ImageEr wordt aan mij wel eens de opmerking gemaakt: ?u hebt als predikant een toepasselijke naam?. Dan denk ik: dat zullen ze ook tegen mijn vader gezegd hebben, in de tijd dat hij een groentezaak had.
Er wordt in de Psalmen heel vaak over ?lof? gezongen. Ik denk aan die keer toen we als gezin te laat in de kerk kwamen. Wij liepen door het gangpad, mijn vader voorop, terwijl de gemeente Ps. 100: 3 aanhief: ?gaat tot zijn poorten in met lof?.
Het gaat in de Psalmen natuurlijk over de lof van God. Hij moet de eer krijgen.

Mijn eerste naam is Jacob, net als de aartsvader die op bedrieglijke manier de zegen in bezit probeerde te krijgen. Dat herinnert mij eraan wie ikzelf ben. Mijn tweede naam is Jan, afgeleid van Johannes, die naam betekent: de Here is genadig. Door genade wordt ons leven een loflied.

Het ligt mij niet zo dat de spotlights op mij gericht zijn. Ik zie het als mijn roeping om de schijnwerper te richten op mijn Zender. ?Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus en die gekruisigd?, met dit woord uit 1 Kor. 2: 2 heb ik mij aan mijn eerste gemeente verbonden.   
Toch voldoe ik graag aan het verzoek van de redactie om zo iets te verwoorden van mijn dankbaarheid. Dat ik predikant geworden ben en al weer vijfentwintig jaar mag zijn, is dankzij Gods genade.

Image?Ik wil graag dat jullie bidden voor mijn kinderen die niet meer naar de kerk gaan?, zei ze. Moedig vond ik dat. Heel veel ouders kennen die moeite en verdriet. E?n of meerdere kinderen gaan niet meer naar de kerk. Maar ouders durven er niet over te praten. Gemeenteleden durven er niet naar te vragen. Kerkenraadsleden kijken er soms zo maar aan voorbij. Het is te pijnlijk, brengt in verlegenheid, geeft geestelijke worsteling en schuldgevoel. Hoe kunnen we er beter mee omgaan, wanneer kinderen andere wegen gaan. Ik wil pogen een richting te wijzen. Mijn hoofdmotto is: Breng je kind niet allereerst bij de kerk, maar bij het kruis!

De vorige keer ging ik in op (vals) schaamte- en schuldgevoel en hoe verlammend en vruchteloos dat is. Maar, wat dan te doen? In de titel staat het: brengen bij het kruis! Dat is een hele toer en mogelijk zegt u: ?Ik ben er moe van, ik kan het niet meer?. Ik maakte een oude zuster mee, die mij zei: ?Ik bid niet meer voor mijn kind?. Daar schrok ik van. Ze legde het mij uit. ?Telkens wanneer ik bid voor hem, zei ze, word ik zo verdrietig, voel ik zoveel pijn en dan ben ik helemaal van slag en kan ik niet meer slapen.? Zo?n moeder is te begrijpen. Maar dan ligt er wel een opdracht in voor de kerk en de christenen. Neem deze gebeden over! Zet deze gebeden door namens zoveel verdrietige ouders! In de afgelopen dagen mocht ik dat concreet meemaken tijdens de Nationale Gebedsdag en de Week van Gebed.

ImageEnkele maanden geleden bezocht ik met enige leden van het moderamen van onze gemeente de wat in het Engels heet Global Leadership Summit. Deze term staat voor de jaarlijks terugkerende leiderschapsconferentie die georganiseerd wordt door Willow Creek Nederland (WCN). Een organisatie die aangesloten is bij de uit de Verenigde Staten afkomstige Willow Creek Association. WCA heeft ruim 13.000 lidkerken in meer dan 35 landen, die meer dan 95 verschillende denominaties vertegenwoordigen. Er worden tienduizenden kerkleiders getraind en ieder jaar miljoenen boeken en dvd?s uitgezet ter ondersteuning. Ik wil van deze conferentie graag een en ander met u delen.

Leiderschap is een belangrijk begrip binnen Willow Creek. Niet als doel op zich maar met oog op de verbreiding van het Koninkrijk van God. Of zoals Willow Creek dat onder woorden brengt: Buitenkerkelijken (ongelovigen) tot volledig toegewijde volgelingen van Jezus Christus maken. Waarbij zij verwijst naar Matteüs 28:19-20: Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.

ImageEnkele jaren geleden uitte Stefan Paas in een gesprek zich enthousiast over het werk van de theoloog Miroslav Volf. Ik moest bekennen dat ik niets wist van Volf en zijn werk. Daar is verandering in gekomen. Ik weet nu dat hij afkomstig is uit Joegoslavi?, getrouwd met een Amerikaanse en woont in Amerika waar hij werkt aan Yale University.

Twee van Volfs boeken zijn kort geleden in het Nederlands verschenen. Een nieuw verleden verscheen bij Buijten & Schipperheijn in Amsterdam, prijs ? 19,50.
Onbelast verscheen bij Van Wijnen in Franeker, prijs ? 22,50.
De ondertitel van het eerstgenoemde boek is: Omgaan met herinneringen in een gebroken wereld. Het tweede boek heeft als ondertitel: Geven & vergeven in een genadeloze cultuur. Zowel de titels als de ondertitels geven goed weer wat Volf met deze boeken zeggen wil. Wij leven in een gebroken wereld, sterker nog in een cultuur zonder genade. Wij zijn mensen die zonde doen, maar ook te lijden hebben onder zonden van anderen.
Volf werd in 1983 opgeroepen om in het Joegoslavische leger zijn dienstplicht te vervullen. Omdat hij christen was en met een Amerikaanse was getrouwd, werd hij extra in de gaten gehouden. Hij werd verdacht van spionage voor het westen en streng verhoord door commandant G.

ImageEnkele jaren geleden is op aandringen van de vorige minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) Cees Veerman, de Groene Kennis Coöperatie (GKC) opgericht. De GKC is een overkoepelend orgaan van alle groene kennisinstellingen in Nederland, van VMBO tot en met de Wageningse Universiteit. Eveneens op aandringen van Cees Veerman worden de innovaties in het Groen Onderwijs onder de vlag van de GKC door programmateams uitgevoerd. Het voordeel van deze aanpak is dat de minster voor bepaalde thema?s nu ??n aanspreekpunt in het Groen Onderwijs heeft, en niet langer voor elk onderwerp bij circa 15 verschillende scholen hoeft aan te kloppen.

E?n van de ontwikkelthema?s in het Groen Onderwijs is ondernemerschap. Samen met een collega van de Christelijke Agrarische Hogeschool in Dronten, mag ik aan dit programma leiding geven. Een leuke en uitdagende taak, vooral omdat het enkele jaren geleden nieuw was en we zelf moesten uitvinden hoe je zoiets deed, het was letterlijk ?learning by doing?.


Commentaar

  • Dirk de Groot 2024-10-25 17:15:47

    Woensdag 6 november aanstaande is het, D.V., dankdag voor het gewas en de arbeid: we brengen onze...

  • IsraĆ«lzondag 2024-10-11 17:20:39

    Afgelopen zondag is in veel kerken aandacht besteed aan de bijzondere band van ons als...

  • Ver van ons bed 2024-09-27 17:32:11

    Een korte zoektocht op het internet leert me dat er ooit een programma op de televisie was, dat de...

  • Laatste en eerste 2024-09-14 09:19:44

    Dit is mijn zesenveertigste en laatste commentaar voor dit mooie Kerkblad voor het Noorden. Na...