Heerlijk! Aan alles is te merken dat de zomer er aan komt. Alhoewel, de temperatuur is dit voorjaar lager dan gemiddeld en het is ook natter dan vorig jaar. Wat zien we uit naar iets droger en warmer weer. Het enige voordeel van deze voorjaarskou is dat er minder vliegen zijn; hoe vervelend kan het zijn als een vlieg voortdurend om je hoofd zoemt, terwijl je rustig wilt lezen of lekker in de tuin zit. Nee, die vliegen missen we niet.
Minder vliegen, dat is iets wat ook bij de coronatijd hoort. Vliegen in de zin van 'je met een vliegtuig door de lucht voortbewegen'. Nu er behoorlijke versoepelingen van de maatregelen aan zitten te komen, maken de luchtvaartmaatschappijen zich op om weer grote mensenmassa’s te kunnen vervoeren naar zonnige bestemmingen. Dat leidt tot grote discussies tussen de grote luchtvaartmaatschappijen die met staatssteun overeind gehouden worden en de zogenaamde budgetmaatschappijen die het zonder steun moeten doen. En hoe het straks ook zal uitpakken voor de luchtvaart, vliegen willen we en zullen we.
Het lijkt er op dat we als maatschappij gewoon weer verder willen gaan waar we voor de coronacrisis gebleven waren. Alsof er niets gebeurd is. Misschien hebben we dat verlangen ook wel voor de kerk. Gewoon weer terug naar hoe het was en het goede kerkleven weer oppakken. Net zoals toen. Er zijn ook mensen die dit moment willen aangrijpen om alles te veranderen, ook in de kerk. Hoe dat ook zal gaan, we kunnen niet zomaar op dezelfde manier kerk zijn als voor de crisis.
Dit is echter niet de tijd om overhaaste conclusies te trekken. Onderzoeken geven aan dat veel mensen zich minder creatief voelen en een korter lontje hebben dan voor de crisis. 'Teveel tijd' en 'te weinig frisse lucht', kan zomaar zorgen voor ontvankelijkheid voor allerlei wind van leer, en zelfs voor complottheorieën. Misschien moeten we even wachten met het trekken van grote conclusies over hoe het allemaal moet. Misschien moeten we vooral in de frisse lucht van de Geest gaan staan. Nee, beter gezegd, laten we openstaan voor de Geest die over ons wil waaien met zijn frisheid. Over onze persoonlijkheid, onze structuren, de maatschappij én onze kerk.
Jurrian Oosterbroek, Dronten