n.a.v. Psalm 62
2 Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust,
6 Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van Hem blijf ik alles verwachten.
9 Vertrouw op Hem, mijn volk, te allen tijde, stort uw hart uit bij Hem,
13 U, Heer, bent liefdevol, God is onze schuilplaats.
Koning David, de maker van Psalm 62, wordt belaagd door zijn vijanden, dat ontdek je wanneer je de hele Psalm leest. Ik pak er één aspect uit, met een paar verzen om duidelijk te maken hoe David met het gevaar en de moeilijkheden in zijn leven omgaat. Maar ik hoop natuurlijk dat u ook een keer de hele Psalm gaat lezen.
Dan proef je de wisselwerking en de kracht die ervan uitgaat.
Maar nu dat ene aspect:
Soms zit je in nood. Moeilijkheden komen er op je pad. Ziekte, werkloosheid, relaties, geld- en andere zorgen, ze kunnen je beheersen. Je probeert van alles, zoekt naar oplossingen, probeert weer enige grip op je leven te krijgen. Het houdt je dag en nacht bezig. Ken je dat?
David wist er alles van, men had het op zijn leven gemunt. Soms is het leven vechten of vluchten. Soms is het (helaas) ook: Ik heb gelijk en jij niet. Maar gaandeweg ontdekte David dat het vaak zo was dat hij zélf de weg wilde kiezen, zélf de oplossing, die hem ‘uiteraard’ op dat moment het beste uitkwam, wilde bepalen.
En dat is het mooie van deze Psalm. Steeds tussen de regels, met moeiten en vijandigheden waar hij mee te maken had, staan er van die mooie zinnen. Daarom staan ze hierboven. Steeds benadrukt hij als het ware tegen zichzelf: Denk er om, zoek rust en stilte bij de Heer. Laat Zijn wil geschieden. Vertrouw op de Heer.
Prachtig zoals hij zichzelf ‘bij de les houdt’. Leerzaam ook naar u, jou en mij, maar ook naar de gemeente, de kerk, om bij die les te blijven. Stop met prakkiseren hoe jij het allemaal zult aanpakken. Stop dat ‘beter weten’. Ga met je noden en zorgen naar de Heer. Zoek rust, stilte, ruimte om te praten met Hem. Hij weet al wat je nodig hebt. Daarom, nogmaals: wees stil zodat Hij kan spreken.
Sluit je mond en open je hart.
Art van der Molen, Bierum