ImageEr klinkt gezang van kinderstemmen en gestamp van voeten op een onverharde weg. Een stoet schoolkinderen marcheert in hun blauwe uniformen door Jean Rabel, de meisjes rode en blauwe linten in het haar, de jongens banden om. Rood en blauw; de kleuren van de vlag van Ha?ti. Het is feest in Ha?ti deze 18e mei; vlaggendag.

MCC/Micha Campagne
Sinds april 2008 ben ik werkzaam in Port-au-Prince, de hoofdstad van Ha?ti. Hier ben ik door Mennonite Central Committee (MCC), een Canadees/Amerikaanse ontwikkelingsorganisatie, uitgezonden naar de Micha Campagne. We mobiliseren christenen/kerken om hun verantwoordelijkheid te nemen en zich in te zetten voor het behalen van de millenniumdoelen. MCC is in Ha?ti onder andere werkzaam op het gebied van mensenrechten en herbebossing. Ook wordt er een waterproject gesteund. Ergens in de maand mei gaan we dat project bezoeken. Tegelijk bezoeken we woningen die zijn herbouwd met giften vanuit de christelijke gereformeerde kerken in Nederland, nadat er vorig jaar 4 orkanen over Ha?ti zijn geraasd en vele bestaanswijzen en infrastructuur zijn vernield.

Wonen
Onze eerste bestemming is Jean Rabel, in het Noordwesten, 8 uur rijden vanaf Port-au-Prince. Ha?ti is een klein land, afstanden zijn kort, maar reizen duurt lang vanwege de slechte wegen. De maand mei is regenseizoen. De regen verandert de weg voor ons in grote modderbaden, waar de auto doorheen glibbert en glijdt. We arriveren veilig en wel in Jean Rabel, waar we na een ontbijt van spaghetti de volgende dag in gesprek gaan met mensen die materialen voor de herbouw van hun woningen hebben ontvangen. Ook bezoeken we enkele van de woningen, voor zover bereikbaar in de regen. Een 5 jarig meisje loopt met ons mee, haar haren vol gekleurde kralen. Een wees.

ImageFrans Willem Verbaas schreef een roman rondom Calvijn onder de titel: Heilig vuur. Het ver-haal is vol vuur geschreven. Het geeft een prachtig beeld van de tijd waarin Calvijn leefde, van het leven in de steden Rouen, Parijs en vooral Gen?ve. Het beschrijft de impact van de pest, maar vooral van de opkomst en invloed van Calvijn. Hoe sommigen hem zagen als een pest en anderen als een zegen.

De uitgever vroeg aan Verbaas, die al twee romans op zijn naam heeft staan, of hij kans zag in het Calvijnjaar 2009 een roman over de Hervormer het licht te laten zien. Eerst voelde Verbaas er weinig voor, omdat hij, hoewel predikant in de calvinistische traditie, niet veel met Calvijn had. Toch ging hij zich verdiepen in het leven van Calvijn; hij ging anders over hem denken en kwam tot het schrijven van een roman van 400 bladzijden. Het boek is uitgegeven bij Moza?ek in Zoetermeer en kost ? 19,50.

Hoofdpersoon
Voor zijn roman koos hij echter niet Calvijn als hoofdpersoon, maar ene Henri de la Mare. Die kwam uit Rouen, werd onrechtvaardig uit die stad verbannen en kwam in Parijs terecht. Daar kwam De la Mare in aanraking met Jacques Bernard uit Gen?ve. In een geheime samenkomst, waarin het avondmaal werd gevierd, ontmoetten zij Jean Calvin. (Zo geeft Verbaas zijn naam in dit boek weer. Zo doe ik dat verder in deze bespreking ook.)

ImageConflicten horen bij het leven. De kunst is om ze niet ten koste te laten gaan van de onderlinge relaties. Helaas komen ruzies ook voor binnen de gemeente van Christus. Regelmatig slaat de vlam in de pan. Een verkeerd gevallen opmerking van een broeder is reden tot verwijt bij een andere broeder. Een besluit van de kerkenraad doet een groep gemeenteleden te hoop lopen. Een kort e-mailtje met een, op het oog neutrale, mededeling wordt zo maar aanleiding tot een langslepende affaire. Kerkenraden, inclusief de dominees, en gemeenteleden zou er baat bij hebben hoe met conflicten om te gaan. We leggen ons oor te luister bij enkele deskundigen om ruzies in Gods tent te leren hanteren.

