ImageWanneer ik in dit tweede artikel de lijn van de causerie voor de predikantenvereniging vervolg, begin ik met een paar persoonlijke indrukken en herinneringen vanuit het verleden. Ik groeide op in het uiterste zuidwesten van de Particuliere Synode van het Noorden, in ??n van de oudste gemeenten van ons kerkverband: Elburg. De gemeente was in die tijd meestal vacant en ik leerde zo veel van de oudere predikanten kennen.
Een paar herinneringen vermeld ik hier, heel willekeurig en heel persoonlijk

Iemand die dikwijls bij ons kwam preken, was ds. Alberts. Hij was een eenvoudige man, die een wonderlijke levensgang had meegemaakt. Slechts kort had hij een gemeente gediend, die van Zutphen. Wanneer hij kwam preken, zat de kerk vooral in de avonddienst vol met mensen uit andere kerken. Dan voelde je als kind: hier gebeurt iets. Dat had niets te maken met kanselgaven of preekstijl. Die man prees in alle eenvoud de genade van Christus aan voor verloren mensen. Hij gunde het iedereen. Mensen werden zo meegenomen in zijn preek dat ze soms hardop antwoord gaven wanneer hij vanaf de preekstoel iets vroeg.
Een aantal jaren was ds. A.Gruppen onze predikant. Hij kwam uit de buurt van Hoogeveen. In de oorlog nam hij geen blad voor de mond; zijn zonen waren actief in het verzet. Hij be?indigde elke preek met de woorden: ?Maar uit vrije genade alleen. Amen?.

De vraag in de titel roept onmiddellijk andere vragen op. Wat wordt met die vraag bedoeld? Gaat het over het ?zijn? of het ?doen? van de kerk? Is het bestaan van de gemeente een getuigenis op zichzelf of moet de gemeente ook wat organiseren om het getuigenis te laten horen/zien? Gaat het over woorden of daden of over een combinatie van die twee? Gaat het over de gemeente als geheel of over het individuele gemeentelid?

Wanneer u verwacht, dat ik in dit artikel bovenstaande vragen beargumenteerd ga beantwoorden, moet ik u teleurstellen. Het gaat in dit artikel over de cursus: Een getuigende gemeente. Die cursus is een uitgave van deputaten Evangelisatie en werd in heel wat kerken door onze evangelisatieconsulenten gegeven.

ImageGeen interview. Dat was mijn antwoord op de vraag om een interview van de redactie van het Reformatorisch Dagblad en De Wekker. Dat heeft niets met die bladen te maken, maar alles met mijn twijfel aan de waarde van zulke interviews. Daarom gaf ik hetzelfde antwoord aan de redactie van het Kerkblad voor het Noorden: geen interview.

Van die redactie maak ik echter zelf al elf jaar deel uit. Daarom beloofde ik wel dat ik zou proberen zelf een artikel te schrijven. Dat lukte niet, totdat ik op de gedachte kwam te schrijven aan de hand van de teksten waarover ik preekte bij de intrede in de drie gemeenten waarvan ik voorganger was. Die gedachte heeft geleid tot de volgende overwegingen

2 Korinte 2:17
Wij spreken uit zuivere bedoelingen, op gezag van God en voor Gods aangezicht in Christus.

Met deze tekst ben ik mijn werk als predikant op 1 november 1977 in Nieuw-Vennep begonnen. Ze was me kort daarvoor opgevallen door een prachtige uitleg van dr. W. Aalders. De uitleg is kort gezegd deze.
Als eerste noemt Paulus zijn oprechte bedoeling. In de gemeente van Korinte waren namelijk ook valse apostelen aan het werk, met onzuivere motieven. Paulus wil zich van hen onderscheiden in het besef van zijn verantwoordelijkheid tegenover God. Hij is ervan overtuigd dat God hem heeft geroepen apostel te zijn. En God is getuige van de manier waarop hij zijn werk doet. Door die overtuiging laat Paulus zijn werk bepalen. Hij wil niets liever dan spreken ?in Christus?. Dat wil zeggen: in innige verbondenheid met Hem. Vol van Christus staat Paulus in zijn dienst. Daardoor is zijn verkondiging vol van Hem.

