Gedachten over het vasten

Het lukt me gewoon niet om het van me af te schudden. Het gevoel dat als het er echt op aan komt, als de nood het hoogst is, als de strijd het hevigst is, je dan behalve bidden misschien ook moet vasten. Die gedachte wordt gevoed door de Bijbel.

 

Ongeveer op mijn zestiende jaar begon ik met geregelde bijbelstudie. In die jonge jaren ging mijn hart open voor de woorden van God. Naast kerk en catechisatie volgde ik de Navigator bijbelstudies. De Navigators was een soort kleine opwekkingsbeweging: warm, radicaal en persoonlijk. Ik was ten volle overtuigd van het gezag van de Schrift. Niets ging er boven de woorden van God. De hele Bijbel is waar.

 

De titel ‘De hemeltuin’ is ontleend aan een prachtige tuin op een Engels landgoed, die ogenschijnlijk door niets geschonden kan worden. Zo althans beleeft het gezelschap het dat in de tuin verzameld is, de familie die het landgoed bewoont, een buurvrouw en twee gasten, Nicholas uit Zuid-Afrika en Gerda uit Duitsland. Maar, wordt er opgemerkt: de slang sluipt nader door de struiken en de engel wacht om ons te verdrijven.

De opstanding van onze Heiland brengt ons bij het meest centrale van het christelijk geloof. Dat heeft alles te maken met wie Jezus is: Hij is de Zoon van God. Pasen zet daar een dikke streep onder. Hij is het werkelijk! Door op te staan heeft Jezus bewezen dat Hij de Zoon van God is. Maar wat betekent dat? In dit artikel maak ik daar twee opmerkingen bij.

 

Wat een levenstragiek. Nog maar tien jaar is de jongen als de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) uitbreekt. Een alles verwoestende oorlog. Historici noemen het de allereerste wereldoorlog. Hij is twaalf jaar als zijn vader sterft. Drie jaar laten overlijdt ook zijn moeder. Zijn enige broer, met wie hij samen in Wittenberg studeert, sterft aan de ontberingen van de oorlog. Hij treedt in het huwelijk. Ze krijgen kinderen. Vier van hun vijf kinderen sterven op jonge leeftijd. De laatste tien jaar van zijn leven is hij weduwnaar. Te midden van al deze familietragedies is hij als predikant ook nog jarenlang verwikkeld in een bitter kerkelijk conflict. Lutheranen en calvinisten strijden hevig met elkaar. Omdat hij een  fanatiek Lutheraan is wordt hij door de calvinistische keurvorst uit zijn ambt ontslagen. Maar hij is bij zijn gemeente buitengewoon geliefd. Massaal komen ze in opstand tegen het besluit van de keurvorst. Het resultaat daarvan is dat hij op zijn post terug mag keren. Maar de vrede keert helaas niet terug Een jaar later neemt hij uit protest vrijwillig ontslag.

Jesaja profeteerde er al over in hoofdstuk 53: De redder van deze wereld zou zijn graf bij de rijken hebben. Jaren later zien we Jozef van Arimathea op weg naar stadhouder Pilatus. Hij mag het lichaam van Jezus meenemen en begraven in zijn eigen graf. Daar ligt onze Heiland en Verlosser. Gestorven om ons. Gestorven, net als wij eens zullen sterven. Van geboorte tot in de dood is Hij de weg van de mensen gegaan. Zo is Hij ons in alles vóórgegaan. 

Commentaar

  • Eindtijd 2025-08-30 08:50:10

    Al zolang wij bestaan leven we in de eindtijd. Zo leerde ik het van onze dominee op catechisatie....

  • Samen kerk-zijn 2025-08-15 13:51:52

    De kerk is een bont gezelschap. Dat valt u vast wel op in uw eigen kerk. Maar in de zomerperiode...

  • Vriendschap 2025-07-31 12:15:07

    In 2024 verscheen het rapport ‘Jeugdtrends’. Dit rapport is een samenwerking van een aantal...

  • Gezien worden 2025-07-19 07:15:17

    Je kunt rustig zeggen dat de woorden die hierboven staan een van de diepste verlangens van het...