Vorige week is verslag gedaan van een deel van de tiende zitting van de generale synode. Toen kwamen onder meer aan de orde een nieuwe procedure rondom appelzaken, het diaconaat, de afdracht voor de kerkelijke kassen, en de doop van pleegkinderen. In dit artikel wordt melding gemaakt van twee andere onderwerpen.

Tijdens de avondvergadering van de tiende zitting was de relatie met de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) onderwerp van gesprek. Dat gebeurde naar aanleiding van het rapport van deputaten voor de eenheid van de gereformeerde belijders in Nederland. Afgesproken werd dat deputaten de komende jaren zullen blijven spreken met de deputaten van deze kerken.

Onlangs hebben de Christelijke Gereformeerde Kerken een uitspraak gedaan ten aanzien van homoseksualiteit en homoseksuele relaties. Aan die uitspraak ligt een visiedocument ten grondslag. Vorige week stond in dit kerkblad een samenvatting daarvan. Naast het visiedocument is een pastorale handreiking verschenen. Daarvan nu een samenvatting. De volledige pastorale handreiking staat op de website cgk.nl.

Ouderdom en sterven geven mensen aanleiding om op hun leven terug te blikken en voor zichzelf de balans op te maken. In veel gevallen kan ondersteuning van de omgeving in dit proces zeer waardevol zijn. Het kan lucht geven om je levensverhaal met iemand anders te delen. Samen over je verleden spreken kan gevoelens van eenzaamheid verlichten.

In het kader van mijn onderzoek heb ik mij afgevraagd wat de pastor, vanuit zijn eigen pastorale identiteit, opdracht en competentie, in deze situatie voor ouderen en stervenden kan betekenen. In het laatste artikel van dit tweeluik wil ik iets aan u doorgeven van het antwoord dat ik gevonden heb. Ik zal een aantal handreikingen doen voor de pastorale zorg bij de terugblik op het leven en in het bijzonder aandacht schenken aan de omgang met belastende herinneringen.