Het gereformeerd protestantisme heeft in Nederland een lange traditie. Het heeft ook een stempel gedrukt op onze geschiedenis. Dat is in het buitenland niet altijd het geval. In een serie artikelen gaan we kijken naar wat gereformeerd-zijn in het buitenland betekent.

Predikant Peter Drost is vorig jaar met zijn gezin vanuit de GKv te Delfzijl vertrokken naar Ubelbach in Oostenrijk. Daar gaat hij vanuit de kleine gereformeerde kerk te Rankweil, waar het vorige artikel over ging, werken als kerkplanter. Hij deelt met ons zijn eerste ervaringen en manier van aanpak. We laten hem graag zelf aan het woord.    

De redactie van het Kerkblad voor het Noorden vroeg mij iets te schrijven over ons werk in Oostenrijk. Dat doe ik graag, niet in de laatste plaats, omdat ik zelf jarenlang, zowel in Veendam als in Delfzijl, het kerkblad heb gelezen.

Origenes (185-254) is een beroemd, maar ook omstreden kerkvader. Hij was een creatief en radicaal denker. Veel van zijn commentaren op Bijbelboeken, preken en andere theologische werken zijn bewaard gebleven. Maar ook heel wat van zijn werken zijn verloren gegaan. Hij is erom bekend dat hij zichzelf ontmande om ook aan vrouwen les te kunnen geven. Zo had hij meer extreme ideeën die weerstand opriepen. Niettemin is de huidige opinie over hem eenduidig: hij was een diepzinnig theoloog die niet veronachtzaamd mag worden.

Kookdominee Han Wilmink heeft voor de Vastentijd een aantal smakelijke recepten bijeengebracht in zijn boek Koken met Passie.  Voor Palmpasen kiest hij een speciaal recept uit de zuidelijke landen dat rond deze tijd gegeten wordt, namelijk een heerlijke joodse koolsalade met rode paprika. De smaken in de vastentijd zijn: bitter(kerriepoeder), zout (zeezout) en zuur (azijn). De bitterheid van het lijden, zout als symbool voor ondergang en dood. Zuur kreeg Jezus aan het kruis te drinken. De rozijnen geven aan, dat het lijden van Jezus uiteindelijk toch positief zal zijn, zoet zal smaken.

Op de lagere school leerden wij de namen van drie reformatoren: Zwingli, Luther en Calvijn. Over de eerste werd echter maar weinig verteld, over de andere twee des te meer. Zwingli werd een beetje beschouwd als een tweederangs reformator. Dat kwam waarschijnlijk ook omdat vrijzinnigen Zwingli hadden geclaimd als hun kerkvader. In werkelijkheid was Zwingli echter een origineel gereformeerd denker die veel betekend heeft voor de Reformatie in heel Europa, maar vooral in Zwitserland.