Lale Güll is in de literaire wereld bejubeld om haar boeken Ik ga leven en Ik ben vrij. Ze won in no-time de publieksprijs. Zij beschrijft in haar boeken de geloofscultuur waarin zij is opgegroeid, en de reden waarom ze er is uitgestapt. Omdat dat net zo goed met kinderen uit christelijke gezinnen gebeurt, wilde ik deze boeken lezen en als spiegel gebruiken. Hoe kijken mijn kinderen terug op hun opvoeding? En hoe staan zij nu in het leven? Twee keer ben ik begonnen in Ik ga leven, maar beide keren ben ik gestopt. Güll schrijft zo respectloos en met minachting over met name haar ouders, die ze haar ‘verwekkers’ noemt, dat ik het niet verdraag. In bepaald opzicht jammer, want ik ben wel geïnteresseerd in haar verhaal en heb ik ook zeker begrip voor haar boosheid. Hoe ze ertoe is gekomen om te stellen dat ze nu pas gaat leven en vrij is, blijkt wel uit de situatie waarin ze nu verkeert. Haar moeder heeft haar verstoten en ze wordt bedreigd door een deel van de moslimgemeenschap.
In diezelfde tijd kwam mij het boek van Stormie Omartian in handen. Deze Amerikaanse heeft tal van boeken geschreven. Enkele daarvan gaan over de kracht van het gebed van een biddende vrouw, een biddende man, een biddend kind, biddende ouders en het boek dat voor me ligt past in die reeks. Ze beschrijft zelf aan het begin van het boek, dat ze dacht ‘klaar’ te zijn op het moment dat haar kinderen achttien jaar zouden zijn. Herkenbaar, in die zin dat ikzelf dat ook wel heb gezegd: ‘Als hij achttien is slaapt hij echt wel door,’ en dat soort opmerkingen. De werkelijkheid is anders. Je kinderen blijven voor altijd je kinderen en jij blijft net zo de ouder. Zelfs de dood scheidt dat niet.
Omartian begint met zeven belangrijke aandachtspunten: je moet weten dat er geen einde komt aan je ouderschap. Je moet weten dat je je kind niet kunt ‘fiksen’. Je moet weten dat God alles kan veranderen. Geef jezelf niet de schuld. Besef dat je moet vergeven (je kinderen, de andere ouder, anderen en jezelf, voor alles wat er verkeerd is gedaan en gegaan). Je moet weten dat er maar één perfecte ouder bestaat. Zorg dat je naar eer en geweten kunt zeggen dat je voor je volwassen kind hebt gebeden.
Het belangrijkste gebedsonderwerp is dat God zijn Geest over je kinderen zal uitstorten, en vervolgens dat zij dat dat zullen begrijpen en daardoor beïnvloed zullen worden, dat zij ernaar zullen verlangen God te kennen en naar zijn wil te leven, en dat zij zullen groeien in wijsheid, geestelijk inzicht en onderscheidingsvermogen. Al deze gebedsonderwerpen worden op een liefdevolle, duidelijke manier beschreven.
Het boek heeft vijftien hoofdstukken, die gebeden voor je volwassen kinderen zijn. Volwassen kinderen mag je loslaten, maar tegelijk weet je dat er heel veel moeilijkheden en keuzes op hun weg komen. Ze verwisselen hun veilige thuis voor de ‘harde boze buitenwereld’, waarop je totaal geen vat hebt. Daarmee komen de zorgen en piekermomenten. Juist daarom is het belangrijk je kinderen, klein en groot, in Gods hand te leggen. Dit boek kan ik van harte aanbevelen.
Nel Noppe, Tzummarum
N.a.v. Stormie Omartian, Bidden voor je volwassen kinderen, Gideon: Hoornaar, 2024, 296 p., € 22,50, ISBN 978 90 5999 054 8