?Ja.? Zo klonk het de laatste tijd in veel kerkgebouwen. Vele (meestal)
jonge mensen legden belijdenis van hun geloof af ?voor het aangezicht
van God en voor Zijn heilige gemeente?. Een intensieve periode van
belijdeniscatechisatie is aan dat indrukwekkende moment vooraf gegaan.
En met het doen van belijdenis delen belijder en belijdster in ?alle
rechten en plichten in de gemeenschap van de kerk.?
In een keurige opsomming zou ik die rechten en plichten kunnen opsommen.
In de eerste plaats is er het recht op geestelijke zorg. Die zorg kan
verleend worden door prediking, pastoraat en catechese. Met het doen van
belijdenis wordt weliswaar een belangrijke stap gezet: in het openbaar
komt een mens uit voor zijn geloof! Tegelijk is het een stap die
onderdeel uitmaakt van een wandeling. Er is naar het doen van belijdenis
toegegroeid. De reisgids wordt op de dag van de belijdenis niet
gesloten met de woorden: ?Zo, nu weet je het wel?. Geestelijke voeding
blijft noodzakelijk. Als dooplid had je dit recht al. Je zou kunnen
zeggen dat dit recht zich verdiept na het doen van belijdenis.
Lees meer: Hoe verder na de belijdenis
Indien de rechtvaardige ternauwernood behouden wordt, waar zal dan de
goddeloze en zon-daar verschijnen? 1
Petrus 4:18
Er zijn christenen die bovenstaande tekst zo opvatten dat het bijna
onmogelijk is behouden te worden. Want zelfs rechtvaardigen worden
nauwelijks behouden. Zondaren hebben helemaal geen schijn van kans.
Hierdoor slaat mensen de schrik om het hart.
De schrik kan nog heviger zijn als je de tekst leest in de NBV. Zij
vertaalt als volgt: Als zij die rechtvaardig leven al ternauwernood
gered kunnen worden, hoe moet het dan gaan met hen die zondigen doordat
ze God niet gehoorzamen? De toevoegingen ?al? en ?kunnen? zullen als
verduidelijking bedoeld zijn, maar geven volgens mij ten onrechte
voeding aan de gedachte, dat behouden worden bijna onmogelijk is.
Bijna alle Nederlandse vertalingen gebruiken in deze tekst het woord:
ternauwernood of nau-welijks. Dat is niet verkeerd, maar brengt wel
gemakkelijk tot de verkeerde gedachte, dat zalig worden maar een klein
kansje is. De rechtvaardige wordt immers nauwelijks zalig.
In Hand. 27:7 wordt met hetzelfde woord verteld dat het schip met moeite
vooruitkwam. De woorden ?met moeite? worden in de Naardense Bijbel ook
in 1 Petrus 4:17 gebruikt. Dat maakt de tekst duidelijker.
Een andere mogelijkheid is: met strijd. Die vertaling leerde ik van
prof. J.J. v.d. Schuit. Le-vendig herinner ik me dat hij preekte over
deze tekst. Hij wilde zijn hoorders heel duidelijk maken dat Petrus niet
bedoelt te zeggen dat zalig worden bijna onmogelijk is. Hij deed dat
door met stemverheffing te zeggen: Nauwelijks, nauwelijks? Met strijd!.
Zalig worden gaat met strijd gepaard.
Lees meer: Met moeite behouden
Zoals u hebt kunnen lezen is Sjoerdtje Huisman-Sprietsma in de VUT. Vanaf heden zal ik samen met Hennie Veldman het Kerkblad van Het Noorden iedere week voor U verzorgen. Mijn naam is Anna-Marie Wijnia-Kuindersma. Ik woon met mijn man in Wommels. Wij hebben twee kinderen, deze zijn inmiddels getrouwd. Door hen kunnen wij regelmatig genieten van drie prachtige kleinkinderen. Hiervoor heb ik altijd in de financi?le sector gewerkt. Bij een assurantiebedrijf, fourage/veehouderij bedrijf en als laatste bij een jachtbouwer. Dit bedrijf ging vorig jaar helaas failliet, dus ik moest op zoek naar wat anders. Sinds april werk ik bij FD-Periodieken, dit bevalt mij uitstekend. Sjoerdtje heeft mij de fijne kneepjes van het vak geleerd. Ik doe mijn best om alles net zo perfect als Sjoerdtje uit te voeren.
In 2006 ging onze zoon Rick in opleiding bij de Defensie. De achter ons
liggende vier jaren werden gekenmerkt door twee uitzendingen naar
Afghanistan. Samen (moeder en zoon) hebben we teruggekeken op deze
periode.
Rick, waarom ben je bij defensie gaan werken?
Ik ben bij defensie gaan werken, omdat ik een uitdagende baan wilde. Ik
houd er niet van om lang stil te zitten. Bij defensief ben je altijd
bezig en het werk is altijd weer anders. Vandaar mijn keuze voor
defensie.
Realiseerde je je toen al dat je uitgezonden kon worden?
Ja, dat realiseerde ik mij heel goed. Bij de voorlichting werd ons dat
meteen verteld. Als je tekent bij defensie, dan teken je ook voor
uitzending. Ook tijdens de opleiding wordt het heel vaak gezegd. Het is
dus heel belangrijk, dat je daar ook vol voor gaat en niet alleen bij
defensie gaat werken om maar een baan te hebben en even goed geld te
verdienen. Want als je dat als reden gebruikt, zul je niet met plezier
en goed gemotiveerd op uitzending gaan.
Lees meer: Op uitzending en daarna
Enkele jaren geleden eindigde ik een serie artikelen over het milieu met
die vraag. We zijn nu enkele jaren verder. Welke perspectieven zijn er
nu? Welke initiatieven zijn er genomen op de grote klimaattop in
Kopenhagen eind 2009? We hebben het op de voet kunnen volgen. Nadien
laaide een felle discussie op over de betrouwbaarheid van het
ICCP-rapport. Er was gesjoemeld met de gegevens. Verontwaardiging alom.
Afkeer ook. Hoe moet het verder?
In 2007 schreef ik naar aanleiding van de film van Al Gore: ?Goed dat
hij ons op de problematiek wijst. Dat mensen aan het denken gezet
worden. Maar met onjuiste feiten is dat leugen en bedrog. De discussie
moet nuchter gevoerd kunnen worden. Maatregelen tegen vervuiling en
opwarming op bewezen feiten gebaseerd. Zo niet, dan zal het eerste
effect zijn: angst en schrik bij het publiek, met navenante
(overtrokken) maatregelen van overheden.? Vervolgens: ?Wanneer het
publiek in de gaten krijgt dat feiten niet kloppen, maatregelen
overbodig of overtrokken waren, zal het zich massaal afkeren.
Onverschilligheid is wel het laatste wat we moeten hebben. Naar mijn
idee zitten we nu in de eerste fase: angst en schrik.?
Lees meer: Christen en milieu, een (on)mogelijke opgave?