ImageKent u het hospitaalschip, de Prins Willem Alexander? En wist u dat de werkgroep recreatie lichamelijk gehandicapten, uitgaande van het Chr. Geref. Deputaatschap pastoraat in de ge-zondheidszorg, elk jaar met dit schip een reis van een week door een deel van Nederland or-ganiseert voor ouderen met een handicap?
Ik kende het schip en de vakanties alleen van horen zeggen. Maar nu ken ik ze uit ondervin-ding. Dit jaar ben ik op de reis van 24-30 april mee geweest. Hier volgt een impressie.

De predikant die dit jaar zou meegaan, liet kort voor de reis weten dat hij niet mee kon. De voorzitter van de genoemde werkgroep vroeg mij in te vallen, eventueel met medeneming van mijn vrouw.
Mijn vrouw en ik hebben dat gedaan, en hebben er veel vreugde aan beleefd. Het betekende wel dat mijn voorbereiding in korte tijd moest gebeuren: het kiezen en uitwerken van een thema. Ik koos als thema: ?Licht?, belicht vanuit Psalmen, gefocust op Jezus Christus, het Licht der wereld.

Organisatie
Er gingen vijftig vakantiegangers met de boot mee, bijna allen mensen met een handicap. Van sommige getrouwde gehandicapten waren de partners niet meegegaan om een week ontlast te zijn. Zij die wel met hun gehandicapte partner meegingen, werden ook ontlast door de inzet van de vrijwilligers.
Van de meer dan 40 vrijwilligers hadden de meesten een opleiding voor en werk in de zorg (gehad). Verder was er een groep vrijwilligers die het vele huishoudelijke werk deed. Dat gebeurde onder leiding van het hoofdstaflid Nelie Rolfes, die al vele keren mee is geweest.

ImageDe hemelvaartsdag is zeker niet de populairste van de christelijke feestdagen. Hij wordt dan ook vaak het stiefkind onder de christelijke feesten genoemd. De kerken zijn vaak leger, er is immers zoveel te doen op de hemelvaartsdag. Allerlei buitenevenementen worden georganiseerd: dauwtrappen, tractor pulling, concoursen en sporten in velerlei soorten.

Daarbij spreekt het hemelvaartsfeit de moderne kerkganger niet zo maar aan als dat vroeger het geval was. Er is meer weerstand tegen de hemelvaart van Christus. Zo?n gebeuren past niet meer in ons moderne wereldbeeld, waarin de aarde als een speldenknopje zweeft in een onmetelijk heelal. Waar zou je de hemel moeten zoeken? Ergens boven ons? Maar als Chinezen en wij beiden naar boven wijzen, dan wijzen we precies de andere kant op. En als er al een hemel zou zijn, hoeveel lichtjaren moet die dan niet van ons planeetje verwijderd zijn? En hoe is het mogelijk dat iemand zo?n afstand in zo korte tijd overbrugt? Onze voorvaderen hadden geen moeite met zulke vragen. Ook wat dit betreft was voor hen het geloof een bewijs van de zaken, die men niet ziet. Maar bij ons, kerkgangers van de 21e eeuw, leven ze en zeker bij de jongeren.
Bovendien, het gebeuren op de hemelvaartsdag is uiterst sober. Er vinden geen indruk?wekkende dingen plaats als Jezus ten hemel vaart. Geen engelenkoor, geen aarde die beeft, geen rotsen die scheuren, geen doden die verrijzen. Nee, we zien op de berg, vanwaar Jezus opstijgt, een rustig tafereel. Hij spreekt nog enkele woorden en wordt dan voor de ogen van Zijn discipel opgenomen. Maar dan is het ook snel voorbij. Een wolk onttrok Hem aan hun ogen, schrijft Lukas in Handelingen 1. Alles voltrekt zich schijnbaar in vrede. Schijnbaar, want boven die wolk gebeurde meer. Lukas laat ons meekijken vanaf de aarde. Johannes laat ons echter in Openbaring 12 meekijken in de hemel. En daar zie je dat de hemelvaart gepaard is gegaan met geweld en strijd. Inderdaad, oorlog in de hemel.

ImageIn ons land hebben we ontzettend veel gebouwen en lokaliteiten waar vergaderd wordt. Je kunt bijna stellen, dat er een hele industrie op is afgestemd / afgesteld. Wat zou Den Haag zijn zonder al die regeringsgebouwen? De hele vergadercultuur gaat ook de kerk niet voorbij. Op zich is dat niet erg, maar is het wel zo effici?nt? Die vraag werd gesteld tijdens een redactievergadering van het Kerkblad voor het Noorden. In dit artikel wordt een poging gedaan een aantal zaken bloot te leggen en hier een antwoord op te geven.

