{mosimage}Pieter en Hanna-Ruth wonen en werken in Centraal-Azië. Ze houden de
lezers van het kerkblad regelmatig op de hoogte van hun wel en wee.
Zo, alle feestdagen zijn weer achter de rug en het gewone leven gaat
weer zijn gangetje. Het is voor ons toch best gek om de feestdagen zo
ver weg door te brengen. De afstand is op sommige momenten heel groot en
op andere momenten weer heel klein. Door de moderne media kunnen we
hier gewoon meegenieten van de top 2000 tijdens het oliebollen bakken.
Op zo’n moment waan je je in Nederland. Maar als je dan oudejaarsavond
met allemaal Russisch sprekende mensen doorbrengt, die allemaal andere
tradities op zo’n dag hebben, is de afstand naar Nederland toch weer erg
groot!
Hoe gaat dat contact van ons met Russisch sprekenden nu eigenlijk? We
zitten hier nu ongeveer vijf maanden. Daarvan hebben we tot nu toe drie
maanden Russisch gestudeerd. Omdat het lessysteem hier heel anders is
dan we in Nederland gewend waren, leren we niet meteen de gewone
dagelijkse dingen. We hebben vooral grammatica bestudeerd de afgelopen
maanden. We kennen nu dus vrij veel grammatica en weten theoretisch hoe
een zin er uit hoort te zien in deze taal.
Lees meer: Wonen en werken in Centraal-Azië (3)
{mosimage}‘Het wezenlijke in hemel en op aarde is een langdurige gehoorzaamheid in
dezelfde richting. Dat resulteert altijd en heeft altijd op de lange
duur geresulteerd in iets wat het leven de moeite waard maakt.’
(Nietzsche)
Het levensgevoel van de tegenwoordige wereld druist echter op alle
mogelijke manieren in tegen deze langdurige gehoorzaamheid in dezelfde
richting. De cultuur waarin wij leven en de atmosfeer die wij inademen,
holt het geloof uit, vervluchtigt de hoop, en corrumpeert (bederft, tast
aan) de liefde. En daarmee wordt het wezenskenmerk van een christen
ontnomen.
Geloof is geen activiteit van het verstand of van het hart, of van de
wil, of van een gevoel – het is de totale afstemming van de mens op God.
Geloof kan intellectueel niet gedefinieerd worden; geloof is het
vermogen God achter alle dingen te zien, de verwondering die je voor
eeuwig kind laat zijn.
Als ons denken en geloven gebaseerd is op principes in plaats van een
Persoon, zullen we een verkeerde weg inslaan en het risico lopen uit te
komen bij stokpaardjes en halsstarrigheden, hoe vroom dat ook mag
lijken. De ene grote Waarheid die wij standvastig voor ogen moeten
houden is Jezus Christus. Geloof is het alles omvattende en vurige
vertrouwen van ons hele wezen op de genade zoals God deze toont in Jezus
Christus. Welk verschil maakt dat uit in ons leven?
Lees meer: Gans anders: wat onderscheidt christenen van en in de cultuur waarin zij leven?
{mosimage}Hoe komt het dat christenen steeds gemakkelijker mee lijken te kleuren
met hun omgeving? Wat is er de oorzaak van dat het koninkrijksdenken ons
niet langer bezielt en dat we Gods water maar over Gods akker laten
stromen? Waarom dromen mensen nog maar zo weinig over een betere wereld
waarop vrede en gerechtigheid wonen en laten mensen onmachtig en
moedeloos de schouders hangen? Wat onderscheidt de koninkrijkskinderen
van de gemiddelde wereldburger?
Paulus benadrukt op verschillende plaatsen en manieren dat Gods kinderen
burgers zijn van een rijk in de hemel, van een beter Vaderland en dat
dit grote consequenties heeft voor de manier waarop wij hier en nu in
het leven staan. Jezus betuigt nadrukkelijk dat zijn koninkrijk niet van
deze wereld is. Het evangelie is wel vóór de mens, maar niet náár de
mens. Het komt nooit in ons straatje. Het is altijd tegen het zere been.
Daarom denk ik dat er iets niet deugt als we denken dat we hier op
aarde zijn om het naar onze zin te hebben of als het inmiddels zover is
dat dat al zo is. We hebben het hier prima; we hebben het goed en het
gaat goed. Welk appèl doet de gebrokenheid van het bestaan dan nog op
ons?
Lees meer: Christen: toerist of pelgrim?
{mosimage}De (derde) serie Commentaar op het Nieuwe Testament is voltooid. Het
hier besproken com-mentaar is het laatste deel over een Bijbelboek.
Daarna is nog een laatste algemeen deel over de apostelen verschenen.
Prof. J. van Bruggen is de motor achter deze serie geweest. We mogen hem
daar dankbaar voor zijn. We mogen God dankbaar zijn dat hij de kracht
heeft gekregen en de mensen heeft gevonden om dit project tot stand te
brengen, zodat er een goed en gereformeerd commentaar op het NT is
ontstaan voor mensen van de eenentwintigste eeuw.
Op de titelpagina wordt vermeld dat dr. Jakob van Bruggen een bijdrage
aan dit commentaar heeft geleverd, en wel de verklaring van Hebr.
10:19-13:25. In het woord vooraf vertelt Van de Kamp waarom. Hij
aanvaardde Van Bruggens aanbod deze bijdrage te leveren, omdat het
risico bestond dat hij als gemeentepredikant te lang bezig zou zijn met
de voltooiing van dit commentaar.
Zoals gebruikelijk begint dit commentaar met een inleiding waarin
aandacht wordt gegeven aan vragen zoals: wie schreef deze brief aan wie
en waarom. Wat de auteur betreft sluit Van de Kamp zich aan bij de
dikwijls geciteerde woorden van Origenes: wie de brief schreef, weet
alleen God.
Wie de geciteerde woorden in hun verband leest, ontdekt dat Origenes
schrijft dat hij ervan overtuigd is dat Paulus de auteur van Hebreeën
is, maar dat hij niet weet wie de brief op pa-pier heeft gezet. Dat
schreef prof. dr. B. Zuiddam in een artikel in het RD van 16 oktober
2010, als reactie op de verschijning van dit commentaar.
Lees meer: Commentaar op de brief aan de Hebreeën
{mosimage}Een poosje geleden besprak ik in dit blad van deze schrijver het boek
Als God ver weg voelt. Van de hand van deze apologeet (verdediger van
het christelijk geloof) verscheen ook Jezus en de goden. In zijn
voorwoord geeft Zacharias aan dat hij dit boek schrijft in een
postmodern klimaat: je kunt denken wat je wilt, zolang je maar niet
beweert dat dat de waarheid is. Een klimaat met veel ‘waarheden’. De
schrijver sluit zich niet aan bij dat klimaat. Hij stelt: “Het klimaat
is veranderlijk. De waarheid niet” (12).
In Jezus en de goden verdedigt hij de ‘uitzonderlijkheid van de
christelijke boodschap’. Het idee dat alle godsdiensten (uiteindelijk)
gelijk zijn is niet zijn idee. Dat idee deed de schrijver op in India
waar hij opgroeide en die opvatting wordt ook in de westerse wereld door
velen gedeeld. Er zijn meer wegen die tot de waarheid leiden. De
openheid die doorklinkt in het ‘meer wegen-concept’ is schijn. “Iemand
die zegt: ‘Je moet overal voor openstaan’ bedoelt eigenlijk: ‘Je moet
overal voor openstaan waar ik voor opensta, en alles waar ik het mee
oneens ben, daar moet jij het ook mee oneens zijn”.
Lees meer: Jezus en de goden
