ImageIn de titel van dit artikel staat na het woord ?uitschrijven? een aantal puntjes. Die worden meestal in een zin neergezet om de lezer tot een moment van stilte te manen: er wordt iets gezegd dat tot speciale bezinning stemt. Zo is het hier ook bedoeld: in deze artikelen wordt een zaak aangesneden die verdriet doet en daarom tot nadenken stemt.

Een kerkenraad die zich met de vraag gaat bezighouden hoe hij zal omgaan met randkerkelijken, wordt vooraf meteen met de vraag naar het eigen functioneren geconfronteerd. Niet zelden gebeurt het dat de zaak aan de orde komt met de komst van een  nieuwe predikant. Deze probeert de gemeente ?in beeld te krijgen?, doet kennismakingsbezoeken (althans in gemeente waar dat qua aantal te doen is) en stoot op een aantal leden die duidelijk geen blijk van herkenning geven wanneer hij zich (telefonisch of per mail) meldt. ?Wie bent u? O! Maar namens wie belt u dan? O, de christelijke gereformeerde kerk? maar daar doe ik al lang niet meer aan; mijn ?uders zijn daar lid van?. Vervolgens meldt de predikant dat op de kerkenraadsvergadering en dan wordt het spannend: kunnen de broeders verklaren dat degene die hier ter sprake komt, trouw huisbezoek heeft gehad, of dat in ieder geval jaarlijks is getracht contact met hem te leggen? Dat kan door de wijkouderling zelf gedaan zijn, of door een daartoe aangestelde bezoekbroeder of ? zuster, maar het is van belang dat er minimaal een communicatief lijntje ligt, en waar mogelijk een pastoraal lijntje.

ImageMeer dan driehonderd mannen en vrouwen, meest ouderen en enige jongeren, kwamen van 19 september 2009 - 20 maart  2010 op negen zaterdagen bijeen voor de Vormingscursus in de Chr.Geref. Kerken. In Apeldoorn, Drachten, Goes en Sliedrecht behandelden hoogleraren en predikanten onderwerpen over identiteit en seksualiteit, het pastoraat, de belijdenisgeschriften, de apostel Paulus en het bijbelboek Dani?l. In dit artikel gaat Prof. Dr. T.M. Hofman in op het ?nieuwe perspectief op Paulus?.

Tijdens de vormingscursus 2009/2010 hebben we ons bezonnen op de thematiek of reformatorische christenen de echte Paulus eigenlijk wel kennen? Er worden tegenwoordig heel wat vragen gesteld bij het leven van deze apostel en bij het lezen van zijn brieven. Er zijn theologen die de mening zijn toegedaan dat gedurende vele eeuwen deze brieven verkeerd gelezen zijn. De brieven zouden namelijk ten onrechte teveel gelezen zijn door de ogen van de kerkvader Augustinus. Zoals Augustinus met zijn levensvragen bijvoorbeeld Romeinen heeft gelezen, heeft dat gedurende vele eeuwen de uitleg van deze belangrijke brief gestempeld. Daarmee zou geen recht gedaan zijn aan de oorspronkelijke bedoeling van Paulus. Men stelt ook dat de brieven veel te veel gelezen zijn met de levensvragen van Maarten Luther in het achterhoofd. Dan leer je niet zozeer Paulus kennen en evenmin zijn boodschap, maar dan ontdek je ten onrechte steeds weer de vragen die Luther intensief hebben beziggehouden.