Vorige keer bespraken we de tien vuistregels voor vredestichters. Dit keer nemen we kennis van het Werkboek Conflicthantering, uitgeven door dezelfde Evangelische Alliantie. Het werkboek, geschreven door Gerard van der Schee, is vooral bedoeld voor kerkenraden en/of leiderteams in gemeenten. Het wil een waardevol handvat zijn om het onderwerp op de kaart te zetten, te bespreken en er mee aan de slag te gaan. Gerard van de Schee nodigt ons uit voor een ontdekkingstocht langs de Bijbel en de praktijk. In hoofdstuk 1 bespreekt hij de gevoeligheid van de kerk voor conflicten; in hoofdstuk 2 en 3 gaan we over hoogten en door de dalen van idealen en valkuilen zoals we die in de Bijbel getekend zien; in hoofdstuk 4 leren we hoe we conflicten kunnen voorkomen, bijvoorbeeld door te zorgen voor een goede vergadersfeer en een e-mailrichtlijn; in hoofdstuk 5 wandelen we langs de route van hoe conflicten te voorkomen, om ten slotte in hoofdstuk 6 te ontdekken dat anderen ons (nog) verder kunnen helpen, onder andere wijze derden en zoiets als mediation.

ImageHoeveel mag je verwachten van een gebed om genezing? Op die vraag worden de meest uiteenlopende antwoorden gegeven.
We houden ons nog een laatste keer bezig met de verklaring over 'de dienst der genezing'

Een tweede, niet minder belangrijke oorzaak van de terughoudendheid om te bidden voor zieken, ligt in teleur-stelling. Door schade en schande zijn velen er achter gekomen dat de verwachtingen bij het gebed vaak te hoog-gespannen zijn. Het juichen van anderen over de wonderen die God kan doen op het gelovig gebed, kan bij hen dan ook irritatie oproepen. Ik neem in de kerk wat dat betreft polarisatie waar: het bidden om genezing roept bij de teleurgestelden scepsis op, wat op zijn beurt charismatisch ingestelde christenen weer prikkelt om toch vooral niet te weinig van God te verwachten. Het pleit voor de opstellers van de Verklaring, dat zij op dit punt duidelijke en realistische uitspraken doen. Zij erkennen dat God lang niet altijd genezing schenkt aan wie daarom bidt, en dat men die ook niet per definitie te verwachten heeft. Op verschillende manieren worden de verwachtingen getemperd.

ImageHoeveel mag je verwachten van een gebed om genezing? Op die vraag worden de meest uiteenlopende antwoorden gegeven.
In het eerste artikel gaf ik de gezamenlijke, evenwichtige verklaring van de Charismatische Werkgemeenschap Nederland en de Nederlandse Lucasorde. In dit tweede artikel geef ik er toelichting en commentaar op
Men windt er in de Verklaring geen doekjes om: hier zijn mensen uit de beweging voor charismatische vernieuwing' aan het woord. Daarom wil ik eerst die term preciseren: wat wordt daaronder nu precies verstaan? Ik sluit mij aan bij de omschrijving van oud VU-hoogleraar Jan Veenhof. Volgens hem wordt het eigene van de charismatische beweging uitgedrukt in de volgende geloofsovertuiging: er is in het heden ervaarbaar heil van Godswege, in Jezus, door de Geest, voor de hele mens. Dat is een even beknopte als inhoudsrijke formulering. Ik licht er vier dingen uit:

Commentaar

  • Bevrijding en vrede – wij gedenken 2025-04-25 08:13:45

    Dit nummer verschijnt kort voor de officiële dodenherdenking – met de kransleggingen op de Dam in...

  • Voorjaar 2025-04-12 09:38:55

    Het kan niemand ontgaan zijn, het voorjaar hangt in de lucht. Heerlijk om weer even in het...

  • Veertig dagen Paaspodcast en Spotify 2025-03-28 18:37:35

    Nog een paar weken en dan vieren we opnieuw het Paasfeest. Dat betekent dat we voor wat betreft...

  • Asjera’s terugkeer 2025-03-15 08:38:30

    De profetische uitspraak: ‘Het is God of de afgoden,’ van de christenfilosoof prof. dr. ir. H. van...