In 1986 verscheen bij een evangelische uitgeverij een boek van een tot dan toe onbekende anglicaanse ethicus van Schotse origine: Oliver O’Donovan (geb. 1945). De titel was verrassend: Opstanding en morele basisstructuur. Die titel zal niet iedere lezer meteen aanspreken. Daarom eerst maar enige uitleg. Het woord ‘opstanding’ verwijst naar de opstanding van Christus, en de term ‘morele basisstructuur’ laat zien dat O’Donovan ervan uitgaat dat de geschapen wereld niet een chaos is, waarin we zelf uitmaken wat goed en kwaad is, maar dat God Zijn schepping zo heeft ingericht dat goed doen gezegend wordt. Het vijfde gebod laat daar iets van zien: je vader en moeder eren heeft als belofte dat je lang leeft en dat het je goed gaat! Maar wat heeft de opstanding van Christus te maken met de ‘morele basisstructuur’ van ons bestaan? Het laat zich gemakkelijk verstaan dat de manier waarop de Schepper de wereld heeft gemaakt en ingericht direct betekenis heeft voor hoe wij ons leven vormgeven. Maar heeft de opstanding van Christus direct betekenis voor ons leven in deze wereld?

De classisvergadering bestond uit een middagdeel, waar onder leiding van ds. H. J. Th. Velema gesproken werd over kerk-zijn. Na een korte inleiding werd in kleine groepjes doorgesproken over dit onderwerp. Wat voor de een een bijzaak is, is voor een ander een hoofdzaak. Dat maakt het elkaar begrijpen soms moeilijk. Is er ruimte voor verschillend verstaan van de Schrift? Willen we elkaar vertrouwen, liefhebben en vasthouden? De kern is voor iedereen Dezelfde: Jezus Christus en die gekruisigd en opgestaan.

Naar: Marcus 15: 16-23 NBV

Ooggetuige worden van een grote gebeurtenis, onderdeel zijn van een sleutelmoment in de geschiedenis, terwijl je daar op het moment zelf geen flauw benul van had. Zo stel ik mij de figuur van Simon van Cyrene voor. Die ‘toevallige’ passant die gedwongen werd om het kruis van Jezus te dragen.

En je denkt terug: waar was ik ook alweer op 11 september 2002, toen ik hoorde van de aanval op de Twin Towers in New York? Of op 9 november 1989, tijdens de val van de muur in Berlijn? Of de treinkaping bij De Punt, die duurde van 23 mei tot 11 juni 1977? Veel mensen weten dat nog. Schokkende beelden komen naar boven.

Maar, kun je dat vergelijken met wat deze toevallige passant Simon van Cyrene overkomt. De val van de muur en de aanval op de Twin Towers waren diezelfde dag wereldnieuws. Je keek life mee. En iedereen besefte: vandaag is er iets veranderd in de wereld.

Ester 3:1 – 5:14: Strijd

Het boek Ester is een bijzonder Bijbelboek. Alleen al omdat Gods naam er niet in voorkomt. Het is lang omstreden geweest. Het is ook een geliefd boek, want het vertelt een schitterend verhaal. En juist vanwege de schijnbare afwezigheid van God is het een boek dat vandaag de dag heel veel te zeggen heeft. Want de tijd waarin we vandaag de dag leven, lijkt in veel opzichten op de tijd die in Ester beschreven wordt. Daarom is het interessant om op zoek te gaan naar de boodschap van het boek Ester en de aanwezigheid van God, ook als Hij niet genoemd wordt. Wat heeft het boek ons vandaag te zeggen? We hebben inmiddels koning Ahasveros, Ester, Mordechai en Haman voorbij zien komen. In dit artikel gaan we kijken naar de strijd die er oplaait.

Haman is zwaar gekrenkt als Mordechai niet voor hem wil buigen. Als hij erachter komt dat Mordechai een jood is, dan gaat hij helemaal door het lint. Niet alleen Mordechai, maar zijn hele volk moet eraan. Amalek en Israël staan weer tegenover elkaar. En het gaat er hard aan toe. Haman heeft alle macht die je kunt hebben. De hoogste positie, rechtstreeks toegang tot Ahasveros – hij kan eigenlijk doen wat hij wil. En dat doet hij…