Op zaterdag 27 april 2013 wordt drs. W. C. van Slooten bevestigd tot predikant van de gemeente van Mussel. In diezelfde dienst doet hij intrede. Een kennismaking.
Zou u iets kunnen vertellen over uw levensloop?
Dat is een lang verhaal, hoor. Zo ‘piepjong’ ben ik namelijk niet meer. Ik heb dus al wel het een en ander meegemaakt.
Ik ben geboren in Heemskerk, Noord-Holland. Daar hadden mijn ouders een mooie viswinkel. Later zijn wij verhuisd naar Broek op Langedijk. Een paar jaar heb ik toen bestuurskunde gestudeerd in Leiden totdat mijn vader zijn baan, die hij toen al weer jaren had in de IJmuidense vishallen, kwijtraakte. Het waren de eerste jaren van de Brusselse visquotering. Mijn ouders en ik kregen het idee om van de nood maar een deugd te maken door weer voor onszelf te beginnen, nu met de import van vis. Als de vis in Nederland schaarser werd, moesten we het maar verder weg halen. Het bedrijf werd op mijn naam gezet en samen met eigenlijk de hele familie werd er een mooi en gezond visbedrijf van gemaakt.
Dat alles totdat de Here mij riep om voor Zijn Zaak te gaan werken, met de talenten die Hij mij gegeven heeft. Dat was nog niet zo eenvoudig want de vooropleiding theologie in Apeldoorn werd toen nog niet in deeltijd gegeven. Ik zou het hele bedrijf dan voor een groot gedeelte direct moeten achterlaten. Zou dat wel gaan? Was ik niet onmisbaar, zoals een piloot in de cockpit? Het plan om theologie te gaan studeren, moest maar ‘de koelkast in’.
Toen kwam er een onverwachte brief van de universiteit. Wat eerst niet mogelijk was, bleek toch mogelijk: het volgend seizoen zou de vooropleiding in deeltijd te volgen zijn. Het was voor ons een ‘brief uit de hemel’.
Wat heeft de Here de studie gezegend en gelijktijdig ook het proces van loslaten van het bedrijf. Steeds minder werden de uren die ik moest besteden aan het bedrijf. Mijn spreekkamer in IJmuiden werd steeds meer mijn studeerkamer. Tot nu toe heb ik er nog geregeld gezeten voor het maken van preken. En tussen het lezen en schrijven door dronk ik beneden koffie in het kantoor waar nog steeds de kilo’s om je oren vliegen. Ik heb er geen deel meer aan. Mijn taak is een andere geworden, en wat voor een andere? Ik ben een dankbaar kind van de Here God. Mijn broer en zus doen het reuze goed met het leidinggeven aan het nog steeds groeiende bedrijf, waarin inmiddels ook de tweede generatie Van Slootens werkzaam is. Ik ben een dankbaar mens.
Kunt u iets over uw gezin vertellen?
Ik ben getrouwd met Ceesa en we hebben vier kinderen: Cézanne (17), Christiaan (bijna 15), Alexander (bijna 14) en Charlotte (bijna 11). De kinderen doen het allemaal op hun eigen wijze goed. We zijn elkaar door de Here gegeven en daar genieten we van. Dat maakt mij opnieuw een dankbaar mens.
Hoe bent u ertoe gekomen predikant te worden?
Zoals ik al eerder zei, is het een roeping geweest van de Here. Hij maakte het mij en Ceesa gaandeweg duidelijk. Ons gebedsleven is hierin belangrijk geweest. Als dan je schreden bevestigd worden door de Here, geeft dat ook kracht en vertrouwen voor de te vervolgen weg. Dat de Here meegaat ons nieuwe leven in, hoe dan ook, is ons fundament, onze basis, is ons alles!
Hoe ervaart het gezin de overgang naar 'predikantsgezin'.
Dat moeten ze nog gaan ervaren. Ik ga eerst alleen een aantal dagen per week in de pastorie wonen. Het gezin blijft nog in Broek om daar het schoolseizoen af te maken. Met vier kinderen op vier verschillende scholen en twee richting het examenjaar zou dat heel moeilijk zijn.
