{mosimage}Door goede machten trouw en stil omgeven,
behoed, getroost, zo wonderlijk en klaar,
zo wil ik graag met u, mijn liefsten, leven,
en met u ingaan in het nieuwe jaar.
Wil nog de oude pijn ons hart vernielen,
drukt nog de last van 't leed dat ons beklemt,
o Heer, geef onze opgejaagde zielen
het heil waarvoor Gij zelf ons hebt bestemd.
{mosimage}Over engelverhalen van nu; Dr. André Mulder (134 blz. Uitgave in 2010 bij Uitgeverij Meinema, Zoetermeer)
Dr. Mulder is lector theologie en levensbeschouwing aan de Chr. Hogeschool Windesheim. Met op de achtergrond de belevingen van zijn Opa beschrijft Mulder belevingen van negen diverse mensen die een engelervaring hebben gehad. Sommigen hebben een christelijke (gereformeerde) opvoeding genoten, anderen hebben geen kerkelijke achtergrond. Hij rangschikt de verhalen onder zeven trefwoorden: situatie, gebeurtenis, gevolgen, andere ervaringen, communicatie, theologie en biografische notities. Op die manier kunnen de verhalen met elkaar worden vergeleken.
{mosimage}Actueel blijft het. De doop. Die actualiteit is er natuurlijk omdat er
vandaag de dag nog steeds gedoopt wordt. Gelukkig wel. Maar het verschil
van inzicht over op welk moment die doop moet plaatsvinden is ook nog
steeds actueel. Bedoelt de Bijbel dat we kinderen zullen dopen? Of is
het toch ‘eerst geloven en daarna als (jong)volwassene dopen’? In het
eerste artikel hebben we gekeken naar de eenheid van het Oude en Nieuwe
Verbond. In het tweede gingen we de plaats na van kinderen binnen het
verbond. Vervolgens gingen we in het derde artikel de verhouding tussen
doop en besnijdenis na. Nu – in dit artikel gaan we nader in op
zogenaamde huisteksten.
Nadat het derde artikel was gepubliceerd rolde er bij mij een brief in
de bus van een zuster van één van onze kerken. Ik zal de brief hier niet
weergeven omdat de schrijfster heel wat onderwerpen met betrekking tot
de doop aan de orde stelt. Zij maakt ook melding – als voorstandster van
de (volwassen) geloofsdoop – van het feit dat gezinnen werden gedoopt
zoals bij Lydia en de gevangenbewaarder. Dit gebeurde nadat zij tot
geloof waren gekomen.
Lees meer: Waarom kinderen dopen? (slot)
{mosimage}Morgen is het alweer eerste kerstdag. Net de tijd van Advent achter ons,
de voorbereiding op Kerst. Nu is het dan tijd om feest te vieren. Het
feest van de geboorte van Jezus. Maar is het voor ons nog wel een feest,
wordt het niet soms een beetje sleur? Wat er allemaal omheen gebeurt is
voor iedereen een feestje: gezellig eten en drinken, mooie boom en ga
maar door. Maar zijn wij er nog wel blij mee dat Jezus op aarde is
gekomen, vieren we dat feest net zo als alles eromheen? We kennen nu zo
langzamerhand wel de verhalen. Was dat allemaal zo mooi daar? Een lief
kindje in een kribbe, een stel engelen die “Eer aan God in de hoogste
hemel” zaten te roepen en een stel wijzen uit het Oosten die even
gezellig langs dropten. Is dat Kerst, even dat verhaal met al die mooie
dingen oprakelen? Er even weer bij stil staan hoe bijzonder mooi dat
allemaal was, hoe makkelijk het eigenlijk ging…
Lees meer: Gods grote kerstcadeau
Pieter en Hanna-Ruth wonen en werken in Centraal Azië. Ze houden de
lezers van het kerkblad regelmatig op de hoogte van hun wel en wee.
December is de feestmaand. Ondanks dat het buiten donker, guur en koud
is, maken we er een gezellige tijd van met lichtjes, mooie muziek,
kaarsjes en cadeautjes voor elkaar. In Nederland heb je natuurlijk
Sinterklaas en kerst, maar hier eigenlijk allebei niet. Kerst is een
christelijk feest bij uitstek, en het is dan ook niet verwonderlijk dat
kerst hier in Centraal-Azië eigenlijk niet wordt gevierd. Dat komt omdat
de mensen hier overwegend islamitisch zijn. In naam althans, veel
mensen noemen zich moslim, maar leven niet volgens alle regels en
gebruiken van de Koran en de profeet. Het is hier helemaal niet ongewoon
om alcohol te drinken, terwijl veel moslims dat niet zouden doen. Ook
gaan er maar weinig mensen naar de moskee. Andere dingen worden wel
gedaan, zoals bidden als je langs een begraafplaats komt in de bus. En
varkensvlees laat iedereen hier staan. Als je dat wilt kopen moet je op
de markt naar een apart hoekje van de vleeskraam, ver weg bij de kippen
en de koeien. Geloof is hier vooral iets cultureels, als je bij een
bepaalde bevolkingsgroep hoort, dan ben je gewoon een moslim. Een ander,
kleiner deel, van de bevolking is Russisch Orthodox.
Lees meer: Wonen en werken in Centraal-Azië (2)
