Ds. R. van Kooten heeft een mooi boek geschreven over het bijbelboek Ruth. Zijn boek omvat in totaal zestig hoofdstukken. Elk hoofdstuk behandelt een tekst, een deel van een tekst of een aantal teksten uit dit bijbelboek, weergegeven in de Statenvertaling en de Herziene Statenvertaling. Terecht besteedt ds. Van Kooten de nodige aandacht aan de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Maar ook de lijnen naar de praktijk van het dagelijks leven ontbreken niet. De bundel heeft een meditatief karakter. Hij leent zich uitstekend voor persoonlijke overdenking van het Woord van God, maar is ook geschikt voor bespreking in bijbelkringen. Daaraan kunnen de vragen aan het einde van elk hoofdstuk dienstbaar zijn. Het boek geeft daadwerkelijk leiding in het geestelijk leven. Echt opbouwend. Verder: de taal is helder. De schrijver gebruikt geen lange ingewikkelde zinnen. Hij heeft een prettig leesbare stijl. Heel mooi is ook de wijze waarop ds. Van Kooten zich heeft ingeleefd in de situatie van Ruth en andere figuren uit het naar haar genoemde bijbelboek.

Het voorjaar is in aantocht. Agrariërs maken zich klaar voor een nieuw groeiseizoen. Het zaaizaad en de meststoffen zijn besteld, het wachten is op de goede omstandigheden. Ondertussen bidden christenen, voor gewas en voor arbeid. Het is een mooie traditie, bidden voordat de (meeste) gewassen worden gezaaid en het groeiseizoen begint.

In de Bijbel wordt vaak over zaaien gesproken. Het bekendste gedeelte is misschien wel de gelijkenis van Jezus over de zaaier. Marcus 4. Hij zaait het zaad breed uit. Een deel komt in goede grond terecht. Een deel in minder goede grond of zelfs op de stenen. Afhankelijk van de plaats waar het zaad terecht komt, draagt het vruchten, deels dertig-, deels zestig-, deels honderdvoudig. De meeste Bijbellezers zullen het verhaal kennen. Toch heb ik me altijd afgevraagd waarom de zaaier niet zuiniger op zijn zaad is. Waarom zaait hij op plaatsen waarvan hij weet dat er geen opbrengst te verwachten is?

Met de huidige kennis over precisielandbouw verbouwen we juist gewassen op de plaatsen waar goede opbrengsten te verwachten zijn. Zaaien en bemesten waar het toch niet (goed)  wil groeien, vinden we tegenwoordig niet lonend. Duurzame landbouw is ook een efficiënte landbouw, zo vinden landbouwkundigen vandaag de dag.

De gelijkenis van de zaaier. Voor velen waarschijnlijk een bekend verhaal. Maar toch ook een verhaal met een vraag…