Er is dus nog geen echte ervaring maar ze hebben allemaal al best veel van ‘Mussel’ meegemaakt en dat voelt best goed. En via Facebook zijn er al veel vrienden gemaakt. Leve Facebook! Mussel is ook een relatief jonge gemeente met echt heel veel jeugd. We zijn er wel gerust op, meer dan dat, dat het goed komt. Toch zal het ook moeilijk blijven om hun Noord-Hollandse vrienden achter te moeten laten. En de afstand tussen Broek en Mussel is echt enorm: 220 km! Dus even ‘heen en weer’ doe je niet zomaar. Maar dan hebben we nog steeds wel Facebook!
Wat brengt u naar het Noorden? Is dat geen grote overgang?
Hoewel de afstand groot is, zien we ook overeenkomsten tussen het West-Friese en het Groningse. Ook de kinderen delen deze ervaring. Van redelijk platteland tot behoorlijk platteland is niet zo’n probleem voor ons. Op het aanbod van het voortgezet onderwijs na dan. Maar hopelijk komt dat ook nog allemaal goed.
En op de vraag wat ons brengt naar het Noorden, kunnen we alleen maar wijzen naar de wil van de Here. Het antwoord daarop maakte de Here Ceesa en mij in de beroepingsperiode heel duidelijk. Niet dat er een boterbriefje uit de hemel viel, maar het is ons echt door Hem op het hart gelegd. Bij Ceesa was dat hetzelfde als bij mij. En daar hoorde onder andere de nood van het hele Noorden van ons kerkverband bij en dan bedoel ik het grote aantal vacante gemeenten. Op een gegeven moment was bijvoorbeeld bijna heel Zuidoost-Groningen zonder christelijk-gereformeerd predikant. Nu zijn nog steeds de buurgemeenten Onstwedde en Winschoten vacant.
Het ambt van predikant is veelzijdig. Waar ligt voor u het zwaartepunt van uw werk?
Dat vind ik een moeilijke vraag. Maar mag ik het als volgt zeggen. Het zwaartepunt ligt voor mij bij de bediening van Gods woord en dat door prediking, pastoraat, catechisatie en evangelisatie.
Verder vind ik het heerlijk om met oudere broeders en zusters om te gaan. Wat kan je veel leren van ze en van harte ga ik dat ook doen. Maar ook de jongeren, die nu opgroeien in een steeds meer seculier wordende samenleving, liggen mij zeer aan het hart. Dat de Here mij de woorden en daden geeft als hun herder en leraar om hen echt te bereiken en vast te houden voor Hem en Zijn kerk!
Naast werken is er wellicht ook tijd voor een hobby’s? Hebt u die?
Vraag maar aan Ceesa; mijn werk is altijd mijn hobby geweest. Was het eerst de vis, die aan de man gebracht moest worden, nu zijn het mensen, om die bij de kudde van onze Goede Herder te brengen en te bewaren. Dat de Here mij wil zegenen met vooral deze ‘hobby’!
Daarnaast heb ik eigenlijk maar twee hobby’s: auto’s (sorry, als u het maar vreemd vindt) en skiën. Of het van het laatste nog zal komen? Hopelijk wel! En er komt een mountainbike. Daar kan je goed mee aan de gang in het prachtige Mussel!
Bent u bekend met het Kerkblad voor het Noorden? Bent u bereid er ook uw aandeel aan te leveren?
Nee, ik ben niet bekend met het blad maar ik beschouw het wel als iets heel kostbaars tussen genabuurde christelijk-gereformeerde broeders en zusters.
We hebben trouwens helemaal een mooi kerkverband met veel liefde, ook met veel variatie, voor dat ene Woord. De ere is niet aan ons maar aan de Here. Dat Hij ons kerkverband bewaart, als sterren in de duisternis, wijzend naar die ene Naam, ons en de wereld gegeven tot zaligheid, behoud en redding!
We danken u hartelijk voor uw medewerking aan dit vraaggesprek. We wensen u en uw gezin een zegenrijke periode in Mussel toe!
Groningen
N. Vennik