Op bijna alles wordt tegenwoordig het woordje ‘duurzaam’ geplakt. Op stroom, op eieren en brood, op happenings met een stroom leverende dansvloer. En nu ook op de chocoladeletters van Sint in je schoen. Onder druk van Oxfam/Novib zijn winkeliers en fabrikanten voor 95% overgegaan op ‘goede’ letters. Dat wil zeggen, letters gemaakt van cacaobonen die duurzaam zijn geteeld en verhandeld. 5 % zijn nog ‘foute’ letters, met name van Droste. Droste moet je dus niet doen in je schoen, zo predikt ons Oxfam/Novib. En om nu met een schuldgevoel aan een foute Sint-letter te knabbelen, dat bederft ook de pret. Kweekt uiteindelijk al dat gedram op duurzaam geen hedonistische heiligen die naar het schijnt geen vuile handen maken?
We worden verleid door reclamespots en miljoenen subsidies om te kiezen voor de elektrische auto en de groene stroom, onder andere windenergie.

Maandag 8 november jl. tijdens de diaconie vergadering werd een presentatie verzorgd door Harry van Wieren, coördinator bij de stichting Present Groningen en Smallingerland.

We hebben allemaal wel eens gehoord van deze stichting, maar het leek ons goed om de diakenen goed te informeren over het hoe en waarom van Present, zodat we daar ook ons voordeel mee kunnen doen.

Stichting Present heeft als missie het slaan van een brug tussen mensen die iets te bieden hebben en mensen die daarmee geholpen kunnen worden. Het leggen van de verbinding tussen deze twee groepen: makelaar in sociale betrokkenheid. Met als visie dat er een beweging op gang komt in de samenleving waarbij meer mensen het vanzelfsprekend vinden om naar elkaar om te zien.
Dat sluit natuurlijk perfect aan bij de diaconale opdracht die gemeenten hebben om in de barmhartigheid van Jezus Christus naar onze naaste om te zien. De Bijbelse onderbouwing van Present is dan ook, onder andere, gestoeld op Mattheus 25.

Het is alweer een aantal jaren geleden dat ik in een commentaar kritische opmerkingen maakte over een reclameboodschap van het Humanistisch Verbond. Het is belangrijk zich in het gedachtegoed van deze beweging te blijven verdiepen omdat daarin tot uitdrukking wordt gebracht wat er in brede lagen van ons volk aan opvattingen leeft met name op het terrein van leven en dood. Opvattingen die te maken hebben met vragen als: van wie is ons leven, hoe gaan we met het inrichten van ons leven om, wat is de zin en het doel van ons bestaan? Met daarmee direct verbonden de kwestie: is het met de dood definitief afgelopen of begint het dan pas goed?
De humanisten hebben hier een uitgesproken mening over getuige de nieuwe suggestieve slogan, waarmee ze kort geleden campagne zijn gaan voeren. Riepen ze eerst in hun reclameboodschappen op om zich bij hen aan te sluiten teneinde niet aan de goden – inclusief de God van de Bijbel - overgeleverd te zijn, nu wordt via allerlei publieke kanalen de vraag aan ons voorgelegd: ‘Gelooft u ook meer in het leven vóór de dood?’ Overigens een merkwaardige vraag. Vooral het woordje ‘meer’ doet vreemd aan. Gelooft men dan toch dat er ook leven is ná de dood? Of zou men door het zo te formuleren proberen mensen, die vermoeden dat er na de dood wel iets zal zijn, maar zich daar niet al te druk om maken, over de streep van het lidmaatschap naar zich toe te trekken? Vooral vanuit christelijke kring, omdat er ook daarbinnen hoe langer hoe meer zijn, die alles op de kaart en het hier en nu zetten met als gevolg dat hun blik op het hiernamaals zo goed als verduisterd is. Het zou kunnen.

De Nederlandse vrouwen die zich vol- of deeltijds wijden aan de opvoeding en verzorging van haar gezin en kinderen, zijn volgens schrijfster Elma Drayer ‘verwende prinsesjes’. De kritiek van Drayer richt zich vooral op de 3 miljoen vrouwen die niet economisch zelfstandig zijn. Die een uitkering hebben, in de bijstand zitten, hun man het werk laten doen, die de samenleving met andere woorden veel geld kosten. Gewerkt moet er worden! Want pas als je economisch zelfstandig bent, tel je mee.
Ze verduidelijkte haar mening nog eens in het tv-programma Pauw en Witteman. Zij vindt dat de Nederlandse vrouwen en in het bijzonder de moeders geen verantwoordelijkheid nemen in de maatschappij. Ze leunen als het ware op de gemeenschap en dat is misbruik maken van gemeenschapsgelden en het ontduiken van verantwoordelijkheden.
Bij het googelen van de naam Elma Drayer, kun je ook uitgebreid lezen wat ze er verder nog van vindt. Haar benadering van de moeders en kinderen vind ik kleinerend. Ja, het is waar dat vrouwen nu niet meer zoveel tijd steken in het huishouden. Het is ook waar dat kinderen heus wel tegen een stootje kunnen. Maar het is ook waar dat moeders buiten het huishouden nog wel iets anders te doen hebben en dat er ook kinderen zijn die niet zo perfect zijn als zij beweert.

Twee weken geleden was onze nieuwe minister-president op de tv. Hij vertelde dat onder zijn bewind er geen plaats meer was voor kansarme immigranten. Kansrijken bleven echter als vanouds van harte welkom. Ik zat samen met mijn vrouw te kijken en zei: "Het lijkt mij inderdaad ook beter dat de kansarmen dáár sterven."

Ik hoop dat u begrijpt dat deze opmerking niet van ironie gespeend was, maar ondertussen is dat feitelijk wel het resultaat van het nieuwe beleid.

De hoogopgeleide kansrijken zijn zelfs meer dan van harte welkom omdat wij daar tekorten aan hebben. Dat de gevolgen van deze braindrain zullen zijn dat de kansarmen nog kansarmer worden, daar lijkt onze regering niet moeilijk over te doen. En het lijkt mij toch echt dat wij per 1000 inwoners nu al meer hoogopgeleiden hebben dan zij per 100.000.

Ik word daar niet vrolijk van. Kijk, ik begrijp best dat er hier in Nederland geen ruimte is om 3 miljard kansarmen op te nemen. Maar het getuigt niet van veel fatsoen om deze mensen ook nog te beroven van de intellectuele toplaag, om het maar eens eufemistisch te zeggen. Het lijkt er waarachtig op dat de VOC-mentaliteit een revival beleeft. Balkenende kan blij zijn met de nieuwe regering. Maximaal profiteren en minimaal delen.

Commentaar

  • Hulpverlening of het geweten sussen 2025-02-01 08:42:27

    Ik hoorde het verhaal in Mozambique, in de jaren dat we daar woonden. Er kwam een groep medici en...

  • Oorlogsverleden 2025-01-17 18:49:37

    Sinds kort is het mogelijk om het oorlogsverleden van Nederlanders via de website...

  • Opgaan, blinken en verzinken 2024-12-20 15:38:18

    Het is december 2024 en er ligt al heel wat geschiedenis achter ons. Zo’n tweeduizend jaar sinds...

  • Dochters van Pakistan 2024-12-06 18:48:02

    Sinds kort woont onze jongste zoon met zijn vrouw en drie kinderen weer op Urk. Acht jaar lang...