Conflicten horen bij het leven. De kunst is om ze niet ten koste te
laten gaan van de onderlinge relaties. Helaas komen ruzies ook voor
binnen de gemeente van Christus. Regelmatig slaat de vlam in de pan.
Een verkeerd gevallen opmerking van een broeder is reden tot verwijt
bij een andere broeder. Een besluit van de kerkenraad doet een groep
gemeenteleden te hoop lopen. Een kort e-mailtje met een, op het oog
neutrale, mededeling wordt zo maar aanleiding tot een langslepende
affaire. Kerkenraden, inclusief de dominees, en gemeenteleden zouden er
baat bij hebben te weten hoe met conflicten om te gaan. We leggen ons
oor te luister bij enkele deskundigen om beter met ruzies in Gods tent
te leren omgaan.
De Evangelische Alliantie gaf in december 2007 een brochure uit
geschreven door Eddy de Pender getiteld "Vuistregels voor
vredestichters". In 2008 verscheen aanvullend daarop het werkboek
"Conflicthantering", eveneens een uitgave van de EA. Beide uitgaven
willen aandacht vragen voor een probleem dat in veel gemeenten speelt
nl. een conflict. De reden daarvoor is heel simpel: op enkele
uitzonderingen na hebben de meeste mensen een hekel aan conflicten.
Lees meer: Ruzie in de tent...(1)
Enkele jaren geleden maakte in het Reformatorisch Dagblad een
Amerikaanse literatuurkenner attent op goede romans van christenen.
Daarbij noemde hij de (eerste) roman Peace Like a River van Leif Enger.
De Nederlandse vertaling, verschenen bij Het Spectrum onder de titel
Het land van de kleine man, was toen al uitverkocht.
Nu is de vertaling bij uitgeverij Librion in Sliedrecht uitgegeven, na
een bewerking en herzie-ning door Kees Bezemer. Er wordt helaas niet
vermeld waarin die bewerking en herziening bestaan en waarom die nodig
waren. Deze keer is de titel ? terecht ? letterlijk vertaald. Het ISBN
is 978 90 5290 018 6 en kost ? 17,90
Verduidelijking
De inhoud van de roman wordt verduidelijkt in het nawoord van Tjerk de
Reus. Voor een deel van de lezers zal dat nodig zijn. Want wie het boek
oppervlakkig leest, kan denken dat het een soort avonturenroman is; een
roman waarin merkwaardige dingen en wonderen gebeuren. In werkelijkheid
is het een roman met diepgang, waarin op natuurlijke wijze (of moet ik
zeggen op geestelijke wijze?) wordt verteld wat geloven inhoudt en waar
dat op uitloopt.
Lees meer: Vrede als een rivier
Nog enkele weken en dan is het zover. Voor het eerst zal het World
Congress of Families plaatsvinden in Nederland. Dat is dankzij de inzet
van Prisma, Woord en Daad, Stichting De Hoop/Chris, Vereniging Groot
Gezin en het Landelijk Netwerk voor Ouderorganisaties.
Op dit congres zoeken we een antwoord op allerlei vragen waarmee
gezinnen zich geconfronteerd zien. Wat is de invloed van moderne media
op onze kinderen? Hoe gaan we daar in de opvoeding mee om? Wat kunnen
we doen om de positie van huwelijk en gezin in de samenleving te
versterken? Hoe voorkomen we dat arbeidsdruk de belangen van ouders en
kinderen gaat schaden? Wat kunnen we doen om kwetsbare gezinnen in
ontwikkelingslanden te versterken? Waar liggen op dit moment de fronten
als het gaat om de beschermwaardigheid van het leven?
Om de paar jaar vindt het World Congress of Families plaats, telkens in
een ander land. Het congres wil steun bieden aan de positie van het
gezin in moderne samenlevingen. We doen dat met mensen met
verschillende religieuze, culturele, etnische en politieke
achtergronden. Die echter met elkaar delen hun geloof in de kracht van
het gezin als basis voor de samenleving.
Lees meer: Uniek gezinscongres in Nederland!
Hoeveel mag je verwachten van een gebed om genezing? Ik hoor in
gesprekken met christenen de meest uiteenlopende antwoorden op die
vraag.
