Marianne de Ruijter neemt je in dit boek mee naar Ghana en vanaf de eerste bladzijde zit je in het verhaal. ‘Verhaal’ is eigenlijk niet het goede woord, want de informatie op de achterflap wijst je al op de schijnende werkelijkheid van de kinderhandel. Het boek is geschreven in de ik-vorm en laat twee kleine kinderen aan het woord. Baruck en Shaniya, respectievelijk 6 en 8 jaar oud, broertje en zusje uit hetzelfde gelukkige gezinnetje op het platteland van Ghana.

Op 17 juni 2022 is het al weer 40 jaar geleden dat ik in Midwolda in het ambt van predikant werd bevestigd. Reden genoeg om hierbij stil te staan en terug te kijken naar wat is geweest en vooruit te blikken naar de toekomst.

Allereerst de periode vanaf juni 1982 tot en met maart 2002. Het omvat een periode van een kleine twintig jaar dat ik in de gemeente van Midwolda werkzaam mocht zijn in prediking, pastoraat, catechese en diverse commissies. Van de genoemde werkzaamheden had in de eerste plaats de prediking, maar ook het pastoraat, en dan met name het ouderenpastoraat de liefde van mijn hart.

Kun jij Hans helpen? Hij staat midden op een kruispunt en weet de weg niet meer naar huis. Hans heeft, net als 280.000 mensen in Nederland, dementie. Je wilt graag helpen, maar hoe? Op initiatief van Alzheimer Nederland en het ministerie van VWS is er recent een reclamecampagne gestart (www.zienis1.nl).

Niet alleen de start van deze campagne is voor mij de aanleiding om dit artikel te schrijven.

Die aanleiding ligt in mijn werk, als kerkelijk werker van de Zuidhovenkerk in Dordrecht. In een aantal jaren heb ik het aantal mensen met dementie behoorlijk zien toenemen. Pastoraal liep ik best tegen een aantal moeilijkheden aan. Bezoeken aan broeders en zusters met dementie werden voor mij steeds minder makkelijk. Daarnaast hield mij de vraag naar welke plaats mensen met dementie hebben in de gemeente en in een eredienst bezig. Ik denk namelijk dat we ook als kerken ons de vraag hebben te stellen: Hoe helpen we, als gemeente van Christus, Henk, Lenie, Christa en Hans, die met dementie te maken hebben gekregen?

Veel spreekwoorden en gezegden die wij in onze taal gebruiken, vinden hun oorsprong in de Bijbel. In deze rubriek proberen we van een aantal daarvan de herkomst te achterhalen.

De zondebok zijn

‘Altijd kreeg ik de schuld!’ Dit kan de ervaring zijn van een kind of persoon, die terugkijkt op zijn leven. Er zijn gezinnen en groepen, waarin het zo werkt. Het zit in de aard van de mens om een schuldige aan te wijzen voor problemen, een ander dan jijzelf. Wat het probleem ook is. In de psychologie is het zondebokmechanisme bekend. Hiermee doelt men op het fenomeen dat binnen groepen en sociale verbanden, zowel grote als kleinere, vaak één persoon wordt aangewezen die als een soort zondebok fungeert. De leden van de groep projecteren problemen of frustraties op deze persoon, meestal de zwakste in de groep.