De zaaltjes, jeugdhonken en huiskamers lopen binnenkort weer vol. De
catechisaties gaan weer beginnen. Elke week (of iets minder vaak) een
klein uurtje (of iets meer).
Catechisatie geven is prachtig. Want waar in de kerk heb je de
mogelijkheid om z? vaak z? veel jongeren te ontmoeten in een setting
van bezig zijn met de Bijbel, de kerk en geloven dan op catechisatie?
Iedereen die catechisatie geeft mag zich bevoorrecht voelen met z? veel
verschillende jongens en meiden te kunnen optrekken ? die mooie mensen,
parels in Gods hand; alleen beseffen velen dat nog niet en weten niet
(goed) wat het inhoudt om Jezus te volgen. Aan de catecheten is het
gegeven d??r iets van te laten zien en de jongeren op weg te helpen. Ze
zijn het waard en verdienen het beste; Jezus gaf Zijn leven immers ook
voor hen!
Vroeger en nu
?Het is niet meer zoals vroeger?, zucht iemand. ?Nee, inderdaad?, zegt
een ander blij, ?het is niet meer zoals het was?. Dat kan trouwens ook
niet. Want vroeger was vroeger en nu is nu. Vroeger (ach, wat is
vroeger? Ik herinner het me ook nog toen ik naar catechisatie ging en
z? oud ben ik nu ook weer niet) zaten we met 20 mensen in een zaal. De
dominee was aan het woord, overhoorde ons om te checken of we ons lesje
wel geleerd hadden.
Lees meer: Mooie mensen verdienen de beste catechese
Dat is het thema van dit startnummer. We denken dan onmiddellijk aan
?beauty?s van buiten?. De schoonheidskoninginnen, de mooie jongens, dat
schattige kind. Alsof alleen het uiterlijk telt. O, zeker dat telt
tegenwoordig juist. En wie niet mooi is of zich niet mooi vindt, moet
zich koste wat kost mooi maken. Potten gel in het haar, eindeloos
getuttel voor de spiegel, over straat lopen alsof het een catwalk is.
Cool doen en cool zijn.
Niet iedereen is mooi van buiten. Bovendien, dat mooi zijn taant ook
met de jaren. ?k Heb begrepen dat het proces zich al inzet na je
twintigste, dan sterven meer cellen af dan dat er bij komen. O, schrik!
Nee, jij en ik kunnen mooi zijn zoals we zijn, inclusief onze flaporen,
ons beugelbekkie, onze x of o benen en wat dies meer zij aan
gebrekkigheden. Eerlijk, ik heb engelen gezien onder mensen met een
lichamelijke of verstandelijke beperking, zo puur, zo zuiver, zo
adembenemend mooi. Genietend, gevend en bewogen, dat ik er klein van
werd.
Lees meer: Mooie mensen
Hoe kunnen we een getuigende gemeente zijn in onze omgeving? Dat was de
vraag die bij de CGK Siegerswoude-de Wilp naar boven kwam naar
aanleiding van de cursus ?getuigende gemeente?, inmiddels 3 jaar
geleden.
Praktisch hulpverlenen in eigen omgeving met hulp van stichting HiP.
In het najaar van 2006 hebben we in de gemeente een cursus ?getuigende
gemeente? gehad. Deze cursus is opgezet door het deputaatschap
evangelisatie en was in 4 avonden verdeeld.
Bij de vraag hoe we een getuigende gemeente zouden kunnen zijn, kwam de stichting HiP voor ons in beeld.
Hulp in Praktijk
Stichting Hulp in Praktijk is vijf jaar geleden opgericht om een brug
te slaan tussen hulpbieders uit kerken en mensen in de samenleving die
hulp nodig hebben.