Aan de ene kant pleiten sommigen voor de uiterste terughoudendheid. Zij
betwijfelen zelfs de zin van het bidden om genezing, onder de indruk
als zij zijn van de wetmatigheden in de natuur, ook als het gaat om
ziekte en gezondheid. Naar hun gevoel moet je niet van God verwachten
dat Hij om zo te zeggen inbreekt in die natuurlijke processen. Het
gebed voor zieken zou zich naar hun mening niet moeten richten op
genezing, maar eerder op het aannemen van een goede levenshouding.
Aan de andere kant is er zo iets als de herontdekking van het gebed om
genezing. Die is te vinden bij christenen, die er juist van onder de
indruk zijn gekomen dat God nog altijd wonderen doet. Zij vinden dat we
in de kerk vaak niet vurig genoeg bidden voor de zieken. Gestimuleerd
door getuigenissen over gebedsgenezing, zijn hun verwachtingen bij het
gebed om genezing hooggespannen. Sommigen opperen, dat we van de Here
God misschien wel minder ontvangen dan Hij wil geven, door een te
bescheiden of zelfs berustende houding.
Lees meer: Gebed en genezing (1)
Dit is het tweede artikel waarin de lezing wordt weergegeven die prof.
W.H. Velema onlangs in het ziekenhuis de Sionsberg in Dokkum hield over
omgaan met het lijden.
Reacties van mensen kunnen het lijden verlichten, maar ook verzwaren.
In het lijden komt de vraag op, die soms zelfs centraal staat:
- O God, waarom bespaart U het mij niet?
- Waarom moet ik zo veel pijn hebben?
- Waarom brengt U op ons gebed geen keer ten goede?
- Waarom moet ik er zo zwaar en zo diep onderdoor?
Deze vragen vinden we in gevarieerde bewoordingen ook in de Bijbel,
o.a. in de Psalmen en in het boek Job. Ze mogen gesteld worden vanuit
het geprangde hart. Ze zijn menselijk, be-grijpelijk. God begrijpt ze
ook. Of Hij er blij mee is? Hij doet Zijn oren, ogen en hart er niet
voor dicht. Ik denk aan die geweldige woorden uit Hebree?n 4:15,16:
"Want wij hebben geen hogepriester die geen medelijden kan hebben met
onze zwakheden, maar Een Die in alles is verzocht op gelijke wijze als
wij, maar zonder zonde." Met als conclusie: "Laten wij dan met
vrijmoedigheid toegaan tot de troon van de genade, opdat wij
barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het
juiste tijdstip," De uitdrukking impliceert twee dingen: op tijd en op
maat, zoals wij spreken over zorg op maat.
Lees meer: Omgaan met het lijden (2)
Conflicten horen bij het leven. De kunst is om ze niet ten koste te
laten gaan van de onderlinge relaties. Helaas komen ruzies ook voor
binnen de gemeente van Christus. Regelmatig slaat de vlam in de pan.
Een verkeerd gevallen opmerking van een broeder is reden tot verwijt
bij een andere broeder. Een besluit van de kerkenraad doet een groep
gemeenteleden te hoop lopen. Een kort e-mailtje met een, op het oog
neutrale, mededeling wordt zo maar aanleiding tot een langslepende
affaire. Kerkenraden, inclusief de dominees, en gemeenteleden zouden er
baat bij hebben te weten hoe met conflicten om te gaan. We leggen ons
oor te luister bij enkele deskundigen om beter met ruzies in Gods tent
te leren omgaan.
Enkele jaren geleden maakte in het Reformatorisch Dagblad een
Amerikaanse literatuurkenner attent op goede romans van christenen.
Daarbij noemde hij de (eerste) roman Peace Like a River van Leif Enger.
De Nederlandse vertaling, verschenen bij Het Spectrum onder de titel
Het land van de kleine man, was toen al uitverkocht. 
Nog enkele weken en dan is het zover. Voor het eerst zal het World
Congress of Families plaatsvinden in Nederland. Dat is dankzij de inzet
van Prisma, Woord en Daad, Stichting De Hoop/Chris, Vereniging Groot
Gezin en het Landelijk Netwerk voor Ouderorganisaties. 
Hoeveel mag je verwachten van een gebed om genezing? Ik hoor in
gesprekken met christenen de meest uiteenlopende antwoorden op die
vraag.