De reis van Christen naar de eeuwigheid (1)
Geen boek ter wereld, behalve de Bijbel, is zoveel gelezen als Bunyans ‘Eens Christens Reyse na de Eeuwigheyd’, of wat moderner ‘De reis van Christen naar de eeuwigheid’, en nog korter ‘De Christenreis’. Het is in meer dan honderd talen en dialecten vertaald en wordt nog steeds gelezen. Waarom?
Om die vraag te beantwoorden gaan we eerst naar een stukje Engelse (kerk)geschiedenis, de zestiende en zeventiende eeuw, de tijd waarin John Bunyan leefde.
Koning Hendrik VIII wilde 'scheiden' omdat zijn vrouw hem geen zoon kon geven. Hiervoor was toestemming nodig van de paus, maar die weigerde het huwelijk nietig te verklaren. Hierop brak Hendrik met de Rooms-Katholieke Kerk en benoemde zichzelf tot hoofd van de Engelse Kerk. Zo ontstond de Anglicaanse Kerk. Deze bleef echter, zowel wat leer als wat liturgie betreft, sterk op de kerk van Rome lijken.
In het vervolg stelde de koning de regels op in de kerk, samen met de aartsbisschop van Canterbury.
De opvolgers van Hendrik VIII waren soms protestant, soms katholiek. Vooral Mary, getrouwd met Filips II van Spanje, was berucht om haar vervolging van de protestanten. Ze werd dan ook ‘Bloody Mary’ genoemd.