Onze broers en zussen: China
Met het zingen van het lied ‘The Cross Is My Glory’ proberen christenen uit de havenstad Wenzhou zich te pantseren tegen de vernielingen van hun kerken. Recentelijk werden daar driehonderd kruisen naar beneden gehaald. ‘Vandaag zien we dat het belangrijkste symbool van ons geloof wordt besmeurd en vernield. Het verwondt onze harten’, verklaarde een van de plaatselijke kerkleiders. Wenzhou staat bekend als het Jeruzalem van China. De grote havenstad, negen miljoen inwoners, ligt in de oostelijke provincie Zhejiang. Veel Chinese Nederlanders komen uit Wenzhou en uit de omringende dorpen. Na een tijd van betrekkelijke vrijheid voor de kerken lijkt er een nieuw offensief tegen de christenen los te barsten. China wordt nerveus. Er zijn op het ogenblik bijna net zoveel christenen als leden van de communistische partij. De laatste telling gaat uit van minstens 85 miljoen christenen. En de groei van de kerken lijkt nog niet te stoppen.
Je kunt niet terugvallen op je eigen opvoeding, op hoe je ouders het deden. Want toen wij kind waren, bestonden er nog geen tablets en smartphones. Wij zijn dus de eerste generatie ouders die erover na moet denken hoe we omgaan met de tablet in de opvoeding. 
Misschien denkt u bij het lezen van ‘de drie wegen’ wel: er waren toch maar twee wegen? De smalle en de brede? Dat klopt. In de gelijkenis van de verloren zoon tekent Jezus dan ook twee (!) brede-weg-varianten: plichtsbetrachting (de ethische weg) en het doen van de eigen zin. Beide blijken namelijk doodlopend.