Stel je voor dat deze aanpak zou worden gehanteerd in één van onze kerken… Iemand geeft aan dat hij op jonge leeftijd bijna crimineel was geworden. Een ander zegt dat zij voor de tweede keer is getrouwd en dat zij haar eerste man toentertijd wel wat had willen aandoen.
Waar is het luisteren gebleven? Hoe kan het dat we deze dagen de meest ongenuanceerde meningen en opvattingen over mensen én zaken over ons heen krijgen? Iemand heeft twee zinnen gezegd en de (sociale) media barsten hierover uit hun voegen. Het wordt pas echt ingewikkeld als moraalridders (m/v) zelf laakbaar gedrag vertonen! Dat is nog erger: niet in de gaten hebben dat de pot de ketel verwijt dat ie zwart (daar gaan we weer…) ziet. ‘Oh, dat mocht jij niet doen!’, zegt de moraalridder. En hij of zij schreeuwt het van de daken: ‘Die daar deugt niet!!!’
Binnen en buiten de kerk zou vandaag meer dan ooit moeten gelden: Onbarmhartig zal het oordeel zijn over wie geen barmhartigheid heeft bewezen; maar de barmhartigheid overwint het oordeel (Jak.2,13).
N. Vennik, Zwolle