De Vietnam-oorlog loopt op zijn eind. De Noord-Vietnamezen komen steeds dichter bij Saigon. Veel Vietnamese kinderen in kindertehuizen lopen gevaar, omdat de Viet Cong wraak zou kunnen nemen op deze kinderen, die vaak wel een Vietnamese moeder, maar een Amerikaanse vader hadden. Daarom vond in april 1975 ‘Operatie Babylift’ plaats. Grote aantallen kinderen werden naar Amerika en enkele Europese landen geëvacueerd.

Als Linda en Bruce, een Amerikaans echtpaar, dat in een adoptieprocedure zit, de vraag krijgen of ze zo’n Vietnamees kindje willen adopteren, besluiten ze hier ja op te zeggen. Ze hadden gehoopt op een blank pasgeboren jongentje, maar ze krijgen het niet over hun hart dit Vietnamese meisje te weigeren. Zo komt Minh, een meisje van een jaar of vier, bij hen in huis.

Het verhaal beslaat de tijdsperiode van 1975 tot 2014.  Het bijzondere aan dit boek is dat Minh wel de hoofdpersoon is, maar dat haar verhaal verteld wordt door moeder Linda, zus Sonny en vader Bruce.

Volgens de cover is dit ‘een lichtvoetig, humoristisch verhaal over een voorganger op zoek naar  zichzelf.’ Het boekje (minder dan 150 pagina’s) gaat over David, die voorganger is, en die zichzelf steeds opnieuw de vraag stelt of hij moet blijven of dat hij moet gaan. Is werken in de kerk echt de bedoeling? Om daarachter te komen gaat hij op retraite naar Ierland. Hij doet dat samen met andere uitgebluste herders. Samen maken ze van alles mee in Ierland. Ze luisteren naar verhalen, bewegen, eten en drinken en gaan erop uit. Het leidt tot een conclusie die lucht geeft – maar daarvoor moet je het boekje echt zelf lezen. Het leest vlot en is grappig geschreven.

Het bijzondere verhaal van zendelinge Gladys Aylward (1902-1970) is dit jaar uitgebracht in een mooi boek voor kinderen. Gladys kreeg op jonge leeftijd het verlangen om Gods goede nieuws te verspreiden in China. Als ze dertig is maakt ze de reis van Londen naar het verre China. Het is geen gemakkelijke reis en in China aangekomen wordt ze niet vriendelijk onthaald. Maar langzaam maar zeker mag Gladys haar werk doen en opent ze ‘De herberg van het zesde geluk’. In alles is de Here God haar nabij.

Van de hoofdredacteur:

Soms lees je iets waarvan je denkt: dat moeten we vast zien te houden; dit is de moeite waard om te onthouden.

Ik had dat, toen ik nadacht over de komende start van het nieuwe kerkelijke seizoen. Daarbij gebruiken we al heel lang de term ‘startzondag’.

Over die term schreef de huidige eindredacteur van ons Kerkblad jaren geleden een artikeltje. Toen ik dat onlangs nog een keer las, dacht ik: dat is gewoon de moeite waard om het nog eens onder de aandacht te brengen. Daarom doe ik dat bij dezen, met toestemming van de auteur.

‘Prediker wist het al: alles heeft zijn tijd. Er is een tijd om te vergaderen en een tijd om uit te rusten en weer op te laden.