Duurzame landbouw, wie wil dat nou niet!
Het doel is helder: een volhoudbare (duurzame) landbouw en voldoende voedsel voor iedereen. Maar hoe het daarmee staat, daarin gaan de wegen uiteen. De één zegt dat dat er geen betere boeren zijn dan de Nederlandse en dat we nog nooit zo weinig van het gezinsinkomen hoeven te besteden aan ons voedsel. De ánder zegt dat de Nederlandse landbouw te industrieel en te intensief is geworden en dat er te veel ongezond voedsel in de schappen ligt. De volgende begint een eigen moestuin, weer een ander koopt rechtstreeks bij de boer en sommigen stoppen met vlees eten. De lijst met mogelijkheden is groeiende. Het dagelijks eten laat niemand onberoerd en de reclames willen ons laten geloven: nu nóg goedkoper, nóg duurzamer, nóg lekkerder, nóg gezonder, nóg beter dan je altijd kocht. Ja, ja. En wereldwijd sterven mensen van de honger en zuchten mensen onder de gevolgen van obesitas. Voedsel maakt de tongen los, en wie het over voedsel heeft krijgt het al gauw over landbouw. Over de export van voedsel en de import van soja, de ontbossing in Zuid Amerika en het mestoverschot. De heikele onderwerpen zijn legio en de ongezouten meningen talrijk.
