Het blijft een thema dat vragen oproept en waar heel wat van gezegd wordt. En dat gebeurt door mensen die, binnen de christelijke gemeente en daarbuiten, op zoek zijn naar een antwoord op de grote vraag hoe je de moeilijke en verdrietige dingen die zich in het leven voordoen moet verbinden met het spreken over de liefde van God. Door al die dingen die gezegd worden heen, hoor je grote en kleine vragen die – soms – allesbeslissend zijn, zeker als alles wat er gebeurt zonder meer op ‘rekening van God’ wordt geschreven.

Er zijn boeken vol geschreven over rouw en verdriet. Vorig jaar verscheen er opnieuw een. Voor wie in aanraking komt met iemand die rouwt, of wanneer je zelf met rouw geconfronteerd wordt is het een betekenisvol boek. Verdriet gaat gepaard met een achtbaan aan emoties. Zoals de titel van dit boek aangeeft, zijn er zeker ook veel fysieke gevolgen van rouw. Je lijf en lichaam reageren op een verlieservaring: letterlijk en figuurlijk kun je kou ervaren. Zo gaat een van de hoofstukken in op huidhonger, het gevoel van koude eenzaamheid.

De dood. Praat erover en niet eroverheen. Dat is een van de huidige slogans van Sire, Stichting Ideële Reclame. Volgens Sire praat ruim 1 op de 3 mensen nooit over de dood. Terwijl het juist heel waardevol kan zijn om samen bij de dood stil te staan, erover te praten en elkaar erbij te helpen. Het gesprek erover aangaan kan verbinden en verrijken. 

 

Zorg in de laatste fase

Wie een geliefde in de laatste levensfase verzorgt, komt voor veel vragen te staan. Er verandert veel in de zorg. De ziekenhuisopnames worden korter en de drempel van zorgcentra hoger. Zo lang mogelijk zelfstandig thuis is nu het beleid.

Leren van de benedictijnse levenskunst

 

Het leven dat de schrijfster leidt is hectisch en druk. Als ze dan wordt geconfronteerd met ziekte en alles wat daaromheen gebeurt, begint ze aan een zoektocht die haar brengt bij de Benedictijnen. Wat ze zoekt is ‘rust’. De benedictijnse spiritualiteit inspireert haar en ze besluit haar ervaringen in een boek te verwerken.

Boeren met een C. Oftewel: christelijk boeren, kan dat? En zo ja, hoe gaat dat dan? We krijgen een kijkje in het boerenleven. Een interview met Anjo Bom uit Emmer-Compascuum, lid van CGK Emmen.

 

Kan je allereerst wat over jezelf en de boerderij vertellen?

Mijn naam is Anjo Bom en ik ben getrouwd met Janneke. We hebben vier kinderen gekregen. Eerst hebben we in Twente gewoond en geboerd in de buurtschap Ypelo, gemeente Wierden. In 2000 verhuisden we naar Drenthe om plaats te maken voor natuurontwikkeling. We hebben een melkveebedrijf in Emmer-Compascuum. Samen met onze twee zoons en onze schoondochter zitten we in een maatschap, we zijn een echt familiebedrijf. In totaal hebben we zo’n 370 melkkoeien en in Nieuw Weerdinge staat ons jongvee, ongeveer 200. Ook hebben we een zorgboerderij, die door onze schoondochter wordt gerund.

 

Commentaar

  • Eindtijd 2025-08-30 08:50:10

    Al zolang wij bestaan leven we in de eindtijd. Zo leerde ik het van onze dominee op catechisatie....

  • Samen kerk-zijn 2025-08-15 13:51:52

    De kerk is een bont gezelschap. Dat valt u vast wel op in uw eigen kerk. Maar in de zomerperiode...

  • Vriendschap 2025-07-31 12:15:07

    In 2024 verscheen het rapport ‘Jeugdtrends’. Dit rapport is een samenwerking van een aantal...

  • Gezien worden 2025-07-19 07:15:17

    Je kunt rustig zeggen dat de woorden die hierboven staan een van de diepste verlangens van het...