Op 1 juli jl. waren twaalf van de vijftien kerken van de classis Zwolle bijeen voor het peremptoir examen van kandidaat A.J. Droger, die het beroep aannam naar de gemeente van Genemuiden. Het betrof een uitgesteld examen; aanvankelijk stond het gepland op 18 maart, de datum van de voorjaarsclassis. Door de uitbraak van het cornonavirus moest deze vergadering worden geannuleerd.

Het zit in de lucht, lijkt het wel. In heel wat gemeenten wordt nagedacht over ‘missionair zijn.’ Daarbij kan soms een duidelijke druk worden ervaren, want het zou toch eigenlijk moeten …! 

Regelmatig kom ik dit tegen, en proef ik ook iets van de druk die dat legt op mensen, op gemeenten. Vanwege mijn werk ben ik betrokken bij het missionair leertraject dat georganiseerd wordt door deputaten evangelisatie. Teams uit verschillende gemeenten zijn twee jaar lang bezig met het missionaire van de kerk. Daarbij zijn er een paar gezamenlijke bijeenkomsten waar ik zelf ook altijd weer leer, en waar ik ook de vragen van mensen tegenkom. En ook daar stuit je op die druk!

Voor mij ligt het nieuwe jaarboekje van onze kerken dat er vertrouwd uitziet, waarbij slechts de kleur – die nu blauw is – en het opgefriste kerkelijke zegel verschilt van de uitgave van vorig jaar. En dan begrijpt u dat ik het nu nog maar over de buitenkant hebt. Aan de binnenkant is alles weer helemaal bijgewerkt. En dat is echt geen kleinigheid. Ik heb er wat doorheen zitten bladeren, en dan valt het me op dat er echt een stuk accuratesse nodig is.

Jacques Ellul (1912-1994) was een briljante Franse geleerde: jurist, socioloog en theoloog. Hij schreef onder andere vooral over techniek en macht. ‘De grote stad’ schreef hij tussen kerst 1947 en Pasen 1951. Dit is de eerste Neder-landse vertaling van deze bijzondere en belangrijke studie. Ellul noemt de stad het teken van de wereld. Hij bedoelt daarmee dat zij staat voor de vijandschap tegen God. Ze is uiting van de menselijke hoogmoed.