Op de dag van verschijning van dit nummer van het Kerkblad krijgt de gemeente Heerde een predikant in de persoon van kand. P.W.J. van der Toorn. In de bevestigingsdienst zal zijn broer, ds. A.J. van der Toorn uit Haarlem, voorgaan, terwijl ds. G. van de Groep, emerituspredikant van Heerde, de bevestiging zal leiden. De redactie feliciteert de predikant en de gemeente met dit bijzondere en blijde gebeuren. Hierbij een kennismaking met nieuwe herder en leraar.

 

De laatste jaren is ‘marktwerking’ de oplossing van alle problemen geworden. Althans volgens de laatste kabinetten. Zo ook in de gezondheidszorg; ook daar moet de marktwerking de haarlemmerolie voor alle kwalen zijn. Toch vrees ik dat wat er achter een bureau allemaal fantastisch uitziet, in de praktijk nog wel eens tegen kan gaan vallen. Patiënten zitten volgens mij helemaal niet te wachten op de keus tussen allerlei verschillende huisartsen. Zo van ‘voor m’n oorpijn ga ik naar huisarts A en voor de evenwichtsstoornis naar huisarts B’. Dat zou trouwens ook niet erg handig zijn, als je ervan uitgaat dat veel kwalen elkaar kunnen beïnvloeden en dat verschillende soorten medicijnen elkaars (bij)werking kunnen versterken of ongedaan maken. Als we maar even vergeten hoe belangrijk het is, dat er één persoon is die alle zorg coördineert.

Een week lang geen tv kijken? Af en toe geen vlees eten? Je onthouden van alcoholische dranken?  Een sobere levensstijl zodat je met het geld dat je bespaart zending en hulpverlening kunt steunen? Doet wie vast beter dan wie dat niet doet? Zouden we ons sterk moeten maken voor een herwaardering van een oud gebruik?

Dr. A. A. Teeuw, theoloog en verpleeghuisarts, heeft aan dergelijke vragen een boekje gewijd. Hij schrijft daarin over de bijbelse gegevens met betrekking tot vasten, hoe in de geschiedenis daarover is gesproken en hoe wij daarover zouden moeten denken.

 

Geen applaus ?!

Naar aanleiding van het artikel van Pieter Sijtsma in het Kerkblad voor het Noorden van vrijdag 13 januari 2012.

Wat kunnen we toch lekker spontaan zijn in de kerk. Wij nuchtere Hollanders zijn het niet gewend om te applaudisseren, laat staan te dansen, in de kerk! Een spontane opwelling van dankbaarheid naar de Heer, in welke vorm dan ook, moet maar onderdrukt worden, zelfbeheersing is immers een grote deugd! En applaus voor de gaven die uitgedeeld zijn aan zingende of musicerende gemeenteleden, dat kan al helemaal niet, het zijn immers gaven van de Heer?

Kinderen worden geboren. Ouders voeden ze – als het goed is – op met het oog op volwassenheid van die kinderen. Jarenlang voeren ze de ‘regie’ over het leven van hun nageslacht en dan breekt geleidelijk of vrij abrupt het moment aan dat ze het ouderlijk huis verlaten. Ze gaan op kamers, gaan samenwonen of trouwen, gaan op zichzelf wonen. Een hele stap voor het kind en ook voor de ouders.

Soms ga je over zaken pas nadenken als die je overkomen. Natuurlijk weet ik dat kinderen op enig moment – min of meer – op eigen benen gaan staan. Maar weten is wat anders dan meemaken dat jouw eigen kind die stap maakt. In september 2010 ging onze oudste in Delft werktuigbouwkunde studeren. De afstand Groningen-Delft bedraagt ruim 235 km. Heen en weer reizen is dan teveel gevraagd. En daarom diende zoonlief op kamers te gaan wonen. Eerst op een tijdelijk adres en vanaf februari 2011 kon hij op een ander adres een ‘definitieve’ kamer inrichten.

Commentaar

  • Bevrijding en vrede – wij gedenken 2025-04-25 08:13:45

    Dit nummer verschijnt kort voor de officiële dodenherdenking – met de kransleggingen op de Dam in...

  • Voorjaar 2025-04-12 09:38:55

    Het kan niemand ontgaan zijn, het voorjaar hangt in de lucht. Heerlijk om weer even in het...

  • Veertig dagen Paaspodcast en Spotify 2025-03-28 18:37:35

    Nog een paar weken en dan vieren we opnieuw het Paasfeest. Dat betekent dat we voor wat betreft...

  • Asjera’s terugkeer 2025-03-15 08:38:30

    De profetische uitspraak: ‘Het is God of de afgoden,’ van de christenfilosoof prof. dr. ir. H. van...