ImageFrancine Rivers, Mijn moeders hoop, vertaald door Hella Willering, uitgegeven door Voorhoeve in Kampen, ISBN 978 90 297 1900 1, prijs ? 22,50

De lezersschare van de romans van Rivers groeit, het aantal van haar romans ook. Bejubeld worden haar boeken door de uitgever, in de christelijke pers en door vele lezers. Dat maakte me nieuwsgierig. Daarom las ik deze roman. Het is een verhaal dat niet zonder enige diepgang is. Toch viel deze roman me niet mee.
Rivers vond het uitgangspunt voor dit verhaal in haar eigen familiegeschiedenis. Haar oma kwam uit Steffisburg in Zwitserland, net als Martha, ??n van de hoofdpersonen uit deze roman. Rivers? oma kwam in hun gezin helpen toen haar moeder tuberculose kreeg. Dat was voor het hele gezin een moeilijke tijd. Haar moeder had de verpleegstersopleiding gedaan en leerde toen een verpleeghulp kennen die haar man werd.
Deze en andere autobiografische gegevens heeft de schrijfster gebruikt om haar eigen verhaal te maken over Martha (afkomstig uit het Zwitserse Steffisburg) en Niclas (van Duitse afkomst). Zij vinden na veel omzwervingen hun plek in Amerika. Vier kinderen krijgen zij, een zoon en drie dochters. Het verhaal gaat vooral over moeder Martha en haar oudste dochter Hildemara.

ImageThomas von der Dunk is cultuurhistoricus. Dit is zijn derde bundel opstellen, waarin hij de actualiteit in Nederland, Europa en de rest van de wereld van commentaar voorziet.

De eerste zeven stukken gaan over Nederland, over de manier waarop Nederland wordt bestuurd en het verloren onderlinge vertrouwen. Veel aandacht geeft hij aan de marktwerking in de nutsvoorzieningen, de zorg en het onderwijs.
Wie wil graag telkens bezig moeten zijn met de vraag welk energiebedrijf of welke ziektekostenverzekering bij hem past? Daar zit niemand op te wachten. Bovendien is het vanuit het perspectief van de consument een schijnvrijheid die niets oplevert. Het is niet meer dan een opdringerig en irritant aanbod toch vooral van leverancier te veranderen. Wie zou dit niet met Von der Dunk eens zijn? Ik in elk geval wel en van harte.
Ook ben ik het helemaal met hem eens dat de marktwerking in de zorgsector en in het onderwijs nog veel erger is. Door de marktwerking in die sectoren wordt met mensen omgegaan als met auto?s. Dat gebeurt onder de leus dat er zo effectief mogelijk maatwerk moet worden geleverd. In de praktijk betekent dat een zakelijke aanpak die goedkoper lijkt maar duurder is.

ImageIn de titel van dit artikel staat na het woord ?uitschrijven? een aantal puntjes. Die worden meestal in een zin neergezet om de lezer tot een moment van stilte te manen: er wordt iets gezegd dat tot speciale bezinning stemt. Zo is het hier ook bedoeld: in deze artikelen wordt een zaak aangesneden die verdriet doet en daarom tot nadenken stemt.

Het woord ?uitschrijven? is bedoeld in de betekenis die u in Van Dale kunt vinden: iemand ?boeken als niet meer aanwezig?; of: ?een bewoner schrappen uit het bevolkingsregister?. Vooral die laatste definitie raakt de bedoeling van het gebruik van het woord in deze artikelen: we hebben het over leden van de gemeente waarbij de kerkenraad tot het finale besluit komt om hen uit het ledenbestand te schrappen. Ik besef dat dit in feite een heel lelijke verwoording is en wil mij dan ook haasten om er ?kleur aan te geven?. We hebben het over een heel tere zaak: een kerkenraad constateert dat een lid feitelijk, gezien diens opstelling, niet meer tot de gemeente van Christus wil horen en neemt het besluit om dat dan ook daadwerkelijk te constateren en de naam van deze broeder of zuster te schrappen uit het ledenregister van de kerk. Voortaan staat hij/zij niet meer in de gemeentegids die een keer in de zoveel jaar uitkomt. Dat is pijnlijk, zeker ook wanneer we denken aan familieleden van de betrokkene. Daarom zal een kerkenraad niet over ??n nacht ijs gaan wanneer hij een dergelijk besluit neemt. We zullen daar nader op ingaan.  

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...