ImageWe zien het steeds vaker. Groepen ouderen of jongeren die, meestal in de zomermaanden, voor een aantal weken naar de armere plaatsen in deze wereld gaan om daar een diaconale taak te verrichten.
Deze week het verhaal van een groep jongeren uit Zwaagwesteinde.
In de maand mei 2008 is er tijdens een clubavond van jongeren van de CGK Zwaagwesteinde een presentatie gehouden over de projecten van World Servants. Na afloop van deze presentatie bleek, dat er veel animo was van de jongeren uit onze kerk. Daarom werd er begin juni 2008 een World Servants groep Zwaagwesteinde opgericht, die bestond uit 8 deelnemers. Al snel werd de keuze gemaakt om met de totale groep naar Zambia te gaan.

Nut
Voor mij was het de vierde keer dat ik mee zou gaan en de tweede keer in Zambia. Waarom doe je zo iets? Ten eerste is het zeer dankbaar werk om iets voor een ander te betekenen. Maar mijn echte doelstelling was om er achter te komen of een World Servants project wel helpt om de armoede terug te dringen. Ik hoor namelijk nog van veel mensen: ?Het heeft geen nut iets te bouwen in een ontwikkelingsland, omdat de mensen zelf niet willen?.

ImageIn het voorjaar van 2009 belegde de predikantenvereniging van onze kerken een conferentie onder het thema ?Verandert de genade?? Die vraag heeft een dubbele lading: ?verandert er iets in de genade zelf? en ?worden mensen veranderd wanneer ze genade leren kennen?.
Mij werd gevraagd met een causerie over dit onderwerp de conferentie af te sluiten. De bedoeling was dat ik een poging zou doen om in het licht van de geschiedenis van onze kerken, voorzover ik die zelf had meegemaakt, een antwoord op die vraag te geven.
Vervolgens vroeg de redactie van het Kerkblad mij de inhoud van mijn verhaal in een paar artikelen weer te geven voor de lezers van dit blad.

Het bestuur van de predikantenvereniging stond met zijn keuze voor dit onderwerp midden in de actualiteit. Om dat te illustreren en tegelijk te laten zien dat wat hier aan de orde is, niet alleen onze kerken raakt, citeer ik het blad ?Nader bekeken? dat verschijnt in de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. Dit voorjaar schreef ds. H.J.C.C.J. Wilschut: ?Het is niet te ontkennen dat de GKv zich in een identiteitscrisis bevinden. Waarin heel wat gezegd en beweerd wordt waarbij je je als confessioneel-gereformeerd kerkmens vreemd voelt in eigen kerkhuis. Je ontmoet soms een schrijnend gebrek aan besef van Gods heiligheid en van eigen zonde en schuld. Preek er niet teveel over, geheid word je anders voor somber en vreugdeloos uitgemaakt. Zeg liever dat God mij accepteert?Over goedkope genade gesproken! Steeds meer raak ik er van overtuigd, dat het evangelisch-charismatisch denken haaks staat op het bijbels-gereformeerd belijden. Weten wij nog wat genade is?

Commentaar

  • Ver van ons bed 2024-09-27 17:32:11

    Een korte zoektocht op het internet leert me dat er ooit een programma op de televisie was, dat de...

  • Laatste en eerste 2024-09-14 09:19:44

    Dit is mijn zesenveertigste en laatste commentaar voor dit mooie Kerkblad voor het Noorden. Na...

  • Horrorgezinnen 2024-08-31 08:28:17

    Wat een pijnlijke vertoning op de onlangs gehouden democratische conventie in Chicago. Niet ver...

  • De kerk met reces? 2024-08-16 14:24:12

    Daags na mijn verjaardag in juni zijn mijn man en ik er tussenuit gepiept. Eigenlijk hebben we te...