Toen die vraag op mij afkwam, ben ik eerst eens gaan uitzoeken wie en wat er zoal vergadert binnen de kerkelijke muren. Al snel had ik een lange rij geledingen, dat regelmatig bijeen komt: kerkenraad (breed en smal), moderamen, diaconie, jeugdraad, catecheseteam, bestuur zondagsschool, zusterkring, wijkteams, heel veel commissies en subcommissies, enz. Allemaal onderdelen binnen de kerkelijke organisatie, die regelmatig bijeen komen om diverse zaken met elkaar te bespreken. Voor sommige mensen een prachtige hobby, maar voor anderen een voortdurende kwelling. Ik geef twee voorbeelden.

Voorbeeld I
Broeder Jaap is diaken. Hij heeft een vrij drukke baan, maar is meestal 's avonds tegen zessen thuis om met zijn vrouw Gerdien en de kinderen te eten. Maar vanavond is het anders. Een goede vriend hield hem aan de praat en zo kon het gebeuren, dat Jaap pas tegen zeven uur thuis komt en Gerdien nog wat eten voor hem opwarmt. ?Moest jij vanavond niet naar de kerkenraad?, vraagt Gerdien. Dat is waar ook, denkt Jaap. De agenda + bijlagen heb ik wel gekregen, maar waar gaat het vanavond eigenlijk over? Hij komt tot de ontdekking, dat hij niets daarvan gelezen heeft. Vlug kleedt hij zich om en komt tien minuten te laat op de vergadering. Hij geeft de voorzitter een hand en mompelt wat verontschuldigingen.

ImageHet kindje Jezus
neergedaald in een voerbak
van eeuwigheid met Vader samen
ultieme verbondenheid, mystiek tegelijk.

De zoon Jezus
neergedaald in de hel
waarom hebt U mij verlaten
hoe diep kan een mens vallen?

De opgestane Jezus
opgevaren naar de hemel
vol verlangen naar verbondenheid.
hoe hoog is de hoogste hemel?

Hemelvaart
Jezus steeg op naar zijn Vader
die ook mijn Vader is
opgenomen in een wolk

zodat ze Hem niet meer zagen
het weerzien tussen Vader en Zoon
geen mensenoog heeft het gezien
intieme verbondenheid, mystiek tegelijk.

Hemelvaart
Jezus ging ons voor
ik heb het niet gezien
ik geloof het

wij mogen volgen
vol verlangen
naar onze Vader
te Zijner tijd!



n.a.v. Joh. 20:17, Hand. 1:9, Ef. 3:18

Dronten      
Wiggele Oosterhoff

ImageIn de eerste twee artikelen heeft u kunnen lezen hoe Wiebe van der Heide ertoe kwam om te gaan wonen in een sloppenwijk in Zuid-Afrika en over de eerste jaren aldaar. In dit derde ar-tikel leest u hoe zijn vrouw, Simone Poen, deel kreeg aan het werk in de sloppenwijk.
Ik leerde Wiebe kennen in 1996 tijdens het Flevo Totaal Festival, een rustige verlegen jongen. Hij woonde en werkte in Oostenrijk en nodigde mij en een vriendin uit om bij hem op bezoek te komen. Ik zag dat wel zitten en we kwamen voor een weekend. Een aantal maanden later vertelde Wiebe mij dat hij ging wonen in een sloppenwijk in Zuid-Afrika om daar Gods liefde met de mensen te delen. We onderhielden contact per post. Als hij in Nederland was, kwam hij altijd even langs. Op ??n van die bezoekjes nam ik hem mee naar de film, ?Shakespeare in love?. Eindelijk kwam eind 2000 de lang verwachte brief met daarin de vraag: ?Zou je bij mij op bezoek willen komen??
Begin 2001 ging ik naar Zuid-Afrika. Wiebe haalde mij op van het vliegveld. Ik vertelde hem direct dat ik niet van plan was in Zuid-Afrika te gaan wonen, omdat in Nederland er ook ge-noeg werk onder jongeren is. Wiebe zei dat we eerst maar eens naar zijn huis moesten gaan. Zodra we de sloppenwijk binnenreden, wist ik dat het toch Zuid-Afrika moest zijn. Tijdens mijn bezoek besloten we te gaan trouwen; dat deden we in juli 2001. Toen ik bij Wiebe op bezoek was, was hij net bezig een huis te gaan huren van de gemeente. Dit huis was opge-kocht voor uitbreiding van de sloppenwijk. Het huis lag aan de rand van de wijk en hier gin-gen wij na ons huwelijk wonen. 

Commentaar

  • Bevrijding en vrede – wij gedenken 2025-04-25 08:13:45

    Dit nummer verschijnt kort voor de officiële dodenherdenking – met de kransleggingen op de Dam in...

  • Voorjaar 2025-04-12 09:38:55

    Het kan niemand ontgaan zijn, het voorjaar hangt in de lucht. Heerlijk om weer even in het...

  • Veertig dagen Paaspodcast en Spotify 2025-03-28 18:37:35

    Nog een paar weken en dan vieren we opnieuw het Paasfeest. Dat betekent dat we voor wat betreft...

  • Asjera’s terugkeer 2025-03-15 08:38:30

    De profetische uitspraak: ‘Het is God of de afgoden,’ van de christenfilosoof prof. dr. ir. H. van...