Steeds meer mensen hebben hulp nodig. Steeds minder mensen krijgen
daadwerkelijk de hulp die ze nodig hebben. Stichting HiP wil hier
verandering in brengen. HiP mobiliseert christenen in het geven van
hulp aan de medemens. Het geven van hulp is een Bijbelse opdracht die
Jezus Christus ons als taak heeft gegeven. Veel christenen willen wel
hulp geven, maar weten niet hoe en waar ze moeten beginnen. Daarom is
HiP opgericht. HiP werkt samen met de verschillende kerken en
hulpverlenende organisaties om zo de hulpbehoevende medemens te helpen.
Lees meer: Getuigende gemeente met HiP
Vers van de pers. Met spoed door mij aanbevolen dit nieuwe handboekje
voor jeugdleiders. Geschreven o.a. door onze eigen Henrike de Gier. Van
oorsprong uit Assen, nu jeugdwerker in de CGK Veenendaal-Bethel. Mensen
met praktijkervaring.
Dat is terug te vinden in de opzet en uitwerking van heel dit boekje.
Geen langdradige analyses, maar een korte weergave van de stand van
zaken of een problematiek. Overzichtelijke tips en tools. Geschikt voor
hen die zondagsschool of kindernevendienst leiden, om de catechese uit
te diepen en om de club goed op de rails te krijgen en te houden. De
schrijvers merken op dat die laatste twee manieren van
geloofstoerusting qua vorm steeds meer naar elkaar toegroeien. Was er
eerder toch een duidelijker onderscheid tussen catechese en club, nu
wordt dat gaandeweg minder. Het ?wat? van het geloof kan niet meer los
behandeld worden van het ?hoe? van het geloof, (pag.7). Ze merken dat
catechese en club op steeds meer plekken integreert. Bepaalde methoden,
zoals Follow Up, gaan ook van die opzet uit. Maar hoe het in jouw
gemeente ook is opgezet, dit handboekje kan ieder helpen. Doel van het
boekje is alle jeugdwerkleiders en jeugdteams te helpen kwalitatief
goed jeugdwerk in welke vorm dan ook neer te zetten. Eerlijk gaan ze er
op in dat het van de jeugdwerkleider offers vraagt (pag.11), maar ze
tekenen ook helder wat het je kan opleveren, namelijk eigen
geloofsgroei, goede contacten en vrienden.
Lees meer: Handboek voor Jeugdleiders
Jaarlijks worden er via de stichting Europa Kinderhulp (EKH) ca. 2.000
kinderen in de leeftijd van 5 tot 12 jaar ondergebracht in
gastgezinnen. Het doel is hen in de zomer gedurende een periode van
drie weken een fijne vakantie te bezorgen. Al deze kinderen hebben met
elkaar gemeen dat ze ?kansarm?zijn. Europa Kinderhulp maakt geen
onderscheid in nationaliteit, ras of levensbeschouwing.
Hieronder volgen de belevenissen van ??n van die gastouders.
In het voorjaar van 2003 lazen mijn vrouw en ik in het Friesch Dagblad
een artikel over de stichting EKH. Veertien dagen later stond er in het
Gemeentecontact van de CGK Dokkum een oproep om je aan te melden als
gastouder. Was dit toevallig? Mijn vrouw en ik hadden het wel eens
gehad over de opvang van kansarme kinderen. We besloten ons aan te
melden. Na een intakegesprek kregen we op een voorlichtingsavond in
Leeuwarden te horen, dat we twee zusjes (van 7 en 10 jaar) zouden
krijgen uit Oldenburg (Duitsland). We stuurden meteen een briefje (met
een foto van ons gezin) naar de zusjes om hen te laten voelen dat ze
welkom waren.
De voorbereidingen
De slaapkamer werd ingericht, er werden twee kinderfietsen geregeld en
we gingen op zoek naar een Duitse kinderbijbel. We wisten trouwens niet
of deze kinderen bekend waren met het christelijk geloof. Maar er was
nergens een Duitse kinderbijbel te vinden. Dan maar vanuit het
Nederlands proberen te vertalen. (Later vonden we op een boekenmarkt
een Bijbel in heden-daags Duits).
Lees meer: Drie weken gastgezin