Het gebod dat volgens de gereformeerde telling het zevende is – en volgens de lutherse en rooms-katholieke traditie het zesde – luidt: U zult niet echtbreken. Dit gebod wordt ook wel weergegeven met: Pleeg geen overspel.

Dit gebod diende in het oude Israël het welzijn van mens en samenleving. God heeft zijn geboden gegeven zodat we in ons dagelijks leven niet verongelukken, maar geluk en welzijn ontvangen en beleven.

Vrijheid

Deze geboden dienen eveneens de ordening van het burgerlijk leven. Echtbreuk was in het oude Israël geen privézaak, maar een zaak waarover 'in de poort' moest worden gesproken. Zo is het toch nog steeds. Waar een huwelijk breekt, lijden niet alleen de desbetreffende ex-gehuwden schade. Uiteindelijk lijdt heel de samenleving door huwelijksontrouw schade.

Kerkgeschiedenis kun je uit boeken tot je nemen. Het is ieder aan te bevelen. Het verrijkt je geloofsleven. Als je een gelovige bent hoor je bij de Gemeente van Christus en ben je ook een deel van de kerk. Als je een deel van de kerk bent, ben je ook een deel van  de geschiedenis van de kerk. Wellicht waren je ouders lid van een kerk en je grootouders en je overgrootouders. Dat gaat op geschiedenis lijken. In dit geval op kleine kerkgeschiedenis. Meestal houden we ons bezig met de grotere lijnen. De Afscheiding bijvoorbeeld en natuurlijk de Reformatie. Maar die gebeurtenissen waren niet het beginpunt van de kerk. Je moet verder terug denken. In onze tijd zijn veel mensen weer geïnteresseerd geraakt in de Vroege Kerk. Hoe ging dat in die eerste eeuwen? Alles was toen nog zo vers. Er valt veel van te leren. Maar ook voor Pinksteren had de Heere al een volk. Het Joodse volk. Ze dienden Hem in de tempel. En nog steeds zijn we niet bij het begin. Ook voordat de Heere Abraham riep verzamelde Hij zijn kinderen. Henoch bijvoorbeeld. Hij wandelde met God. God gaat Zijn weg met Zijn gemeente op aarde. De sporen lopen vanaf het paradijs tot op deze dag en verder en verder.

Een (wellicht) familiefeestje. Jezus en zijn moeder zijn uitgenodigd

op een bruiloftsfeest. Ook de discipelen zijn erbij en

natuurlijk een hele hoop andere gasten.

Dan gebeurt er iets wat in die tijd en in die cultuur volstrekt

ondenkbaar was en een behoorlijke afgang voor het bruiloftspaar

en de familie is. De drank is op! En toen gebeurde er dit:

Wanneer het gaat over wie de Heilige Geest is of wat Hij doet, roept dit al snel vragen op. Is Hij een persoon of is Hij eigenlijk meer een kracht? Is de Heilige Geest in alle mensen op deze wereld werkzaam of alleen in de gelovigen? En hoe weet of hoe merk je dat dan? Ook gelovigen weten soms niet goed raad met de vraag wie de Heilige Geest is en wat Hij doet.

Dat komt ook omdat we ons bij de Heilige Geest moeilijk iets voor kunnen stellen. Dit wordt ook zichtbaar bij de viering van de christelijke feesten. Kerst is heel concreet, zichtbaar, bijna tastbaar en daar is ook wel iets bij voor te stellen. Maar voor Hemelvaart en Pinksteren geldt dat er veel minder makkelijk een voorstelling bij te maken is en dat het ook moeilijker is om woorden te geven aan wat daar nu precies gebeurt.

Toch is er de laatste decennia meer aandacht voor de Heilige Geest. Die aandacht heeft onder andere te maken met de opkomst van charismatische gemeenten in West-Europa en ook in Nederland. In de charismatische gemeenten is er, in ieder geval voor het oog, meer aandacht voor de persoon en het werk van de Heilige Geest.